GRRRRR… EEN GE-GE-GE-VAARLIJKE CHYPRE

Jaar van lancering: 1944

Laatst bijgewerkt: 09/09/13

Neus: Germaine Cellier

Flaconontwerp: Robert Piguet

Wie in hemelsnaam is Robert Piguet?’ Ik vroeg het me een tijdje geleden af. Dus op zoek! Helaas: weinig naslagwerken maken melding van hem, en tik je zijn naam in op de worldwideweb dan kom je meestal alleen terecht bij sites die zijn hergelanceerde parfums aanbieden. Wat voor een robes hij creëerde, met welke collega’s en beroemdheden hij omging, wanneer hij zijn couturedeuren opende en definitief sloot, daarover kom je weinig tot niets te weten. Hoogste tijd voor eenoverzichtstentoonstelling!

Wat collega’s betreft: Pierre Balmain, Christian Dior en Hubert de Givenchy deden in zijn atelier ervaring op en hijzelf werkte ooit voor Paul Poiret. Wat beroemdheden betreft: Robert Piguet ontwierp la petite robe noire voor Edith Piaf.

Deze onbekende couturier is in de parfumwereld onsterfelijk geworden met twee geuren die decennia als uitgangspunt binnen hun ‘parfumfamilie’ golden: Fracas (1949) en Bandit. Jarenlang was dit duo alleen bekend van horen en zeggen. Kenners die deze geuren hadden gekend door ze te dragen of door ze bij anderen te ruiken, waren allemaal even enthousiast en ook een beetje weemoedig om uiteindelijk te verzuchten: ‘Wat jammer dat ze uit de handel zijn genomen!’

En toen verscheen daar in een keer de term vintage perfumes; oude, met mysterie omgeven geuren die sinds het midden van de jaren negentig van de vorige eeuw opnieuw op de markt kwamen. Zoals Fracas en Bandit in 1996. Leuk: inmiddels is meer duidelijk geworden over deze couturier. En ook over zijn andere geuren die – let wel – na de vroegtijdige dood Piguet in 1953 verschenen. Waarvan Baghari (gelanceerd in de jaren vijftig en in 2006 geherlanceerd) en Visa (jaren zestig en in 2007 hergelanceerd) getuigen.

En over Bandit: deze geur schijnt het sluitstuk van een coutureshow te zijn geweest met als thema vagebonden en bandieten. Zwart gemaskerd en zwart ge-cape-t verschenen de modellen in de salon gewapend met zwaarden, als een soort vrouwelijke Zorro’s. En bij zulkte stoer-sterke en rebelse vrouwen hoort een dito parfum. En dat is Bandit.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Bandit wordt omschreven als een verfijnde, houtachtige en mosachtige geur die eigenlijk het tegenovergestelde van vrouwelijk is. Wat je direct ruikt: een perfecte interpretatie van het chypreconcept met animale leernoten. De opening is typisch voor die tijd of liever gezegd voor de neus Germaine Cellier. Zij deinste er niet voor terug bepaalde ingrediënten te overdoseren.

In Bandit is dat een scherp-medicinale opening opgeroepen door galbanum vermengd met bergamot en een groene waas die perfect het gevoel van een donker, regenachtig herfstbos oproepen. En in het hart van dit bos bloeien bloemen. Gardenia, roos, tuberoos en jasmijn ‘die de zon nooit hebben gezien’ en vervolgens worden ‘gesmoord’ in een basis van vetiver, patchoeli, musk, wierook en heel veel eikenmos.

Opvallend: de nieuwe versie – hoewel tammer – ruikt nog steeds even verrassend. Elke keer als je de flacon opent, denk je: wat jammer dat zoveel mensen de charme van een echte, ouderwetse chypre niet meer weten te waarderen.

RUIK & VERGELIJK

Het chypreparfum mag dan in de vergetelheid zijn geraakt bij de consument; parfumeurs en neuzen hebben het uitzonderlijke, uitgebalanceerde en eigenzinnige karakter altijd gewaardeerd. Vele, wél bekende klassiekers, zijn deze geur zéér schatplichtig. Ruik een beetje Bandit in:

Balmain Jolie Madame (1953)
Grès Cabochard (1959)
Balmain Miss Balmain (1968)
Clinique Aromatics Elixir (1972)
Rochas Mystère (1978)

Leuk om te weten: in 2001 verschijnen weer nieuwe chypres. Opvallend: hoewel de karakteristieke eikenmosbasis zo goed als ontbreekt (opgelegd door de Europese Commissie vanwege verhoogde kans op huidirritaties) ervaar je toch het donkerbloemige bosgevoel. Nu opgeroepen met veel patchoeli en vanille.

Agent Provocateur Agent Provocateur (2001)

Serge Lutens Chypre Rouge (2006)

Chanel – Les Exclusifs – N° 31 Rue Cambon (2007)

Guerlains – Elixirs Charnels – Chypre Fatale (2008)

Lancôme Hypnôses Senses (2009)