GROENE REVOLUTIE IN PARIJS
Jaar van lancering: 1969
Laatst bijgewerkt: 04/10/12
Neus: Robert Gonnon
Model: allemaal onbekend, Daria Werbowy uitgezonderd
Je had de hippies. Je had de revolutie van Parijs. Je had de tweede feministische golf. Je had de seksuele revolutie. Je had de genotsrevolutie (‘volgens mij zit jij op een hele andere level te blowen!’). Je had de muzikale revolutie… ta-ta-ta-da-ta-da-ta-ta-ta-dat-ta I can get no satisfaction… Kortom, midden jaren zestig stond plezier van het individu bovenaan het prioriteitenlijstje. Weg met de autoriteiten! Moven, ten strijde, protesteren, drinken, zuipen, roken, dansen, vrijen met jan en alleman. Gezelli! Indirect werd de mode- en beautyindustrie ook door deze vernieuwingen beïnvloed. Zo zag de oude couturegarde een nieuwe generatie mode-ontwerpers in Parijs, maar ook in Londen – denk aan Mary Quant de uitvindster van de minirok – opstaan die zich liet beïnvloeden door de nieuwe groep consumenten, de jeugd.
Het is opvallend dat tijdens deze periode de Franse parfumindustrie angstvallig zijn deuren gesloten houdt: tussen 1965 en 1970 lanceert geen enkel ‘oud’ couture- of cosmeticahuis een nieuw, groots en klassiek parfum. Lancôme is de eerste die op al deze veranderingen inspeelt door een eenvoudig, jeugdig, groen en speels water te ontwikkelen. De simpele maar zeer effectieve naam maakt het direct duidelijk: geen oproep tot dromen of poëtisch mijmeren, maar heel simpel O gesierd met het beroemde ‘hoedje’ van Lancôme – Ô. Verwondering en water in een letter gevat.
En ook in presentatie was de geur in het begin niet pretentieus. Gewoon jonge vrouwen die gewoon plezier hebben – neo-impressionistische fietstochtjes door de natuur, wandelingen door bloemenvelden. Maar hoe ouder de geur werd, hoe beauti-fuller en chiquer de presentatie. De geur lijkt steeds meer haar groene onschuld te verliezen om plaats te maken voor romantische en dromerige plaatjes. So not Ô! En met de nieuwe campagne (2011) is de geur helemaal gefotoshopte lifestyle geworden. Zie haar genieten van haar omgeving, Daria Werbowy als ambassadrice.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Ô is een waterval van hesperidenoten: bloemig-fris bergamot, zure citroen en zoete mandarijn die ervoor zorgen dat in het hart de jasmijn – in combinatie met kamperfoelie – zijn groene karakter naar boven laat komen. Heerlijk. Helemaal leuk als je weet, dat de jasmijn hedione is (een synthetische variant dus) en dat ook de geur het honingzoete na een regenbui frisbloemig ruikende kamperfoelie in het parfumlab nagemaakt moet worden.
Verder veel groene kruiden. Lancôme spreekt van een groene tuin waar basilicum, rozemarijn en koriander bloeit. Klopt. Ook de basis is groen, zeg maar in de geest van een chypre. Onder meer eikenmos en vetiver – waardoor het verfrissende aspect van Ô van ‘top tot teen’ blijft bewaard. Sandelhout geeft zachtheid, civet een toets van sensualiteit. Nog steeds topper omdat de groene noten zich mooi hechten aan deze houtige basis. Dat is tegenwoordig met witte musk wel anders.
RUIK & VERGELIJK
Na Lancôme volgt de concurrentie snel met even frisse geuren met een groen en jeugdig elan. Hoe groen is groen?
Chanel Nº19 (1970)
Guy Laroche Eau Folle (1970)
Dior Diorella (1972)
Clinique Aromatics Elixir (1971)
Estée Lauder Alliage (1972)
