DE SCHITTERING VAN KROONLUCHTERS IN EEN COUPE DE CHAMPAGNE
Jaar van lancering: 1968
Laatst aangepast: 11/01/12
Neus: Betty Busse, Bernard Chant
Model: Karen Graham
Fotografie: onbekend
Kun je lezen in Estée A succes Story (1985), de autobiografie van Estée Lauder: ‘Ik ben zeer serieus als ik zeg dat ik een parfum kan zien. Eens, tijdens een feest, zag ik het licht van twee kroonluchters glinsteren in een glas champagne. Stel je voor dat ik dit beeld zou kunnen vangen in een geur, dacht ik direct. Jarenlang heb ik aan deze ongelooflijke glinstering gewerkt. Ik mengde honderden kostbare essentiële oliën in elke denkbare combinatie tot op een dag ik vond wat ik zocht: het licht in champagne’.
Meer dan vijfhonderd proef ‘Estée-mogelijkheden’ wees ik af, tot er één overbleef: jong, opwindend, sensueel. De dag dat ‘sensueel’ ophoudt te bestaan, dan zal Estée Lauder dat ook. Maar mijn sensualiteit is niet schaamteloos en ruw. Het is verleidelijk en suggestief. Denk aan een Parson-tafel op een kleed van wit bont. Glanzend, verzorgd, koel en chic. Denk aan fluweelzachte stemmen, het licht in champagne’ (zie foto – uit de biografie).
‘Waarom ik de geur naar mezelf noemde? Dat deed ik niet. De geur noemde zichzelf zo. Ik gaf samples aan vrouwen bij ons op kantoor en aan vrienden en vroeg ze wat ze droegen: ‘Estée’s parfum’. Estée werd het. Om je de waarheid te vertellen, ik hield van de gedachte dat een prachtig parfum mijn naam zou dragen. Dat is nu onsterfelijkheid’.
En vervolgens vertelt Estée verder dat de concurrentie steeds meer probeerde haar producten – voor ze op de markt kwamen – te stelen. En als dat niet lukte, dan werden ze gewoon gekopieerd. Als voorbeeld noemt ze Charles Revson, de oprichter van Revlon: ‘Ik lanceerde Estée, hij kwam met Charlie (genoemd naar zijn voornaam in 1973). Wij besloten één model exclusief te gebruiken – Karen Graham; hij besloot hetzelfde met Lauren Hutton’.
Ach ja, aan bescheidenheid ontbrak het Estée Lauder niet. En dat er in A Succes Story (naam van de autobiografie) een beetje gesjoemeld werd met de feiten… ik zeg: zo is het leven, wie doet dat niet bij tijd en wijle. Wat Estée Lauder betreft: ze was geen echte neus. Ze huurde hier gewoon professionals in die met haar idee aan de slag gingen. En zo ook dat ze met trotsheid meldt dat je beter kunt ‘creëren dan kopiëren’. Wat Estée betreft: echt origineel is de geur niet te noemen; ligt sterk in lijn met de zeer bloem-zoetige aldehyden die het vanaf de jaren zestig zeer goed doen.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Eerst een aldehydenwolk gevuld met citroennuances waaruit het frisse lelietje-van-dalen naar bovenkomt die vervolgens naadloos opgaat in een overrompelend hart van de zeer geliefde ‘Parijse’ bloemencombinatie uit de jaren zestig in overdosis: roos en jasmijn. Die krijgen een sensuele en intense opwaardering door ylang-ylang (foto). De licht kruidige noot wordt geleverd door koriander.
De opgevoerde fruitige noten neem ik niet echt waar: framboos en perzik. Sterker: framboos werd toen nog niet gebruikt in geuren. En de perzik is wellicht als ‘fantoom’-ingrediënt vermeld om het superzachte effect van de geur te benadrukken. Want dat is Estée, wat nog eens wordt benadrukt door het sandelhout in de basis, gecombineerd met eikenmos.
En de vergelijking met licht in een champagneglas, met een beetje fantasie lukt dat wel. Alleen voor het champagne-effect ontbreekt voor mijn gevoel de sprankeling. Nog iets: een beetje onduidelijkheid bestaat over de naam.
De geur wordt ook wel eens Estée Super genoemd, maar dat slaat volgens mij op het gegeven dat de geur ook een Super Cologne Spray-variatie had. En de eerste campagnes als slogan hadden: ‘Estée is the first super perfume.’
RUIK & VERGELIJK
De chique Parisienne begin jaren zestig droeg volle, rond-bloemige geuren die na verloop een zepig-frisse nuance op huid achterlaten. Beetje vergeten deze categorie, maar nog steeds aangenaam.
Rochas Madame (1960)
Hermès Calèche (1961)
Nina Ricci Capricci (1961)
Guerlain Chant d’Arômes (1962)
Dior Diorling (1964)
Dit werd in de jaren tachtig geperfectioneerd met :
Amouage Gold (1983)
Deze geur is heel bijzonder. Het geeft je het gevoel dat je een vrouw bent maar dan wel een vrouw met allure. Het is te koop voor weinig geld wat verbazingwekkend is voor zo’n grote geur. Een echte klassieker die je geroken moet hebben. Deze zal altijd in mijn parfum collectie aanwezig zijn. Old fashion op een goede manier.