AMSTERDAM EN DE HANGENDE TUINEN VAN BABYLON
Jaar van lancering: 2008
Laatst aangepast: 23/11/09
Neus: Mona di Orio
Flaconontwerp: Mona di Orio, Jeroen oude Sogtoen
In 2007 lag Mona di Orio te dobberen in een bootje in de Amsterdamse grachten. Het was stralend weer. Ze keek naar de lucht, snoof de lucht goed in zich op en voelde zich ontspannen en gelukkig. Dit dolce far niente-gevoel wou ze graag in haar nieuwe geur vangen. Het is haar gelukt, zoals tijdens de presentatie van Amyitis in Het Staetshuys in Amsterdam toelichtte: ‘De stad heeft voor mij als neus een eigen resonantie. Het lichte, vredige en vrije gevoel dat ik hier ruik, ruik ik in geen enkele andere stad’. Denk niet dat dit louter gelikte pr-talk is. Mona kan het weten, ze is namelijk vaak in Amsterdam. Haar ‘huis’ bevond zich aan de Brouwersgracht (inmiddels verhuist naar ‘de eilanden’). Ze richtte het in 2004 op met Jeroen oude Sogtoen. Ze ontmoetten elkaar voor de ontwikkeling van een badlijn van het College Hotel.
De artistieke vlam sloeg over, begonnen te praten en besloten tot de oprichting van het maison du parfum Mona di Orio. Een boud plan; ze zijn niet de enigen die zich richten op het hoogste segment. Sterker, de niche-sector lijdt op dit moment aan een overvoering: niet alleen worden er maandelijks nieuwe huizen geopend ook vertrouwde namen als Chanel, Dior en Guerlain concentreren zich na decennia van massamarketing (ook) weer op de zeer gevoelige neus.
Mona di Orio heeft een aantal strepen voor. Niet alleen omdat ze getalenteerd is. Het is de manier waarop ze naar het metier kijkt. Voor haar staat parfums maken gelijk met dichtkunst: ‘Het is de schrijfster Colette geweest die me deed besluiten om neus te worden’.
Zij schreef zo beeldend over parfums dat je ze als het ware kon ruiken. Een goed parfum verbaast voor dat hij het hart in al zijn diepste raakt. Langzamerhand geeft het zijn ziel prijs en onthult het zijn ware bedoeling. Met mijn parfums schep je verhalen en herinneringen. Voor vrouwen, voor mannen. Ik maak de weg vrij voor de essentie van de emoties die onze dromen en verbeelding vullen’.
Dit mag (voor Hollanders) geëxalteerd klinken, als je aan haar parfums ruikt, dan begrijp je het wellicht. Ze hebben allemaal dat je ne sais quoi-gevoel. Ze zijn niet makkelijk. Je moet ze ontdekken. Ze intrigeren. Geldt ook voor Amyitis. Hoewel gezegend met een ‘Amsterdamse opening’, neemt de geur daarna een hoge vlucht en beland je in de meest bejubelde en mysterieuze tuinen: de hangende tuinen van Babylon.
Volgens de overlevering was daar een ongekende overvloed aan zeldzame flora geïrrigeerd door fonteinen en watervallen. Mona: ‘Ik vind dat een prachtig beeld en ook een mooi verhaal. Ze werden gebouwd door Nebukadnezar omdat zijn vrouw, koningin Amyitis, de groene velden en heuvels van haar thuisland zo miste. Dit heb ik vertaald met in geur die ruikt als een met dauw bedekte tuin’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
De opening: een vertaling ‘in lucht’ van het vrije gevoel dat Mona ervaart als ze denkt aan Amsterdam. Voor haar is dat een combinatie van groene bladeren, karwij en steentijm. Licht en fris. Dan maakt de koningin Amyitis haar entree. Ze ruikt naar jasmijn, ylang-ylang en capsicum (peper) en geeft hiermee een verrassende wending aan de geur.
In de nasleep krijgt Amyitis met saffraan, opoponax en amber volgens Mona di Orio een robuust, zelfs mannelijk karakter. Het combineert de onschuld van een frisse lentetuin met de sensualiteit van koningin Amyitis. Eindresultaat: een heerlijke nieuwe groene geur die aantoont dat ware inspiratie in plaats voor- en uitgekauwde verleidingsverhalen van dertien in een dozijn, nog steeds de beste voorwaarde is voor een topparfum!
RUIK & VERGELIJK
Een lentetuin vol kwetterende vogeltjes, zoemende bijtjes en ronddartelende konijntjes en reetjes. Oh wat leuk dat prieeltje met fonteintje… en heb je die twee dansende vlinders gezien? Dit is een beeld dat parfumeurs graag oproepen. Je opent het denkbeeldige hek en wordt aangenaam overvallen door het aroma van fris-groene noten en zoetig fruit in combinatie met een enorme hoeveelheid dwarrelende bloesems. En in de ‘achtertuin’ stijgt een licht spoor op van sensualiteit.
Dior Miss Dior Chérie Eau de Printemps (2008)
Van Cleef & Arpels First Premier Bouquet (2008)
Lanvin Rumeur 2Rose (2008)