OP DE PLANK-PARFUM
JA HOOR: VOOR ALLE VROUWEN
Jaar van lancering: 2020
Laatst aangepast: 07/06/20
Zou ik ook doen als ik een luie, maar slimme copycat-marketeer was bij een parfumbrand: een paar geuren in reserve houden voor het geval je – en de door jou duur ingehuurde adviseurs, trendwatchers, futurologen – een ontwikkeling, een beweging over het hoofd hebt gezien die toch wel influential aan het worden is. Zoals op dit moment de wereldwijde sociale en maatschappelijke transities die ook al vóór corona veel (sociale) media-aandacht hebben gekregen. Met zo’n ‘op-de-plank’-geur kun je snel inhaken en het zó presenteren alsof je het zelf als eerste hebt aangevoeld, zag aankomen.
Terzijde: moeten parfum-, kleding en lifestylelabels überhaupt hun commitment en sociale betrokkenheid niet een keer staken? Het heeft iets neerbuigends: (potentiële) klanten erop wijzen wat er wel allemaal niet mis is in de wereld en wat daartegen gedaan moet worden. Doe gewoon waar je goed in bent: ondermaatse, middelmatige, mooie en/of exceptionele geuren maken en kopers hierdoor een prettig gevoel geven iedere keer als ze’m opdoen.
Alive van Hugo Boss is voor mijn gevoel ook zo’n ‘op-de-plank’-geval: het schuurt voorzichtig aan tegen de #metoo-beweging. Durft het niet hardop uit te spreken, want een standpunt innemen dat dan weer niet, maar ademt een en al vrouwen voor vrouwen, samen sterk, we laten ons er niet onder krijgen omdat we een kracht zijn die… bla, bla, bla. ‘Lees’ Calvin Kleins Women, Maison Margiela’s Mutiny en Lancôme’s Idôle erop na en je weet voldoende. Stop er voor de vrolijke noot Girls can do Anything van Zadig & Voltaire bij en je hebt Alive in een notendop. Vooruit Libre van Yves Saint Laurent ook. Lets go crazy: Nomade van Chloé.
Maar laten we ondertussen niet vergeten – hier volgt een historische duiding van het narratief – dat het Thierry Mugler was die deze bevrijdingsgolf in gang heeft gezet met – het helaas zo jammerlijk geflopte – Womanity. Want deze geur was compositorisch in ieder geval interessant en gedurfd, inhoudelijk meer in lijn met de boodschap dan bovengenoemde niemandalletjes.
En, tjonge, tjonge, hoe krijg je het nog op papier anno nu: ‘Een geur volledig gemaakt door vrouwen voor vrouwen. Voor vrouwen die gedurfde beslissingen nemen.’ Inside barf: ‘Spontaniteit en geluk zijn zo belangrijk in je leven als toewijding en focus.’ Outside barf: ‘Zij snappen dat trouw zijn aan jezelf je grootste kracht is.’
Wie ik het ook laat lezen onder mijn vrouwelijke kennissen- en vriendenkring; ze gaan niet verder dan drie regels en schuiven het dan lachend besmuikt weg, met een meewarige blik naar mij: ‘Dat jij die allemaal moet meemaken, sneu hoor, Geurengoeroe stop er toch mee, dit is niet goed voor je gezondheid!’
Ook heel origineel. Niet een, niet twee, niet drie maar vier ‘wereldwijde talenten’, all inclusive of course, die dit geweldige gevoel uitdragen: Emma Roberts (actrice), Bruna Marquezine (actrice/fotomodel), Laura Harrier (fotomodel) en Chloe Bennet (multifunctionele creatieveling). ‘Vol aanstekelijke energie zie je in de commercial hoe ze genieten van de gewone, simpele dagelijkse dingen in en rondom Los Angeles. Daarnaast is er een serie portretten die hun unieke persoonlijkheid onderstrepen.’ Het uit alleen vrouwen bestaande team wordt gecompleteerd met parfumeur Annick Ménardo, ontwerper Amelie Riech, regisseur Rebecca Zlotowski en fotograaf Collier Schorr.
En het fijne is dat de talenten zijn oh zo blij met Alive. Emma Roberts: ‘Ik voelde me het meest Alive toen ik leerde wanneer ik ja en wanneer ik nee moet zeggen in mijn carrière. Timing is alles en het voelt zo krachtig om in staat te zijn om dat onderscheid te maken.’ Laura Harrier: ‘Ik voel me het meest Alive wanneer ik iets nieuws doe, zoals het kijken naar de zonsopgang in een plaats waar ik nog nooit geweest ben of iets proberen waarvoor ik in het verleden te bang was om te doen; of het duiken in een nieuw avontuur.’
Bruna Marquezine: Wat mij nu Alive doet voelen is kunst, verliefd zijn op iemand of iets, en reizen. Om het leven tot het uiterste te beleven probeer ik altijd eerlijk en authentiek te zijn.’ Chloe Bennet: ‘Ik voel me het meest Alive als ik op de set ben, als ik creatief bezig ben, verliefd wordt of een echt goed gesprek heb.’
Zo en nu is het afgelopen met dit eeuwigdurende Linda de Mol-optimisme. Wil je echt meer weten: een gedeelte van het budget werd besteed aan een docu waarin de gehele equipe gaat sharen hoe geweldig ze allemaal zijn – ik kan’m niet vinden op Youtube.
WAT ALIVE IK EIGENLIJK?
De neus Annick Ménardo hoopt dat Alive de vrouwelijk partner van het iconische Bottled zal worden. En dat is dan toch wel weer enigszins grappig als het ware zal ik maar zeggen: Alive heeft iets – als je dat na après #metoo nog mag beweren – mannelijks, en ook interessant: de compositie lijkt omgedraaid: want ik meen eerst een flinke scheut van iets dat lijkt op ambroxan (of welke variatie daarop ook) te ruiken: warm, aards, zee, kruidig.
Alive heb ik al tig keer geroken onder een andere naam, met een ietsie-pietsie andere samenstelling, maar dan meer bij… mannen. Alive had ook een mannengeur kunnen zijn, of helemaal anno nu: vloeibaar, fluïde. Want niet echt cliché ‘vrouwelijk elegant’, maar eerder elegant stoer. Jammer alleen dat de natuurlijke vanille uit Madagaskar in de basis als botox-injectie fungeert: het strijkt alle andere ingrediënten glad. Je moet wel heel erg je best doen in de opening om de appel-zwarte bes combi te detecteren tussen de gelijktijdig opererende pruim en kaneel die de – toch wel – sensuele toon bepalen.
Ook hier: door deze zoetigheden blijft het moeilijk om van de Indiase sambacjasmijn te genieten. En de tijm – ik wou dat ik dit zelden gebruikte krachtige kruid kon ruiken, want het versterkt heel mooi, heel stoer de groene en houtachtige nuances van een compositie.
Veel hout in de basis en dat moet dan een mix zijn van Chinees – is dat nog wel te vertrouwen? – cederhout, romig sandelhout, olijfboomhout en alaskan goldenwood (ook gebruikt in Gucci’s Guilty Absolute voor haar): een natuurlijk extract van de nootka-cypress (bij ons bekend als gele cipres en Alaska-cederhout). Dus waarom gewoon niet cederhout genoemd.
Kijk, dat geuren tegenwoordig ook in het prestigesegment ‘zo goed als’ synthetisch zijn, so be it. Maar in Alive overheerst dit gevoel wel heel sterk ondanks de toevoegingen van het echte spul. Het effect: de geur ademt niet echt, ontbeert transparantie, is eerder present dan ‘in leven’ – een van de redenen: de eerdergenoemde smooth talker vanille. Alive in combinatie met parfum is voor mij een sprankelende voorjaarsgeur met lots of white flowers, groene noten, (blanke) patchoeli in de basis waar water doorheen stroomt.
Tenslotte een waarschuwing: Bill Gates heeft in alle geuren moleculen gestopt die ervoor zorgen dat je corona gaat krijgen. En dus hoogstwaarschijnlijk binnenkort of weldra daarna dood gaat. Wanneer exact? Dat hangt af van de geur die je gaat kopen. Hij heeft zo zijn favorieten. En die kun je op www vinden als je de juiste codes van de belangrijkste samenzweringstheorie weet.
GEURENGOEROE 