SANDELHOUTPERFECTIE
Jaar van lancering: 2011
Laatst aangepast: 30/12/11
Neus: Jean-Claude Ellena (foto)
Wat erg: ik heb veel minder Hermessence-geuren besproken dan ik dacht. Gaan we snel goed maken. Nu eerst nummer tien in de serie. Even een reminder: waarom werd Hermessence gelanceerd?
Een van de redenen: om oude klanten terug te winnen (en nieuwe erbij te krijgen) die door de opkomst van nieuwe nichemerken eigenlijk geen interesse meer toonden in geuren van de oude garde.
Hermès was de eerste die met een neo-nichelijn kwam en hiermee de ambachtelijke kant van het luxemerk ook op geurengebied wou benadrukken. Om zich van een zo evenwichtige en constante collectie te verzekeren, besloot Hermès het om Jean-Claude Ellena als ‘huisneus’ in dienst te nemen.
Een goede beslissing: hij is een van de weinige neuzen die geuren intellectueel benaderd om vervolgens tot een ‘abstracte’ compositie te komen, en je dicht in de buurt brengt van je ‘onbewuste’ gevoeligheid voor geuren. Je kunt ze vergelijken met gevoelige schetsen in potlood, houtskool, die al zoekende, duidelijke contouren vormen.
Ruiken aan Ellena-creaties is vaak een aha-erlebnis: er verschijnen in gedachten een reeks beelden en associaties die allemaal op de een of andere manier linken met eerdere opgedane geurimpressies. Je kunt er niet precies de vinger op leggen, alleen een ding is zeker: het zijn prettige herinneringen die soms wel, soms niet in echt plaatsgevonden hebben.
Dat laatste voel je ook heel mooi in Santal Massoïa. De geur lijkt zo bekend, vertrouwd, je koppelt het direct aan iets prettigs.
De zon die zinderend schijnt over een landschap waar stilte heerst. Af en toe hoor je het verdwaalde geluid van vogels, krekels, geroezemoes van stemmen in de verte… leun ik nu tegen een boom in het heideachtig bos, starend naar de hemel met een Ola Magnum in mijn mond…
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Ellena zegt over Santal Massoïa: ‘Je hebt lineair, verticaal hout zoals cederhout. Horizontaal, rond, soepel en fluweelzacht hout zoals sandelhout en massoia. Dit in gedachten, componeerde ik dit raadselachtige, uitnodigende maar toch ‘afstandelijke’ parfum van melkachtig hout met ongebruikelijke scherp-sterke hints van hars en gedroogd fruit, en bekende geuren van bloemen en melkzoet (karamelpasta)’.
Nu heb ik nooit geroken aan massoïa (foto) in pure vorm, maar volgens kenners ruikt de bast van de Cryptocarya massoia – oorspronkelijk afkomstig uit Indonesië – naar een mengeling van kokosnoot en kaneel (de olie wordt lokaal ook verwerkt in voedsel).
En dat gaat dus heel harmonieus samen met de roos- en roomachtige nuances van sandelhout. Samen levert het een in eerste instantie warme, smeuïge houtgeur op die geleidelijk steeds droger wordt.
Mooi Santal Massoïa is ook de subtiele manier waarop Ellena het gourmand-idee verwerkt. Duurt even voor je dat ervaart.
Eerst is een opening die je als Ellena’s handtekening voor Hermès kunt beschouwen: een lichtgroene noot die zweeft tussen vijg en groene thee. Die wordt opgelicht door een lichte aldehyden-injectie al voor je de kennismaakt met de ware essentie van de geur: sandelhout vermengd met massoïa die lijkt versterkt met vanille en een lactone-ingrediënt voor het zeer subtiele gourmand-effect van Santal Massoïa: karamelpasta.
RUIK & VERGELIJK
Mea culpa: ik dacht dat ik meer ‘Hermessences’ had besproken… komt goed, komt goed.
Hermès – Hermessence – Poivre Samarcande (2004)
Hermès – Hermessence – Brin de Réglise (2007)
Andere sandelhoutgeuren dit jaar in de prestige-sector:
Le Labo Santal 33 (2011)
Tom Ford – Private Blend – Santal Blush (2011)
GEURENGOEROE 