AMBER (NET EVEN) ANDERS

Jaar van lancering: 2009

Laatst aangepast: 27/10/13

Neus: Enzo Torre

Concept & realisatie: Profumi del Forte

Valt me op: hoe enthousiast dit niche-label op internationale parfumblogs wordt gehuldigd. Tijd voor een eigen inspectie. Ik koos voor Versilia Vintage Ambra Mediterranea. De reden: een goede manier om er achter te komen of het huis zich echt onderscheidt. Wat eveneens opvalt: de geuren worden gemaakt door dezelfde neus achter het Torre of Tuscany-label – Enzo Torre. Zijn streven: de intense wens om herinneringen die men opdoet tijdens het leven, door sommigen ook als reis gezien, onvergetelijk en onsterfelijk te maken.

Profumi del Forte is het resultaat van de persoonlijke zoektocht van de neus, en hij ‘verrijkte het met de kunst, het vakmanschap en de eeuwenoude tradities die Italië rijk is’. De collectie kent inmiddels achttien geuren, waarvan vier zijn geïnspireerd op Versilia – Versilia Vintage Boisé (2009), Versilia Platinum (2010), Versilia Aurum (2011) en Versilia Vintage Ambra Mediterranea dus.

Mocht je het nog niet weten: de Versilia is het kustgebied langs de Ligurische zee in het noordwesten van de Toscane. Volgens Wikipedia werd de naam oorspronkelijk alleen gebruikt voor het gebied van de gemeenten Pietrasanta, Forte dei Marmi en Stazzema in provincie Lucca. Tegenwoordig wordt een groter gebied aangeduid: vanaf de stad Viareggio in het zuiden tot Massa en Carrara in de provincie Massa-Carrara. De naam is genoemd naar de rivier die hier stroomt, de Versilia dus.

Versilia Vintage Ambra Mediterranea is een herinnering van de neus aan de jaren zestig van de vorige eeuw: ‘Tijdens de zomer nam ik vaak een ferry, die niet al te druk was, naar de eilanden van de Archipelago. Het waren korte uitstapjes, op zoek als ik was naar die magnifieke, solitaire plekken gelegen in de Tyrrheense zee’.

Als een waar globetrotter legde Enzo Terre zijn oor te luister in kleine haventjes waardoor hij hoorde (in van die lokale, pittoreske kroegen neem ik aan met dito vaste klanten) van ‘herinneringen van fantastische avonturen, sprookjes over verre landen, bloemen en parfums, van rijk gekleurde handelswaar die uit alle hoeken van de wereld scheen te komen’. Daarna zette hij zijn reis voort ‘over zeeën, over oceanen, wiegend tussen droom en ontdekking. Het waren de jaren van de New Frontier. De spirit uit die tijd leeft voort, intact, in dit parfum van mij’.

Wel vreemd: hoe ik ook zoek, in kom op het world wide web maar geen foto van Terre tegen. Zou hij net zoals Pierre Montale en Antonio Visconti ook een fictieve neus zijn…

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Als je alle zeeën en oceanen hebt bevaren, dan kun je bijna elk denkbaar parfum samenstellen. Enzo Torre vertaalt deze herinneringen met een enorme intense ambergeur. Ja, ik weet ‘what’s new?’ Pure ambergeuren verschijnen met de regelmaat van een goedlopende klok. Met name in het nichecircuit. Logisch gezien een ongeschreven parfumwet: every niche house should have one.

Niet de eerste keer dat ik dit opmerk. Versilia Vintage Ambra Mediterranea gaat mee in deze ambergolf – dus warm, cosy, behaaglijk, maar onderscheidt zich voor mij door zijn ruwe, stroefe karakter. Amber net even anders dus. Is minder glad en afgerond, En dat komt volgens mij op conto van twee ingrediënten: een volle noot van grijze amber en tolu-balsem in de basis.

Maar dat ruik je pas later, want in de opening lijkt het of je in een cognac-rumachtige sensatie wordt ondergedompeld die als het ware boven de amber drijft – ik neem nauwelijks de opgevoerde sinaasappel waar, en met heel veel fantasie koriander – die geeft een droog-poederige nuance. Amber (foto) is hier een mix van zacht-sensuele benzoïne, vanille en witte musk die juist door de grijze amber en tolubalsem een ruig randje krijgt.

De grijze amber geeft de compositie een inktachtige, beetje ziltige en viriele noot versterkt door tolubalsem. Pas hierna, neem je de bloemige noot van ylang-ylang waar, heel stilletjes begeleid door jasmijn. En pas later detecteer je de houtachtige noten van cederhout en patchoeli. Samen voor Enzo Torre ‘zachte lumineuze noten die de atmosfeer oproepen van de diepe kalmte van Mediterraanse gebied’.

RUIK&VERGELIJK

Pure ambergeuren borduren in feite allemaal voort op een geur die in 1978 – L’Eau Ambre van L’Artisan Parfumeur – het licht zag en waarvan 23 jaar later een intense versie verscheen: Ambre Extrême. Net voor dat de nicheparfumerie aan zijn echte opmars begon en de ene na de ander intense ambervariatie leverde. De volgende komen direct in me op als ik ruik aan Versilia Vintage Ambra Mediterranea. Heb er zeker een paar over het hoofd gezien.

Giorgio Armani – Armani Privé – Ambre Soie (2003)

Parfum d’Empire Ambre Russe (2006)

Tom Ford – Private Blend – Amber Absolute (2007)

Annick Goutal – Les Orientalistes – Ambre Fétiche (2007)

Estée Lauder – Private Collection – Amber & Ylang (2008)

Dior – La Collection de Christian Dior – Ambre Noir (2008)

Olfactive Studio Chambre Noir (2010)

Mona di Orio – Les Nombres d’Or – Ambre (2010)

Dolce & Gabbana – The Velvet Collection – Ambre (2011)