HURRY! HURRY! FROM EVENING TO DAYWEAR
ZWEVEND TUSSEN MASSTIGE EN NICHE
Jaar van lancering: 2014
Laatst aangepast: 08/03/15
Neus: Nicolas Beaulieu
Met sommige besprekingen kun je nooit te laat zijn. Toen ik vorig jaar van de toevoeging hoorde, gingen mijn neusharen van schrik overeind staan: Aromatics – Elixir – in White. Is Clinique als laatste der ‘chypremohanikanen’ ook gevallen voor witte musk, kiest het voor het de-patchoeliën en de-eikenmossen van de basis in plaats van passende vervangers te vinden? Ik durfde bijna niet te ruiken.
En met de opmerking van de neus dat hij ‘zich voelde zich aangetrokken tot de ingrediënten van Aromatics Elixer’ had ik ook helemaal niets. Ik bedoel: welke neus heeft dat niet met deze klassieker? Ook was ik huiverig voor het feit dat Nicolas Beaulieu ‘de magie ervan wilde omzetten in een moderne versie’. Dat willen alle merken met hun variaties op klassiekers zonder zich de vraag te stellen of dat nu echt noodzakelijk en wenselijk is.
Ook niet ‘proef-op-de-som’-bevorderend: ‘Aromatics in White is een geur voor de moderne vrouw, een vrouw van deze tijd, een voor iedereen zeer toegankelijke geur’ – het is niet waar. Wie zegt dat een geur dat moet zijn? Liever niet. Probeer niet iedere klant te verleiden met dezelfde geur – wordt een wel erg monotone boel.
En van de volgende opmerking valt mijn neus bijna van mijn hoofd: ‘Bepaalde geuren kunnen je meenemen naar het verleden, of naar een persoonlijke herinnering – de reden voor het ontstaan van Aromatics in White‘. Come again? Dat kan dus niet. Je moet eerst aan Aromatics in White hebben geroken – op een bepaalde plek op een bepaald moment – om de geur ervan te associëren met een herinnering. Iets dat voor álle geuren geldt. En waarom is de flacon omringd door orchideeën?
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Door te refereren aan een van de grootste klassiekers van de twintigste eeuw, ontkom je niet aan een vergelijking. Aromatics Elixir herken ik nog steeds uit duizenden en heeft voor mij niets vintage of old school – is tijdloos en de verwondering hoe aangenaam ‘smoldering mossy’ het boeket blijft. Je hoeft haar niet transformeren, te verbouwen, te liften, te botoxen. Heeft iets geforceerds en onnatuurlijks – als een forty something-vrouw die zich te jong kleedt. Ja, dat kan volgens Geurengoeroe.
Alleen hebben de twee geuren niets gemeen, is appels met peren vergelijken. De enige overeenkomst: Aromatics in White en Aromatics Elixir zijn allebei een geur. De vergelijking met het zuinigjes geïntroduceerde Beyond Rose (2014) gaat eerder op, want Aromatics in White is een ‘soort van’ roosgeur.
Nicolas Beaulieu is een slimme neus, want hij weet in eerste instantie een niche-effect te creëren – verrassend voor de nieuwe Clinique-fan die het cosmeticahuis niet associeert met geuren – dat geleidelijk overgaat in meanstream-chic crèmige, cleane basis. Een duidelijker beeld: Aromatics in White start bij proberen als ‘avondparfum’, maar na afrekenen, loop je met een ‘office wear’-geur de parfumerie uit. Een ‘ontwikkeling’ die je inmiddels ook bij veel nichegeuren kunt ervaren.
Aromatics in White barst open met een enorme zoete roos even omringd door een groen schijnsel met een grappig witte wijn-effect: helder en joyeus met een rijk effect. Cistus labdanum geeft een zwoel randje, szechuanpeper een heel licht pikante prikkel. Patchoeli in het hart geeft Aromatics in White een nu populair niche-effect: roos, patchoeli afgerond met een zwoele basis ‘die lijkt op oud’.
Alleen is dat effect van korte duur. Want hoe sneller de basis nadert, des te sneller dit niche-effect verdwijnt. Hiervoor in de plaats een in eerste instantie melkachtige, warm-zwoele basis (amber, benzoïne, vanille, hout) die geleidelijk aan clean en ‘crème’ (grijze amber, musk) wordt zonder een scherp synthetisch stempel.
Als de geur heel lang op je huid zit, heb je af en toe het gevoel dat je Aromatics Elixir ruikt, als een sluier. Maar wel alsof Aromatics Elixir een dag in de zon heeft gelegen. Het typisch groene is verkleurd/verbleekt tot beige, wit. Maar komt dat nu door de naam (en daardoor de directe associatie), de som der ingrediënten of beide?
