B-OUD-OIR
Jaar van lancering: 2014
Laatst aangepast: 19/04/15
Neus: Francis Kurkdjian
Te koop bij: www.perfumelounge.nl
Tijdens mijn recente besprekingen ben ik zo vaak Francis Kurkdjian tegengekomen – hij maakt in ‘zijn vrije tijd’ veel geuren voor derden – dat ik dacht: ‘Binnenkort even langsgaan bij de geuren die hij voor zichzelf maakt’. Moest me wel over mijn vooroordeel heen zetten. Dat had te maken met zijn oud-collectie uit 2013. Deed me qua naam en natuurlijk qua inhoud denken aan alle andere ouds. Maar in het bijzonder aan die uit de Velvet Collection van Dolce & Gabbana uit 2013 – terwijl ik Kurkdjian toch beduidend hoger aansla.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Toeval of niet: Tanja Deurloo van www.annindriya.com spoot onlangs Oud Satin Mood (2014) bij me op toen ik haar winkel verliet. Om me een beetje te parfumpesten – ze kent mijn agar-apathie. Dat was ’s ochtends. ’s Avonds zat de geur nog in, op en aan me! En zonder dat het irriteerde – deze boudoirgourmand-bom met security blanket-nasleep.
Een week later liep ik Senteurs d’Ailleurs binnen in Brussel. En gaf mezelf nog een keer de volle laag. Ik werd niet op straat nagekeken terwijl ik het gevoel had dat ik letterlijk in een wolk voorbij zweefde. De zon scheen en ging aangenaam samen met de geur. Ik kwam er geleidelijk achter wat me boeide: Kurkdjian behandelt de oud heel sierlijk.
Meestal is het bij een oudgeur, dat het bij oud blijft – die dringt de andere ingrediënten vaak op de achtergrond. Ook koos hij niet voor de inmiddels ‘klassieke’ combi: saffraan, roos en oud. Oud Satin Mood is ‘b-oud-oir’, is een knuffelgeur, is een ‘diep-in-willen-verdwijnen’-geur. Niet dat ik Oud Satin Mood zal dragen, maar snap de charme.
De compositie opent met een viooltjesachtige noot die zweeft tussen zuurtjeszoet en koel, metaalachtig zoet. Door deze onschuldige, flirterige bloemigheid, neem je snel de eerste oud-injectie (uit Laos) waar die rap wordt begeleid door overvloedige, bloeiende rozen. Een klassieke combi waar veel geuren het meestal bij laten. Zo niet bij Kurkdjian. Want een nieuwe oud-injectie, zo lijkt het wel, wordt meegevoerd naar een sensuele basis van heel veel, maar heel zuivere vanille die een aangename diepte en schakeringen krijgt door de warme, licht gekruide en licht ‘gerookte’ noten van benzoïne – ook wel bekend als ‘wierook van Java’.
De oud wordt hierdoor als het ware getemd, fijngemalen tot een poederzoete verfijning. Ook nooit gedacht: dat oud en ‘boudoir’ nog een keer zo vanzelfsprekend zouden samen gaan. Oud bevrijd van zijn scherpe apothekersachtige en ‘lang gesloten dekenkist’-connotaties – zoals de eerste generatie van Montale. Het echte geheim Oud Satin Mood volgens mij: oud staat hier in dienst van de andere ingrediënten in plaats van andersom.
Terzijde: eigenlijk best wel chic dat Chanel en Guerlain zich nooit echt hebben ingelaten met het adelaarshout. Maar zeg nooit nooit. Als Chanel besluit tot een oudje in de masstigesector, dan kun je er gif en oud op innemen dat niet alleen de ‘bovenlaag’ meer, maar heel de wereld in een oud-roes terechtkomt. Lachen: die oude knakker, ‘Tedje’ Lapidus, heeft er sinds 2014 ook twee: Oud Noir en, ja hoor, Oud Blanc.
Ha Erik,
als niet Oud liefhebber vind ik je beschrijving van deze Oud van Francis Kurkdjian zeker een poging waard! een vriendin van mij is het tegenovergestelde, die zwemt er het liefst in. Ben benieuwd!!
Iets anders: ga je Maai en O en E van Antonio Gardoni nog beschrijven??
Gelukkig dat mijn speelse parfumpesten je zo goed is bevallen 😉 Ik heb precies dezelfde ervaring: de hele dag en avond blijf ik genieten van de volle weelderigheid van Satin Mood!