BY KILIAN IS THE DEVIL
WITH A ‘PAY-OFF PERFUME’
Jaar van lancering: 2013
Laatst aangepast: 17/02/14
Neus: Calice Becker
Concept & realisatie: Kilian Hennessy
Devil (of démon) in combinatie met parfum… kan het bijna niet meer horen. En het verboden fruit dat door By Kilian wordt aangeboden in zijn parfumparadijs aan Eva… dat kennen we nu wel. Verleiding, er wel of niet aan toegeven, doet ze het of doet ze het niet… spannend!
By Kilian vindt het blijkbaar nog steeds een heerlijk en commercieel aantrekkelijk thema, want zo lees ik op de website van de Engelse Elle: ‘I really wanted to work on the temptation theme, but I wanted it to have a solid artistic foundation. I got really interested in the original temptation: the biblical temptation or the original sin. What I loved about it in particular is that the images and references are exactly the same for everyone. Everybody thinks about the snake, the forbidden fruit and the grape leaves. I wanted to play with these symbols in the perfume world’. Dat laatste doet hij niet echt en zeker niet artistiek gefundeerd. Zijn slang op de omdoos is too bling-bling, zijn verboden fruit is te fel, te zoet gelakt, zijn druivenbladeren (kun je interpreteren als een groene noot) wingeren niet rondom de compositie.
Kilian is hier de duivel, met een glad verkooppraatje, die een fruit-outlet drijft waar men niet vraagt naar de prijs – dat is niet chic. Maar toch… ‘En, mevrouwtje wat zal het zijn dit keer? Geen verboden appels, ha-ha-ha! Wat dacht u van gloedzoete, duivelsbijtende bloedsinaasappel, of roodsappige sensuele lychee. Ook errug lekkur, erotische witte – slurp-slurp-wink-wink – perzik. Wat zijn ze mooi dit jaar! Of anders zwarte bessen. Kunt u niet kiezen, weet je wat, ik mats u. Ik blend het allemaal voor u voor een prijsje dat…
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Voor een uitgesproken perzikparfum ben ik altijd te vinden. Vol, smeuïg, rijp met een crème-achtige ondertoon, ondersteund door gardenia, gevoed door vette harsen – cistus labdanum, Perubalsem en opoponax die samen de seksuele connotatie van deze ‘verboden vrucht’ versterken. Dit krijg je dus niet. Wel een opening die je tegenwoordig bij elk gemiddelde ‘girly’ masttige-geur ruikt. Een rode fruituitbarsting dus.
Niet dat die niet goed is: de bloedsinaasappel (geholpen door citrusnoten) doet je ogen bijna tranen. Wow, wat scherp. Maar dat heel even, want direct mengt zich lychee in het spel. Die zorgt voor een rood-gesuikerd, fluwelen bijna proefbare toets. Gaat altijd mooi samen met zacht-tintelend zwarte bes (de klassieke rood fruit-opening). Natuurlijk loopt dat naadloos over in de perzik (foto) ondergedompeld in roos en jasmijn.
Alleen… ik blijf voornamelijk een zoetsappige perzik ruiken omringd door een aura van ondefinieerbare bloemen die vervolgens blijven haken op een al even ondefinieerbare houtnoot. Sandel- en cederhout en patchoeli worden opgevoerd… ik ruik het niet. Terwijl het toch niet al te moeilijk is om die stuk voor stuk op te snuifen – zeker niet in een nicheparfum.
Wat in de weg zit: een braaf sensueel spoor van tonkaboon, vanille en benzoïne dat zich niet aanstelt (in de goede zin), het druipt er helaas niet van af. Kom op By Kilian, kan dat niet wat uitgesprokener, wat krachtiger? Van een nichemerk met een enorme ‘nieuwe luxe’-uitstraling verwacht ik meer, wil ik meer verrast worden. Zeker – here we go again – als je de prijs meeneemt in de beoordeling. Staat dus niet in verhouding tot het gebodene verbodene. Gewoon jammer.
Ik ben gevraagd om mijn medewerking te verlenen aan het tv-programma De Rekenkamer… of ik wil toelichten waarom parfums zo duur zijn. Nu vind ik dat niet. En: je bent nog steeds niet verplicht om ze te kopen. De Hema heeft nu vier geuren (50ml) voor 15,00 euro per stuk. En natuurlijk de rookworst voor 2,oo euro (geloof ik). Je hebt ook ambachtelijke gerookte worsten op basis van biologisch vlees. Ja, is – wat – duurder… Het verschil in kwaliteit proef je. Maar goed ook. Dit verschil geldt ook voor geuren. Alleen, bij Playing with the Devil…
RUIK&VERGELIJK
De verboden vrucht, hel en verdoemenis, appeltje bijten, je leven lang ‘slijten’ in zinderende extase. Of ontgoocheld wakker schrikken van de zure bite, de zure prijs, als je creditcard drie maanden na aankoop het bedrag van je rekening af schrijft. Bij onderstaande verboden verlokkingen is daar volgens mij niet echt sprake van.
Nina Ricci Fille d’Eve (1956)
Joop All About Eve (1996)
Lolita Lempicka Le Premier Parfum (1997)
Boucheron Trouble (2004)
Donna Karan DKNY Be Delicious (2004)
Givenchy Ange ou Démon (2006)
Nina Ricci Nina (2006)
Jil Sander Eve (2011)
Mark Buxton Perfumes Devil in Disguise (2012)
