GEURENGOEROE

ZWART WATER

OFWEL, DE HOUDBAARHEIDSDATUM VAN EEN ‘NIEUW’ PARFUMLABEL

Jaar van lancering: 2014

Laatst aangepast: 31/10/14

Neus: Loc Dong, Dominique Ropion

Foto- en videografie: Ryan Hopkinson

Flaconontwerp: Fabien Baron

Soms, in een onbewaakt moment – het exacte tijdstip kun je niet aangeven – lijkt het of het voorbij is met de magie die een parfumnaam heeft. En dit geleidelijk ‘vervlieden’ doet Geurengoeroe menigmaal afvragen: hoe lang is de houdbaarheidsdatum van een ‘nieuwe’ naam?

Hij denkt: met hard werken 20 tot 25 jaar. Wat schrijf ik? Héél hard werken. Eerst is er de verbazing en in het gunstige geval een warm onthaal in de parfumerie en bij de consument. Kun je vervolgens vijf jaar op teren mits regelmatige campagnes in de op dat moment belangrijke media die gezien de steeds breder wordende populariteit van de geur mee verandert: van instore magazines en glossies naar de speciale katernen van landelijke kranten, incidentele abri-acties en sinds een aantal jaren ‘tusssendoor’ banners op sites en blogs van magazines die er toe doen, the usual suspects dus: de ‘betere’ vrouwen- en mannenglossies.

Een goed voorbeeld: Issey Miyake. Eerst met L’Eau d’Issey (1992), daarna met L’Homme d’Issey (1994). Vernieuwend op allerlei manieren. Qua marketing: in gang gezet door producent Beauté Prestige International geleid door Chantal Roos met eigenaar Shiseido op de achtergrond. Qua doelgroep: duidelijk niet mikkend op de ‘romantische’ klant, maar maar op die met artistieke inborst. Qua compositie: een innovatieve aquageur. Qua ‘keeping the fragrance alive’: Miyake kwam samen met Jean Paul Gaultier (zelfde licentiehouder en op wie bovenstaande ook van toepassing is) als eerste met seizoensvariaties in presentatie en geur.

En die worden nog steeds geleverd, maar de rek en de verrassing is er inmiddels wel uit. Ook in de naam Issey Miyake zelf. Zowel bij de vrouwen- als mannengeuren. Sterker, Beauté Prestige International is het niet gelukt een echt nieuwe geur naast L’Homme d’Issey te positioneren: het bleven voornamelijk ‘seizoensaanbiedingen’. L’Eau Bleue (2005) werd weliswaar als compleet nieuw concept neergezet, maar werd door de consument als zodanig niet ervaren.

Niet zo vreemd: de flacon was wéér een variatie op het L’Homme d’Issey-thema. Nuit d’Issey valt in dezelfde categorie. Een originaliteitprijs wat naam betreft zit er ook niet in: heel wat geuren zijn in de loop der jaren van een dagversie naar een nachtsensatie omgetoverd. Nuit D’Issey – zoals gewoonlijk weer heel artistiek en met ‘Japanse’ esthetiek ingepakt – zal niet de laatste zijn.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Wat begin jaren negentig als ‘nieuw fris’ rook, doet nu bijna ouderwets èn te vertrouwd aan omdat het ook al jaren wordt verspreidt op plekken die een heldere en cleane boodschap willen, moeten uitstralen. Niet alleen in het openbaar: wc’s en ‘restrooms’ van de betere restaurants (bij laatste staat vaak een geurkaars ter compensatie), maar ook gewone douche- en bodyproducten op Kruidvat-niveau zitten inmiddels vol van ozon- en oceanische geuren die soms verdacht veel ruiken naar nieuwe klassiekers in deze categorie. L’Homme D’Issey is deze ontwikkeling altijd voor geweest door op de juiste momenten met nieuwe variaties te lanceren. Zoals nu met Nuit D’Issey.

Opvallend: de geur heeft een de vanzelfsprekende artistieke uitstraling en inhoud van Issey Miyake. L’Homme d’Issey werd in de early adapter-periode ook veel gedragen door mannen met een artistiek beroep: vormgevers, architecten, dat soort.

Maar inmiddels heeft het merendeel daarvan de ketenparfumerie verlaten op zoek naar meer verfijning. Voor de achterblijvers een geur met een ‘verlangen naar niche’. Opgevoerd met zwarte peper en wierook (fot0) – die alleen niet echt een nachtelijke, rokerige en mistige allure krijgt. Want ‘ter compensatie’ wordt toch teveel daglicht toegelaten. Eerst in de opening: citrus met een groene ondertoon omringd met een diffuus kruidenakkoord met een lichte zweterig-animale toets – ik meen snufjes van komijn en strookjes van leer te herkennen die snel worden opgezogen door wierook geënt op donker vetiver… die gaan ‘rokerig’ de nacht in en blijven behoorlijk persistent op de huid resoneren…

Maar toch komt het daglicht weer om de hoek kijken, schemeren, in de vorm van een cleane, strakke hout- en muskmelange die richting soap gaat en die samenvloeit met de all over waterige frisheid – het Issey Miyake-signatuur voor mannen. Zwart water dus – transparant maar donker in de onderstroom.