KLASSIEK VIOOLTJE MET GLAMOURGLOSS
Jaar van lancering: 2011
Laatst aangepast: 10/11/11
Neus: onbekend
Model: Lara Stone
Fotografie: Mert & Marcus
Ja, hoor we geloven het: eigenlijk had Violet Blonde al vorig jaar moeten verschijnen, maar de perfectionist in Tom Ford zei dat het nog niet perfect genoeg was.
Dus verschijnt de geur nu tegelijkertijd met Jasmin Rouge en Santal Blush (bespreek ik binnenkort) die zijn gebaseerd op de eerste lippenstifts uit zijn maquillagecollectie van Tom Ford met dezelfde naam.
Leuk om te zien dat Ford nog steeds niets voelt voor ingetogen chic: de glamour van de visual en flacon schitteren je tegemoet. Vooral de visual is too good to be true: zo ‘gelakt’ portretteerden ze de actrices zelfs niet tijdens de hoogtijdagen van Hollywood – een van Fords geliefde inspiratiebronnen. Alleen had het voor mij wat minder jaren dertig en meer jaren zeventig Hollywood mogen zijn – stylingwise dan. Zoals hij zo mooi toonde met zijn regisseursdebuut A Single Man uit 2009.
En dus vind ik het ook jammer dat hij voor de promotie niet koos voor Julianne Moore die schitterde in die film. Het werd Lara – fietsenrek – Stone… iets te jong en iets te opgepoetst wat mij betreft. Ze valt niet echt in de leeftijdscategorie die Violet Blonde direct begrijpt – of discrimineer ik nu?
Want ik weet wel zeker dat de geur eerder begrepen wordt door vrouwen (en mannen) van een zekere leeftijd met een zekere parfumervaring
En nu we toch aan het zeuren zijn: vreemd toch dat de viooltjes op de visual paars, niet wit zijn en geen viola odorata’s, maar kaapse viooltjes…
Dit zegt major Tom zelf over de geur: ‘Het heeft het karakter van een klassiek Europees parfum. Formeel, elegant, het trekt je aan, steeds meer als een prachtig geklede vrouw wiens verfijnde look je eerst charmeert, daarna fascineert en uiteindelijk verleidt’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
De geur: het beste van het beste is het uitgangspunt. En dat ruik je! Violet Blonde is zo vol en rijk, ouderwets-klassiek en tegelijkertijd modern door het viooltje (en de iris en de jasmijn) te omringen met ‘hippe’ ingrediënten. Zo durft Guerlain ze niet meer te maken. Het begin: een zachte wolk van citrus waarin mandarijn (hip) en roze peper (hip) samen ronddwarrelen met viooltjesblad (hip). Het effect: zoet, groen, prikkelend en knisperend.
En dan verschijnt het paarse viooltje (niet de niet-ruikende kaapse variant, maar de viola odorata – foto) , die is zó zoet en zó vol en toch zó zacht-poederig door iris en zó bloemig door jasmijn. Sterker, heb zelden een geur geroken waarin viooltje en jasmijn zo harmonieus en voluptueus in elkaar opgaan, en op het einde zó mooi verdwijnen in de zachte houtsoorten (sandelhout) gecombineerd met een lichte spoor van musk en benzoine.
Hierdoor krijgt het viooltje een zwoelig-romig randje, slagroom is ook iets waaraan ik moet denken. Als van Violet Blonde een bodycrème gaat verschijnen…
RUIK & VERGELIJK
Het tuttige, oma-chique viooltje blijft neuzen inspireren. Maar een soli-fleur van het viooltje: you love it or hate it!
Grote klassieker met geprononceerd viooltjesaccent:
Guerlain Après l’Ondée (1905)
Twee moderne klassiekers met veel viooltje:
Bvlgari Bvlgari (1994)
Lolita Lempicka Lolita Lempicka (1997)
Niche-viooltjes:
Caron Violette Précieuse (1999)
Annick Goutal La Violette (2001)
Parfums de Nicolaï Violette in Love (2009)
Creed Love in Black (2010)
