KLASSIEKE VARENGEUR ‘DOORGELUCHT’ MET WIEROOK
Jaar van lancering: 2010
Laatst aangepast: 26/04/13
Neus: Michèle Saramito
Concept & realisatie: Christopher Chong
‘De Amouage-klant is een globetrotter die tijdens zijn trips op zoek gaat naar antiek en meubels. Zijn interieur reflecteert een wereldse benadering van design, maar altijd met een Oman-geïnspireerde sfeer’. Ben ik ook, maar die heb ik dus niet. Wil zeggen: wel internationaal design, maar geen Oman-link bij mij thuis.
Opus II in het bijzonder ‘roept het interieur op van oude boeken, donkerhouten boekenplanken en antieke leren fauteuils’. De kans dat je deze sfeer nog ergens kunt opsnuiven, wordt steeds kleiner: bibliotheken worden steeds lichter en moderner en meer lifestyle qua interieur. En de echte oude boekenverzamelingen bevinden zich achter slot en grendel in deze bibliotheken of bevinden zich in privé-collecties.
Bij een dergelijke inspiratiebron is vaak een lekkere scheut cognac of whisky in de formule gebruikelijk. Christopher Chong, namens Amouage, valt niet in deze modieuze valkuil. Ligt in de bedoeling van The Library Collection (die streeft tijdloos te zijn, vrij van modes en trends) en wellicht mocht het niet van zijn Omaanse baas. Wat ook vaak een goede ‘tot leven wekker’ van oude boeken is: oud. Het ingrediënt dat dit najaar – hoi of helaas – de ketenparfumerie bereikt door de nieuwe geuren – to name a few – van Dsquared, Kenzo, Valentino en Versace.
Wordt in Opus II ook niet gedaan om dezelfde tijdloze reden. Wel in ruimte mate present: wierook, het ‘fetish’-ingrediënt van Amouage. En dat geeft aan deze klassieke geïnspireerde varengeur een prachtige diepte en rokerige volheid. Chong noemt Opus II ‘stylish and stylized’. Klopt in de zin van dat de geur chic én wel doordacht is. Knap voor een neus die nog relatief weinig niche-ervaring heeft.
En hoewel de The Library Collection niet aan geslachtsdiscriminatie doet, is deze geur voor mij vooral gemaakt voor de man op zoek naar een verfijnde, klassieke varengeur die niet al te ‘Amouage-heftig’ en ‘‘Amouage-dramatisch’ is en je als drager daardoor niet in de weg zit. Zowel ‘op kantoor’ als ‘een avondje uit’, zal niemand in je directe geuractieradius vol verbazing (en onderdrukt gruwen) opkijken. De kans dat je een compliment krijgt is groter. Maar, ik moet niet denken aan een bibliotheek bij Opus II, eerder aan een wandeling door een bos waar de zon als een citroen schijnt, het vochtige gebladerte en hout ‘verlicht’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
De opening is een onderdompeling in de klassieke varengeur waarvan je bijna al weer vergeten bent hoe die eigenlijk ruikt doordat ‘tegenwoordig’ vooral neo-fougères de toon van veel fris-kruidige mannengeuren bepalen. Opus II start dus fris, kruidig, maar niet licht-sprankelend, eerder vol-sprankelend. Dus een volle injectie van zonnig lavendel, groen en donker gemaakt door alsem (met zijn bittere droog-hooiachtige noot) en kardemon (met zijn bitterfrisse en groene noot).
De sprankeling komt op conto van peper en roze peper. Prikkelt en geeft lucht. Mooi is de door kaneel zoetig gemaakte bloemennoot in hart van jasmijn en roos die echter geen kans krijgt zich supervrouwelijk te gedragen doordat de intense ‘mannelijke’ basis snel volgt: cederhout, patchoeli, amber en een enorme wierookwolk (net geoogst op de foto).
Interessant, zo niet verrassend, aan Opus II is dat je eigenlijk op een andere, onverwachte manier op wierook wordt getrakteerd. Die heeft van zichzelf – contrary popular belief – ook een frisse citrusachtige ondertoon (maar dan ijler) die in deze geur heel elegant linkt aan de varenopening.
RUIK & VERGELIJK
Nog drie hoofdstukken te gaan:
Amouage – The Library Collection – Opus I (2010)
Amouage – The Library Collection – Opus III (2010)
Amouage – The Library Collection – Opus VII (2013)
Ook een geur die een frisse draai geeft aan wierook:
Etro Messe de Minuit (2000)
