REVOLUTIE: VROUWEN ALLER PARFUMERIEËN VERENIGT U!
De ambitieuze vrouw heeft het niet makkelijk. Op het glazen, dan wel kristallen plafond daarop wordt door haar slechts nog lichtjes en voorzichtig gekrast. Hem effe lekker flink bewerken met een pikhouweel om bijvoorbeeld aandacht te vragen voor ‘gelijke verdienste, gelijke beloning’ – dat vinden veel mannen op de bovenste verdieping niet vrouwelijk, niet chic. Dus men (zowel zij, zowel hij) berust over het algemeen, vindt dat het kwestie van een geleidelijke maatschappelijke ontwikkeling moet zijn…
Vreemd maar waar: op een ander gebied is er sprake van een merkwaardige positieve seksediscriminatie waar ze blijkbaar geen moeite mee heeft omdat ze vrouw is. Sterker, ze doet het met liefde. Gebeurt in de parfumerie en drogisterij. Recent onderzoek – de Volkskrant berichtte er deze week ook over – door de New York City Department of Consumer Affairs toont namelijk aan dat vrouwen meer betalen in deze winkels dan mannen in 42 procent van de onderzochte producten.
Het wordt ook wel de ‘pink tax’ genoemd. Hoewel dit begrip voor mij (en vele anderen ook denk ik) een gaylink heeft, blijft het niet minder opmerkelijk. Scheermesjes: zij betaalt meer. Antirimpelcrèmes idem dito. Zelfs naar de stomerij gaan. En geuren, ja dames, ook hier worden jullie bij de neus genomen. Even checken bij Ici Paris XL. Dior J’adore eau de parfum 50 ml. Normaal € 96,40, bij Ici Paris XL € 86,76. Dior Sauvage 60 ml. Normaal € 71,07, bij Ici Paris XL € 63,96. Verschil: € 86,76 – 63,96 = € 22,80. Nog een. Nu Douglas. Chanel Coco Mademoiselle 50 ml. Normaal: € 95,00, bij Douglas € 71, 25. Blue de Chanel 50 ml. Normaal: € 79,00, bij Douglas € 59,25. Verschil: € 71, 25 – € 59,25 = € 12.00. Wow, het klopt!
Wat ik in deze niet had verwacht is dat Verenigde Staten heel ver gaat in het slechten van deze ongelijkheid. En veel eerder dan ik dacht: in 1995 al was Californië de eerste staat die ‘gender-based prices’ in de ban deed. New York City volgde in 1998. Overtreed je als winkel deze regel dan is de boete $ 250,00. Maar voor geuren gaat deze vlieger blijkbaar niet op (als ik me niet vergis).
Opvallend: grote parfummerken weigeren hierop te reageren volgens CNN-reportage die ook onlangs aan dit onderwerp aandacht besteedde. Dior, Lancôme, Giorgio Armani. Vreemd, terwijl veel van deze parfumlabels so verdomde ontzettend committed zijn met ‘women’s issues’ – emancipatie, gender equality, ondersteunen van minderbedeelde lotgenotes in derdewereldlanden en meer van dit soort hartverwarmende initiatieven.
Cynisch en zeer argwanend was Geurengoeroe in deze al; hij noemt het the sweet success of marketing. Met andere woorden: dames laat je niets aansmeren en opspuiten! En dames, weet wel dat je man, lover, vriend(je), echtgenoot op jaarbasis hierdoor ongeveer € 1200,00 meer kan besteden aan andere dingen. Misschien aan jou.
Wat te doen als geëmancipeerde vrouw, als geëmancipeerde man? Ik stel voor: organiseer een demonstratie, de barricaden op om deze discriminatie een halt toe te roepen: ‘Gaan we naar de Dam, dan gaan we naar de Dam!’ Geen zin an? Koop vanaf nu alleen nog maar gender free-geuren (ck one uit 1994 van Calvin Klein als beroemdste bijvoorbeeld). Of de betere niche – die maakt over het algemeen geen onderscheid tussen hem en haar, dus ook niet in prijs. Bedenk alleen bij aankoop wel dat heel veel merken die deze seksediscriminatie vanzelfsprekend vinden ook ‘in de niche zijn’.