‘IN HARMONIE MET DE GLAMOUR VAN VERSACE’
Jaar van lancering: 2014
Laatst aangepast: 22/04/14
Neus: Alberto Morillas
Ambassadrice: Candice Swanepoel
Fotografie: Mario Testino
Niet verder vertellen: Donatella Versace gebruikt de geuren die onder haar familienaam op de markt verschijnen niet privé. Ze schijnt, heb ik van horen en zeggen, een landgenoot te hebben, een kunstenaar, een ‘parfumdruïde’ die voor haar parfums op maat maakt… Is deze roddel erg als het echt waar blijkt te zijn? Nee, want van Donatella zegt ‘men’ ook dat ze alleen van parfums houdt die hout snijden, die een enorm geurspoor trekken. Als zij ergens binnenkomt, dan snelt haar parfum haar heel ver vooruit, vertrekt een paar uur van tevoren.
Nou, en dat is niet het effect van de gemiddelde Versace-geur, van de gemiddelde parfumerieketengeur in het algemeen. Het is – uitzonderingen daargelaten – allemaal licht, transparant frisfruitig bloemenplezier met een witte musk-finish. Echt intens en echt meeslepend wordt het steeds minder… En wat zou jij doen als je op je spaarrekening enkele miljarden hebt staan?
Toch is ze haar ‘parfums voor het volk’-visie enigszins aan het bijsturen. Na de dertien geuren die onder haar auspiciën sinds het overlijden van haar broer in 1997 verschenen, kiest ze sinds vorig jaar voor een soort van inhoudelijke opwaardering. Waarvan getuigen: Pour Homme Oud (2013), Pour Femme Oud Oriental (2014), het trio Gianni Versace Couture (2014) én een intense versie van een de populairste geuren van het huis: Bright Crystal.
Het kan niet anders: Donatella moet deze geur ook gewoon lekker vinden, want bijna iedereen vindt deze geur lekker. Niet alleen – ik gok, miljoenen – vrouwelijke consumenten. Ook ingewijden, mensen in de parfumbusiness met verstand van zaken.
De reden: het is een perfecte, hedendaagse vertaling van kristalhelder water. Fris, fruitig, klaterend; bloemen die speels over een cascade al spartelend de basis bereiken die ‘schoongewassen sensueel’ is door witte musk, wit hout en andere ‘geklaarde’ ingrediënten die diepte aan een compositie moeten geven.
Maar dat is voor ‘La Donnatella’ te licht, vandaar wellicht Bright Crystal Absolu. Het effect: ‘Nu nog innemender vanwege de langere tijd dat het huid van de vrouw omhult die haar vrouwelijkheid toevertrouwd aan de tijdloze, verleidelijke kracht van Bright Crystal in harmonie met de glamour van Versace’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Met een beetje fantasie de kleur van de flacon. Met andere woorden een ‘shocking pink’-versie van het heldere kristalwater door een sterker accent op het rode fruit en de pioenroos-framboosmelange in het hart.
Dus nog meer granaatappel in de opening die nog zoet-wranger en nog frisser ruikt door yuzu die drijft op een ijskoud waterakkoord. De pioenroos (foto) wordt wederom geflankeerd door nog meer waterachtige lotus, nog meer fris-bloemige magnolia en krijgt een nog fruitiger aura door nog meer framboos.
Ik vermoed ook een hedione-injectie gezien het zonnig-heldere effect dat dit boeket heeft. De afronding is minder sensueel dan gehoopt, want de witte musk – nu ondersteund door ‘plantaardig’ amber en balsemachtig acajou-hout – is eerder katoenzacht dan dierlijk, ‘Donnatella’-achtig vilein. Maar heeft gelukkig geen laundry-effect. Terzijde: vaak levert rood fruit plus bloemen plus witte musk een eendimensionale girly-girly-geur op. Bij Bright Crystal Absolu is dat absoluut niet het geval.
RUIK&VERGELIJK
Mag Donnatella Versace van mij ook wel doen: een opgewaardeerde, absolute versie van:
Versace Versense (2009)
GEURENGOEROE 