NERO IS BRUNO, NERO IS SMEULEND HOUT
Jaar van lancering: 2011
Laatst aangepast: 13/02/15
Neus: onbekend
Concept & realisatie: Bruno Acampora
Van de honderden geuren die jaarlijks verschijnen, heb ik vanaf de eerste kennismaking bij steeds minder het idee dat het direct goed zit, dat subiet een tevreden gevoel op me neerdaalt. Bij Bruno Acampora altijd – met name de parfumoliën van zijn geuren. Nee, dit zijn creaties.
Vol, diep, itens, zuiver, chic, understated en ondanks de klassieke benadering toch eigenzinnig uitgevoerd. En nooit geen marketingprietpraat. De geur telt alleen. Ruik ik ook weer in Nero. Ik zou de geur zelf niet als zwart omschrijven, eerder bruin. Ik moet denken aan een prachtig diep door de zon gebruinde huid zonder leerlooi- en huidkankerassociaties, zonder zoetige het cliché van tairé-kokoszachtheid.
De bedoeling van Guerlains Terracotta, maar dan op een natuurlijke manier verkregen – zoals bewoners van de Caraiben dat zo prachtig, jaloersmaked kunnen hebben. Mijn andere associatie: schoenpoets (ruikt niet vies!) smeuïg vermengd met amber. Maar het draait om hout.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Een speldenprik de opening. Even ruik je het, en terwijl je dit doet is de citroen al weer verdwenen door de saffraan die er sierlijk overheen rolt. Nou, dit noem ik nog eens al-za-faran. Zo hoort het! Zoals je saffraan ook in een goede, homemade risotto alla Milanese ruikt: kruidig, droog met een zonnige gloed.
Wat ik vooral prachtig aan Nero vind: je ruikt het smeulende cederhout en de broeïerige patchoeli goed naast elkaar, en toch ook met elkaar. Dan licht de een op, dan weer de ander om vervolgens weer één te worden. En beide verdrinken niet in de warme amber, blijven erop drijven. En deze amber heeft een kruidig, heel licht animaal randje (zwevend tussen bezwete huid en musk) en ook de terpetijnscherpte van schoenpoets. Langer op de huid, wint bij mij de patchoeli het van het cederhout.
Heel fijn aan Nero: de intimiteit. Deze geur loopt niet te koop met zichzelf, maakt zich niet los van de drager en/of draagster die alleen Nero vrijgeeft als je dicht bij hem of haar in de buurt bent. Met het risico net iets te lang bij hem of haar in de nek te blijven hangen. En dat op een receptie! En dat terwijl je met hem of haar niet op intieme voet staat!