HOME (M)ALONE WITH ENGLISH PUDDINGS
Jaar van lancering: 2013
Laatst aangepast: 17/03/13
Neus: Christine Nagel
Model: onbekend
Fotografie: Tim Walker
Styling: Charlotte Stockdale
Cupcakes en recepten: Natalie Seldon
Heb veel te melden wat dit nieuwe limited edition-kwintet betreft. Maar eerst aansluitend op mijn Jo Malone-recensie van eergisteren – ik heb nu al via verschillende kanalen gehoord door wie en waarom de gourmandgeuren ooit zijn ontwikkeld: de zo streng voor zichzelf zijnde petite parisienne pr-dames van parfumhuizen, die denken dat elk extra grammetje zich manifesteert als een opvallend dansende vetrol in hun petite robe noire. Hun grootste passie en troost-eten in het geniep, als een geur toch tegenviel in de verkoop, hun lover liever een ander petite parisienne het hof maakte: chocolade. Als we dat nou eens in geuren stoppen, dan hoeven we het in ieder geval niet meer te eten, alleen maar te ruiken…
Of het waar is? In ieder geval anekdotisch. En: aan de Sugar & Spice-collectie van Jo Malone hebben ze een goede: die is zo rijk gourmandgeschakeerd dat de parfumpr-dames zeker op hun streefgewicht zullen blijven. Alleen, toch voor mij een ‘probleem’: wéér gourmand, zij het dan nu geïnspireerd op ‘quintessential british puddings’. Houdt het dan nooit op. Of als het dan toch moet: waarom niet meer richting salty gourmand? De geuren van pizza, hamburger, gebakken vlees, schimmelkaas? Die kant gaat het volgens mij op… en is ook weer leuk voor deze petite parfumpr-dames: hoeft dat ook niet meer op brood – van zichzelf ook al zo’n vetrol potential.
De presentatie van Sugar & Spice: net een fotoshoot uit Elle Girl, gelijk bijvoorbeeld Malone’s Wild Bluebell uit 2011. Heel modieus, heel fashion en eerlijk gezegd een beetje kinderachtig en too girly voor een degelijk en volwassen parfumhuis. Voor je het weet gaat Malone accessoires en sieraden leveren – iets wat Guerlain en Annick Goutal hebben geprobeerd (en niet echt is gelukt). En tegelijkertijd een beetje passé – net als de inspiratiebron – deze nichterige boudoirachtige Lolita-styling. Of is dit een indirecte marketingmanier van Jo Malone – lees The Estée Lauder Companies – om de belangrijke consumentengroep (de jeugd van nu) alvast aan zich te binden. Geeft mama, al Malone-fan, het aan haar dochterlief. Samen genieten. De man verantwoordelijk voor dit überstyling-offensief, James Gager, was de senior vice president creative director van MAC. Je weet wel dat ultra-überhippe urban cosmeticamerk (ook onderdeel van The Estée Lauder Companies).
Nu de geuren: Elderflower & Gooseberry (Vlier- & Kruisbes), Lemon Tart, Ginger Biscuit, Red Currant & Cream en Bitter Orange & Chocolate. Ze werden me afgelopen december in Brussel gepresenteerd. De eerste was voor mij onverwacht, maar weet niet meer ‘uit mijn hoofd’ hoe die ruikt. De andere vier juist wel: het zijn variaties op het gourmandconcept al vaker geroken. Met dit verschil: Sugar & Spice gooit er een flinke schep bovenop: wat je ruikt, lijk je ook te proeven.
Het lijkt of de zintuigen reuk en smaak een spelletje met elkaar én met je ratio spelen: ‘At of rook ik ze zonet? Het nadeel van veel gourmandgeuren: vaak eendimensionaal. Voor Christine Nagel was het dan ook belangrijk en een uitdaging ‘to translate the sophisticated facets of the puddings into high-end fragrances. It is easy to recreate the smell of food but these fragrances are so much more complex and chic’. Het grappige: het hoge ‘happen maar’-gehalte…
Lemon Tart en Ginger Biscuit hebben naast hun frisheid ook iets zachts, poederachtigs en krokants. Red Currant & Cream is voor mij een coutureversie van al die roodfruitgeuren voor meisjes met hun bijna killing (witte) muskbasis. Bitter Orange & Chocolate maakt op mij de meeste indruk. En die kreeg ik dus (met een nieuwe Cologne Intense – bespreek ik bij verschijning in juni) van Jo Malone toegestuurd. Diegenen die deze geuren ook willen omzetten in tast- en smaakbare genoegens: http://blog.estellacupcakes.com.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Waarom de meeste indruk? Ik dacht dat het na Thierry Muglers Angel in de Taste of Fragrance-variatie (2011) onmogelijk was nog meer chocolade en cacoa in een geur te stoppen. Bitter Orange & Chocolate voert de productie op, maar geeft de zoet-warme noot (die meer en meer en droog-poederiger wordt) een mooie tegenhanger met sprankelend sinaasappel. En wel in de vorm van de gesuikerde bittere schil zoals je die ook proeft in zoveel marmelades, bonbons en repen. Ruiken, proeven. Ruiken, proeven.
Op de bodem rust een zachte, sensuele kokosmelange zacht gemaakt door vanille- en muskachtige noten (niet vermeld als ingrediënt). En door dit alles heen een zomers-heldere noot die geur zowel extra sensueel als een beetje hooiachtig maakt: coumarine. Mooi gedaan. En dat zonder patchoeli. Alleen, meer crowd pleasing in plaats crowd challenging – ook de ‘functie’ van een nichehuis: de consument niet alleen bevestigen in hun smaak, ook uitdagen. Dus Jo Malone, dus Christine Nagel kom op met die geuren geïnspireerd op het Engelse ontbijt: baked beans, eggs, bacon. Ik geef de naam: Sunny Side Up! Dat Nagel geuren al letterlijk met een korreltje zout kan nemen, bewijst haar Womanity Eau Pour Elles van Thierry Mugler uit 2012.
RUIK & VERGELIJK
Voor Christine Nagel ‘nose in residence’ bij Jo Malone werd, heeft zal al veel ervaring in de parfum-banketterij opgedaan. Enkele recepten:
Mauboussin Mauboussin (2000)
Christian Dior Miss Dior Chérie (2005)
Thierry Mugler – A Garden of Angels – Lily Angel (2005)
Cartier Délices (2006)
Guerlain – Elixirs Charnels – Gourmand Coquin (2008)
