DE HEILIGE AAN APOLLO GEWIJDE BOOM
SLUIT VRIENDSCHAP MET EEN SIMPELE WORTEL
Jaar van lancering: 2008
Laatst aangepast: 03/06/09
Neus: Maria Salamagne
De Aqua Allegoria-reeks gaat het negende seizoen in met twee geuren die dit keer qua naam noch dichterlijk, noch humoristisch verwijzen naar de belangrijkste smaakmakers. Ze worden sec bij naam genoemd: Figue-Iris en Laurier-Réglise. Toch zou Guerlain, Guerlain niet zijn als het Laurier-Réglise niet nieuwsgierigmakend introduceert. Volgens het huis hoeft de aan Apollo gewijde laurier zich niet te bewijzen: de Romeinen sierden met de bladeren en takken de hoofden van overwinnaars.
En toch: hoewel koninklijk, slaagt de laurier er maar niet in om de kleine zoethoutplant die naast hem groeit in de schaduw te stellen. Komt omdat hij zo heerlijk en speciaal ruikt. Op een dag denkt de laatste: ‘Ik laat me niet meer langer intimideren door zijn afstandelijke allure, ik ga me voorstellen’. Zo gezegd zo gedaan: ‘Ik word zoethout genoemd omdat ik verborgen smaken en onvermoede heerlijkheden in me draag’. Bij het horen van dit, raakt Laurier (ondanks alles een klein hartje) ontroerd en begint het water hem in de mond te lopen…
Hij snuift zijn kleine kompaan en zeer verre familielid nog eens goed op. Het doet hem zinderen van geluk. En denkt: ‘Dit smaakt naar meer!’ Kleine Zoethout blijkt niet ongevoelig voor de warme, kruidige charme van Laurier. Ze besluiten hun krachten te bundelen en te sieren met aantal bevriende smaakmakers. Het resultaat: Laurier-Réglise.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Laurier-Réglise start fris en optimistisch met sinaasappelbloesem en bergamot. Het hart kan niet anders: ruikt naar laurier en zoethout. Minder sterk dan je zou verwachten. Ook na een half uur blijft het fris-zoete aspect de overhand houden. Komt waarschijnlijk door de anijsgeur van zoethout. Nog eens in de basis versterkt met zoet viooltje en het extreem frisse galbanum. Amber zorgt voor een zachte finish. Minder kruidig, minder groen, minder ‘houterig’, wel ‘anders’ fris!
RUIK & VERGELIJK
Veel ontwerpers en neuzen duiken voor inspiratie hun verleden in. Ach ja, die zoete en ongerepte kinderjaren toen alles nog bedekt was onder een laagje onschuld, suikerpoeder en de zon altijd scheen. Velen herinneren een ‘houtsoort’ die vroeger naast drop en kandij als het lekkerste puur natuur snoepgoed gold, maar nu bijna niet meer te koop is. Zelfs niet bij de dorpsdrogist: zoethout.
Zijn aan anijs verwante smaak, geeft aan geuren een dropachtige sensatie. Moet je wel van houden. Opvallend is ook dat zoethout tot nu toe als een echt mannelijk ingrediënt wordt gezien. Voor zover bekend in geen enkel vrouwenparfum verwerkt. Oh toch wel , bedenk ik me net: de eerste geur van Lolita Lempicka uit 1997.
Annick Goutal Sables (1985)
Chopard Casran (2000)
Ungaro Apparition pour Homme (2005)
Emporio Armani Remix He (2006)
GEURENGOEROE 