GEURENGOEROE

‘HÉ BOKKENPOOT!’: DE HETERO EN HOMO IN DE PARFUMERIE

HET ‘SOLMAR’ JE PARFUM ZIJN!

Jaar van lancering: 2018

Laatst aangepast: 22/07/19

Neus: Angelo Orazio Pregoni

Parfumnicht: zo werd/wordt wel eens man omschreven met overdreven aandacht voor geuren. Dit compliment is mij nog nooit toegeworpen – althans niet in mijn aanwezigheid. Wel werd ik een keer voor bokkenpoot ‘uitgescholden’ toen ik stond te wachten op de tram met een doos vol boodschappen.

Ik was confuus en moest ook lachen. Toen ik thuiskwam, kwam ik erachter dat deze verwensing niet gemeend en ingegeven was door iemands ad rem gevoel voor humor. Vanwege het vergeten van een tas, had ik mijn waar in een lege doos gestopt waarin voorheen 24 pakjes van die koekjes hadden gezeten: ‘Hé, bokkenpoot!’ Deze ervaring schoot me weer te binnen, toen ik als extraatje bij mijn bestelling bij www.parfumaria.com 10ml cadeau kreeg met de naam Gay. Moest lachen om de naam, maar keek niet echt naar de maker. Had’m meegenomen in de auto, om te ruiken en te ervaren of een geur inderdaad gay kan zijn in plaats van ‘gender neutral’/’fluid’ waarmee nu goede sier wordt gemaakt door de merken.

Al ruikende kwam ik tot een wonderbaarlijke ontdekking – waarover later meer -, en vroeg me ondertussen of de geur tongue in cheek was en/of de maker er iets interessants over had te melden. Laatste moest haast wel gezien de ‘staat van dienst’ van de parfumeur die bij nadere inspectie van de flacon Angelo Orazio Pregoni bleek te zijn. Beter bekend als Odriu. Meer weten over deze parfumdruïde, zie Peety (2013).

Op zijn site lees ik over het idee achter Gay, en kan er geen touw aan vastknopen. Als ik het goed heb begrepen is Pregoni ook schrijver en is de geur genoemd naar zijn boek Il Vangelo secondo Gay. Ofwel, Het Evangelie volgens Gay. En dat is volgens hem ‘de meest schokkende waarheid in de geschiedenis’ en ‘zeker een klein meesterwerk met antropologische en fantasierijke implicaties, dat het verhaal in ons dagelijks leven doet zinken, de wijdverspreide gedeelde moraliteit omkeert, maar ons het zeldzame voorrecht toekent om te denken met ons hoofd’. Tuurlijk, en ook zo fijn: ik zit dus helemaal op het verkeerde spoor.

Puur op de naam en de status van Odriu, ga ik ervan uit dat hij met Gay niet vrolijk bedoelt, maar ‘gewoon’ de seksuele voorkeur van – hoeveel procent van de mannelijke bevolking was het ook alweer?

Dat brengt me op een andere gedachte: het is tegenwoordig zelden dat je een heteroseksueel in een parfumerie aantreft die geuren vérkoopt. Viel me een tijdje geleden in de Bijenkorf Amsterdam weer op. Of je wordt geholpen door (soms) een gemake-upte forty somethinger of door een flawless gesoigneerde ‘beauty boy’ die meer zijn feminiene dan zijn masculiene kant benadrukt.

Is dat erg? Nee! Maar voor de doodgewone hetero op zoek naar een nieuwe geur, is dat volgens mij niet zo gezelli shoppen omdat die dan bevestigd wordt in zijn vooroordeel – tenminste als hij die nog heeft – dat geur toch echt een ‘gay issue’ is. Ik als homo vind een dergelijk ‘presentatie’, die ook nog eens vaak gepaard gaat met hautain gedrag, al vaak hinderlijk. Krijg de neiging om desbetreffende eens flink de oren te wassen. Maar doe dat dan toch maar weer niet. Ik denk ‘laat maar, tante Truus’, ik koop de geur waarvoor ik kwam wel bij een ander, online of helemaal niet meer.

WAT GAY IK EIGENLIJK?

Een interessante compositie. Kort door de bocht: a real spicebomb! En lekker! Komt dat omdat ik ook gay ben? Kan zijn. Kan niet zijn. De opening is een mix van heel veel knallend en knuffelend kaneel met op de achtergrond een lichte noot van komijn. Tenminste ik ruik iets zweterigs. Ik meen ook wat nootmuskaat te herkennen. Plus veel musk op de achtergrond en nog wat dierlijk plezier. En een lichte regen van cacao- en chocolade-achtige nuances. Bloemen niet echt, maar dan ook weer een beetje van wel. Echt zo’n wolk van een parfum die de drager ruim van tevoren aankondigt.

En toen tijdens het maar door en door ruiken, drong het in ene tot me door – de wonderbaarlijke ontdekking: Gay is Organza Indécence (1999) van Givenchy maar dan in ‘travestie’. Wil zeggen: waar Organza Indécence stopt, gaat Gay door. Gay gedraagt zich een beetje als een über-crossdresser in een aflevering van Ru Paul’s Drag Race (die zo lees ik net 14 Emmy-nominaties heeft gekregen voor dit seizoen).