‘LE SPECTRE DE LA ROSE’
Jaar van lancering: 2012
Laatst aangepast: 21/09/12
Neus: Mona di Orio
Concept & realisatie: Jeroen oude Sogtoen
De Oostenrijkse schrijver Franz Grillparzer (1791-1872) maakte een grafschrift voor componist en vriend Franz Schubert nadat die in 1828 op 31jarige leeftijd was overleden: ‘De dood begroef hier een rijk bezit maar nog schoner verwachtingen’. Deze woorden, hoe larmoyant ook, spoken af en toe door mijn hoofd als ik aan Mona di Orio denk. Vaak het geval.
Vorig jaar plotseling overleden. En dan de manier waarop. Iets tragischer kun je je bij een neus niet voorstellen. Wat had ze nog allemaal kunnen creëren… de verwachtingen waren schoon. Ik wil haar nu niet al betitelen als de grootste neus van deze eeuw, want die is nog lang. Maar ik verwacht dat ze in 2099 wel in de top tien zal staan. Ik wist al dat ze een aantal jaren speelde met het idee een roosparfum te creëren. Met haar Hollandse link – haar huis is in Amsterdam gevestigd – was de inspiratiebron bijna te mooi om waar te zijn: in de tuin bij Maison Sainte Blanche (Cabris) van haar leermeester Edmond Roudnitska – een van de grootste neuzen van de vorige eeuw dat is zeker – bloeide een roos met de naam Etoile de Hollande. Ze ging aan het werk. Lanceringsdatum onbekend. En toen konden familie, vrienden en liefhebbers van haar er geheel onverwacht en onvoorzien van genieten, want Etoile de Hollande begeleidde haar na haar graf op Zorgvlied in Amsterdam.
Nu vormt het de zevende geur in Les Nombres d’Or – Mona’s queeste naar de perfecte verhouding in klassieke parfumthema’s.
De roos vormt van alle ingrediënten misschien wel de grootste uitdaging omdat in deze bloem zoveel samenkomt: symbool voor het parfum, symbool (voor de inmiddels behoorlijk uitgekauwde) romantiek, symbool voor de pure vrouw en weet ik niet nog wat meer (vaak onzin) de koningin van de tuin is toebedacht.
En ook zoiets: in de nichesector tiert de roos al een aantal jaren welig. Zoet, mierzoet, aards, chypre-achtig, poederig, ‘beboudoired’, prieeltje-achtig, oriëntaals, ‘Indië’, licht, ‘vintage’, ‘gothic’, hemels. Niet eenvoudig om daar iets nieuws aan toe te voegen. Doet Mona ook niet echt en ook wel weer. Haar roos is bescheiden en verheven, en in feite – als je dat kunt stellen – een zelfportret van Mona als kunstenaar: le spectre de la rose. Duidelijk bewust van haar kwaliteiten maar daar nooit echt mee te koop lopend. En tegen de stroom in: met name met haar eerste vijf (helaas van de markt verdwenen) grote geuren.
In Etoile de Hollande schittert de roos op verschillende manieren. Je krijgt de roos als het ware een paar keer ‘als nieuw’ gepresenteerd. Een meesterwerk dat zich niet zo maar prijsgeeft. Etoile de Hollande heeft vele geheimen die zich, hoe langer deze roos in je bezit is, hoe beter je haar leert kennen en waarderen. En volgens mij is Le Spectre de la Rose van Théophile Gautier (1811-1872) een prachtige poëtische analyse van Etoile de Hollande en van de verbeeldingskracht van Etoile de France – Mona di Orio.
Soulève ta paupière close
Q’effleure un songe virginal!
Je suis le spectre d’une rose
Que tu portais hier au bal.
Tu me pris, encore emperlée
Des pleurs d’argent, de l‘arrosoir,
Et, parmi la fête etoilée,
Tu me promenas tout le soir.
O toi qui de ma mort fu cause,
Sans que tu puisses le chasser,
Toute les nuits mon spectre rose
A ton chevet viendra danser.
Mais ne crains rein, je ne réclame
Ne messi, ni De Profundis,
Ce léger parfum est mon âme,
Et j’arrive du paradis.
Mon destin fut digne d’envie,
Et pour avoir un sort si beau
Plus d’un aurait donné sa vie;
Car sur ton sein j’ai mon tombeau,
Et sur l’albâtre où je repose
Un poet avec un baiser
Ecrivit: ‘Ci-git une rose,
Que tous les rois vont jalouser’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Vanaf de eerste spray ruik je roos (een melange van Bulgaarse en Turkse variëteiten). Eerst fris en ontwakend (met bergamot), dan luchtig (met aldehyden), dan krachtig en pikant (kruidnagel, geranium), dan aards (patchoelie en cederhout), dan zacht (perzik, heliotroop) om zich op het einde te hullen in een fragiele, bepoederde en sensuele sluier (amber, benzoïne, vanille, Peru-balsem) waar je van het totaaleffect lang kunt nagenieten.
RUIK & VERGELIJK
Tja. Niet makkelijk. Maar een paar solifleurs schieten voorbij:
Caron Rose (1949)
Annick Goutal Rose Absolue (1984)
Frédéric Malle Lipstick Rose (2000)
Stella McCartney Stella (2003)
Guerlain Idylle (2009)
GEURENGOEROE 