MAGNI-FIGUE!

FIJNE VIJG!

Jaar van lancering: 1996

Laatst aangepast: 03/10/12

Neus: Olivia Giacobetti

Zat tot mijn grote verrassing in de rijk gevulde goodie-bag van Skins die me werd overhandigd tijdens de opendeurdag afgelopen september: Philosykos van Diptyque. Goede reden deze ‘vijg-der-vijgen’-geuren eens te beschrijven. Merkwaardig: ik heb deze klassieker al in mijn bezit, maar door de constante stroom aan nieuwkomers gewoon vergeten. Terwijl ik er af en toe graag aan ruik. Maar wat een groot verschil in presentatie wat de oude en de nieuwe flacon betreft.

En niet alleen wat Philosykos betreft. Dyptique heeft het vieren van het veertigjarig jubileum in 2011 volgens mij aangegrepen voor een complete make-over van de huisstijl. En dat is slim en precies op tijd om het niche-imago dat het heeft ‘geloofwaardig’ te houden en zich duidelijk te onderscheiden van alle nieuwer-de-nieuw nichehuizen die hun geuren ondanks de exclusieve claim voornamelijk bottelen in saaie standaardflacons.

Zoals de oude van Dyptique. En wat is het mooi deze transformatie: nog steeds zwart-wit maar rijker: meer zwart, meer ‘schaduw’. Zachter: ronde flacons met aan de achterkant een leuk ‘doorkijkje’ dat illustratief en vooral uitgekiend is; een sfeertekening gedrukt op de achterkant van het etiket van de voorkant. Het klopt helemaal en opvallend: Dyptique krijgt hierdoor meer ‘geschiedenis’ en meer autoriteit.

Het verhaal achter Philosykos. Twee van de oprichters Desmond Knox-Leet en Yves Coueslant waren ooit op vakantie in Griekenland. Het was zomer. Je kent het wel. Op weg naar het strand, moesten ze door een ‘natuurlijke’ boomgaard van wilde vijgenbomen. Desmond plukte enkele bladeren, stopte die in een doosje en die bleken jaren later nog niets van hun geur te hebben verloren. Idee voor een geur geboren.

Ze vroegen Olivia Giacobetti de vijg in al zijn diversiteit – de scherpe frisheid van het blad, het door de zon verwarmde hout, de melkachtige smaak van de vrucht – te vangen in een geur. En daar kunnen alle vijgvrienden sinds 1996 van genieten. Ten overvloede: Philosykos betekent vriend van de vijgenboom. Ten overvloede: het is de eerste geur waarin de vijg de hoofdrol speelt. Correct me if i’m wrong.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

En hoe knap gedaan. Ik zat tijdens mijn vakantie in een tuin waar een vijgenboom fungeerde als parasol. Niet dat er een enorme geur van vrijkwam, maar je hoefde alleen maar even over de bladeren te wrijven, de vrucht maar even in te drukken, en de wrang-groene en kokosmelkachtige verspreiden zich. Het wordt helemaal knap als je bedenkt dat je de geur van het blad, het hout, de vrucht niet kunt destilleren. Is een kwestie van plaatsnemen in het parfumlab en geurmoleculen verzamelen die samen de geur van vijg oproepen.

Zo lijkt in de opening galbanum gecombineerd met groene noten die zweven tussen munt, gras en bamboe. Prachtig anders groen: wrang, bitter, zoet. In het hart wordt de rijpe en zoete melknoot van vijg benadrukt met een kokos-nuance (die ook weer nagebootst moet worden door vanille te vermengen met roodfruitachtige en lactose-noten).

De basis is minder moeilijk te verwezenlijken: gewoon ‘parfumhout’, in dit geval cederhout gecombineerd met abstracte lichte houtsoorten. Eindresultaat: honderd procent vijg. Philosykos is een prachtig voorbeeld van hoe een natuurlijke geur perfect geïmiteerd kan worden in het laboratorium.

Dan wel weer heel merkwaardig of ha-ha-grappig: vlakbij bij mijn vakantievilla kocht ik bij Yves Moreau (een thee- en parfumwinkel) in Perpignan ook een vijggeur (€ 11,00 100 ml) die was ingekocht in Grasse. En die rook /ruikt als ‘twee vijgen’ naar Philosykos.

RUIK & VERGELIJK

Na het trendsettende Philosykos werden ook andere merken ‘vriend van de vijgenboom’. Een persoonlijk iets: bij het ruiken aan vijggeuren, kom je automatisch in een positieve stemming. Met ‘andere middelen’ roept het een gevoel van zomer op. Droog en warm, fris en groen, zacht en sensueel. Alleen, voor mij hebben ze toch een hoog geurkaars- en roomspraygehalte. Aangenaam om door vijg omringd te zijn, het is wat anders dan dat een vijg je te dicht op de huid zit.

Door mij al geplukt:

Miller Harris Figue Amère (2002)

Hermès Un Jardin en Mediterranée (2003)

Marc Jacobs For Men (2002)

Marc Jacobs Fig (2008)

Nog niet door mij geplukte vijgoogst:

Jovoy L’Arbre de Connaissance (2011)

Giorgio Armani – Armani Privé – Figuier Eden (2012)

Officina delle Essenze Puro Fico (2012)