LES IN AMBER RUIKEN

Jaar van lancering: 2012

Laatst aangepast: 14/02/13

Neus: Jean-Claude Ellena

Concept & realisatie: Hermès

Terwijl ik dit schrijf vriest het dat het kraakt. Dan schijn je ‘parfumtechnisch’ behoefte te hebben aan een security blanket-geur (bij voorkeur gemaakt van kasjmier) die je om je schouders slaat. Wat sfeer en styling betreft zoek je het dan volgens de woonglossies nu in gedempt licht, bruin- en beigetinten en oranje.

Geen ‘Ik-hou-van-Holland’-oranje (te schreeuwerig), geen ‘koninklijk huis’- oranje (te fel), maar Hermès-oranje: warm, met een sterk ‘fond’ en vonkend als smeulend haardvuur. Sinds Jean-Claude Ellena zich heeft ontfermd over Eau des Merveilles (gemaakt door Ralf Schwieger en Nathalie Feisthauer) is deze geur langzaam maar zeker getransformeerd tot zo’n security blanket-geur verkrijgbaar in diverse smaken.

Is deze oorspronkelijke versie kaal, ‘hard’, ‘mannelijk’ (door het ontbreken van bloemen) en hoe vaker ik er aan ruik aards, mineraal en zoutig (door ambergris), Ellena heeft Eau des Merveilles steeds meer warmte gegeven en de wereld van gourmand binnengeleid. Dat begon heel voorzichtig met Parfum des Merveilles – daar stopte hij een cognacnoot in – bereikte een hoogtepunt met Elixir des Merveilles (verrijkt met gesmolten chocolade gelardeerd met sinaasappelschil, karamel, vanille) om nu met L’Ambre des Vermeilles weer dichter bij het haardvuur, de warmtebron te komen.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Het grote verschil wat amber betreft: is Eau des Merveilles gebaseerd op ambergris, in L’Ambre des Vermeilles is het alleen ‘amber’ (foto). Ofwel een mix van delicate warme noten (vaak harsen, vanille en hout) die samen voor een sensuele sensatie zorgen zonder ‘sexy’ te worden. En dat kan ook niet bij Hermès, want als het luxelabel één ding niet is… De geur flikkert eerst heel even oranje door zoetfrisse mandarijn waarachter als een sierlijk lint de amber zich in verschillende gradaties openbaart.

Zowel warm (benzoïne) als zoet (vanille met een rozijn-nuance) zowel kruidig (door een lichte, gemberachtige injectie, door een beetje tabak) als vol (cistus labdanum) zonder te verdrinken ‘in zichzelf’. Met andere woorden: het wordt geen kleffe boel omdat de amber niet plakt, maar rust op een stevige houtbasis – een echo van Eau des Merveilles – waardoor het droog, aards en prachtig poederachtig wordt.

Oriëntaals dat zeker, maar het is eerder amber verdwaald in een woestijn dan amber die als zweetdruppels parelt op de huid van een schone in een harem – het vaak gebruikte cliché voor een oosterse geur. En: L’Ambre des Vermeilles is voor mij niet een typische wintergeur, ook tijdens de warme dagen zeer aangenaam en met een andere uitwerking.

RUIK & VERGELIJK

Wil je je verdiepen in de wereld van geuren, dan heb je aan de Merveilles-geuren een goede leerschool. Ze tonen hoe gefraseerd en gedetailleerd goede parfums zijn. Je ervaart hoe en waardoor een ambernoot van accent kan verschuiven, wat hout, kruiden, bloemen en sterke drank doen. En als je dat goed onder de knie hebt, ben je klaar voor het amber gemaakt als couture. Ofwel Ambre Narguilé (2004) uit de Hermessence-serie.

Hermès Eau des Merveilles (2003)

Hermès Parfum des Merveilles (2005)

Hermès Elixir des Merveilles (2006)

Hermès Eau Claire des Merveilles (2010)

Hermès L’Ambre des Merveilles (2012)