EEN NUMMER MET EEN GROEN AURA
Jaar van lancering: 1970
Laatst bijgewerkt: 03/08/08
Neus: Henri Robert
Model: diverse beauties
Veel mensen denken dat N°19 het tweede parfum van Chanel is. Klopt dus niet. Want één jaar na de lancering in 1921 van N°5 presenteerde Chanel al N° 22 gewoon genoemd naar het verschijningsjaar. In 1924 gevolgd door Cuir de Russie, in 1925 door Gardénia en in 1926 door Bois des Îles. Dit vintagekwartet is in 1983 opnieuw in productie en alleen te koop in de Chanelboutiques onder de naam Les Exclusifs (sinds 2007 uitgebreid met negen, inmiddels 11 nieuwe geuren).
Afgaande op het in samenwerking met het couturehuis geschreven boekje Chanel in de populaire serie Fashion Memoir, blijken nog meer Chanelgeuren te hebben bestaan: Une Idée (1930) en Jasmin (1932).
Hoe het ook zij, bij het grote publiek wordt N°19, het groene en frisse parfum van Chanel, gezien als de tweede grote klassieker van het couturehuis. En terecht. Aan de totstandkoming gaat een echt leuk verhaal vooraf, dat je helemaal voor je ziet.
Eigenzinnig als altijd – ze was inmiddels 86 – stond Chanel erop dat vóór het parfum in productie werd genomen, ze het parfum persoonlijk wou testen op straat. Daar toog ze, vanuit haar privé-vertrekken van Hotel Ritz aan de Place de Vendôme, de avenues op.
Al snel, zo gaat het verhaal, trok ze de aandacht van een jonge en aantrekkelijke man die haar vroeg wat toch de naam was van het heerlijke parfum dat ze droeg. Het bewijs was hiermee door Chanel geleverd: als jongemannen een oude, bejaarde vrouw – ze omschreef zichzelf op later leeftijd als oude knoflookteen – aanspreken om te vragen wat voor een geur ze draagt, dan moet het wel een succes worden. Ze heeft gelijk gekregen.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
De groene en frisse sensatie start origineel: galbanum uit Iran, normaliter alleen gebruikt in de basis. Dit idee is opgepikt van Pierre Balmains Vent Vert, het eerste parfum waarin deze hars met zijn karakteristieke, sterke en bijna ‘astringent’ groene geur, in de topnoot in overdosis wordt gebruikt.
Daarna verspreiden hyacint, bergamot en neroli (alle drie afkomstig uit Grasse) hun frisse voorjaarsgroet. In het hart is het vooral de iris (die garant staat voor de poederachtige ondertoon) die naast de meiroos en het lelietje-van-dalen, voor het vasthouden van dit groene boeket zorgt.
Voor de basis selecteerde de neus Henri Robert vetiver, sandel- en cederhout, musk en leer. Hierdoor is N°19 geen romantisch en lieflijk parfum is geworden, maar eerder een groene flits, een groene pijl die een sierlijke boog door een wolkenloze hemel maakt.
RUIK & VERGELIJK
Pierre Balmain was na de oorlog de eerste die met Vent Vert een daadwerkelijk groene geur voor de vrouw heeft gecreëerd. Velen zijn hem inmiddels gevolgd. Niet zo vreemd, ze zijn fris en hoewel gecompliceerd in opbouw, ongecompliceerd in het dragen.
Jaren veertig-groen:
Balmain Vent Vert (1945)
Jaren zestig groen:
Lancôme Ô (1969)
Dior Diorella (1972)
Jaren tachtig-groen:
Estée Lauder Beautiful (1986)
Jaren negentig-groen:
Grès Cabotine (1990)
Mona di Orio Amyitis (2008)