AMBROXAN KAN ER WAT VAN!
Jaar van lancering: 2010
Laatst aangepast: 08/10/10
Neus: Romano Ricci
Ik wist het niet, maar als zijn creaties ‘een ding gemeen hebben, dan is het de aanwezigheid van een bepaald ingrediënt waar ik erg van hou. Een overdosis in Lady Vengeance (2006) en Calamity J. (2009), meer discreet in Miss Charming (2006) en Citizen Queen (2008)’. Klinkt mysterieus. Wordt nog mysterieuzer. Want Romano Ricci past dit bepaalde ingrediënt toe om ‘zijn parfums eleganter te maken, vanwege de unieke en onnavolgbare houtige, musk-achtige finesse’.
Het mysterie wordt onthuld: het is ambroxan dat nu het enige bestanddeel van zijn vijfde geur vormt, Not a Perfume. Ook wel bekend (afhankelijk van de producent) als C16 H28 O, cetalox, grisalva of ambrox. Werd midden jaren vijftig ontwikkeld door geurproducent Firmenich als natuuridentieke vervanger ambergris. Ofwel, de niet verwerkte delen van garnalen afkomstig uit de darmkanalen van de potvis. De geur combineert zee, faeces, aarde, hout en ‘dier’. Hoe langer het op de golven drijft (en van wit transformeert naar grijs) hoe zoeter en sensueler het wordt.
In de jaren zeventig werd ambergris in de ban gedaan vanwege het uitstervingsgevaar van de ‘leverancier’. Sinds 2005 mag het weer verhandeld worden mits aantoonbaar verkregen zonder hiervoor de potvis te hebben gedood. In de natuur heb je als alternatief cistus labdanum, ambrette en engelwortel. Bepaalde geuraspecten van deze planten (met name de musknuance) komen overeen met ambergris. Maar deze drie ingrediënten zijn voor massaal geproduceerde parfums inmiddels te kostbaar. Goed dat er dus ambroxan is.
Heb je in allerlei soorten en maten. De versie die Ricci gebruikt is natuurlijk top. Om dat te onderstrepen wordt vermeld dat ‘de prijs van deze moleculaire creatie zelfs hoger kan zijn dan die van een natuurlijke roos’. Dat is natuurlijk mooi. Maar waarom krijgt de geur dan de – ‘best wel’ – flauwe naam Not a Perfume? Je zou denken dat met het gelaagde effect van pure ambroxan het tegenovergestelde is. Of begrijp ik de knipoog niet?
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Ricci: ‘Not a Perfume laat ik bestaan uit dit ene ingrediënt waarvan de complexe structuur bekendstaat om zijn muskachtige, houtige en dierlijke tonen’. Mooi en vaak gebruikt het volgende, maar ik weet nog steeds niet wat er mee bedoeld wordt: ambroxan ‘heeft een huideigen sensualiteit die zich bij iedereen anders ontwikkelt’.
Voordelig voor de huid: omdat Not a Perfume ‘volledig moleculair is opgebouwd zonder natuurlijke stoffen’ is het allergeen-vrij en dus veilig voor de meest gevoelige huid’. Maar wat ruik ik nu eigenlijk? Een ‘vaag’ parfum dat inderdaad de hierboven omschrijvingen laat samenvloeien. Beetje zee, beetje aarde, beetje hout, beetje dierlijk, beetje sensueel. Voor mij te eendimensioneel, zeker voor een nichegeur. Hou je hiervan, dan zit je goed. Ruikend aan Not a Perfume doet me begrijpen waarom ambroxan zo geschikt is voor de basis van een parfum. En krijg de neiging het te layeren met andere ‘one ingredient’-geuren.
RUIK & VERGELIJK
Het is een mini-mini-trendje in de niche-parfumerie: geuren opgebouwd rondom één (synthetisch) ingrediënt. Het is meer het idee, meer het statement, meer het anders willen zijn, dan dat je te maken hebt met een ‘echt’ parfum. Ook onderstaande geur is tot aan de rand bijna gevuld met slechts ambroxan.
Escentric Molecules Escentric 02 (2008)
GEURENGOEROE 