MEER AMBER DAN OUD, MAAR TOCH: ‘AMBER ANDERS’
Jaar van lancering: 2011
Laatst aangepast: 22/05/13
Neus: Calice Becker
Concept & realisatie: Kilian Hennessey
Je hebt het koud. Je hebt behoefte aan warmte en comfort, dus aan oud en hout verwarmd met amber. En dát tijdens het jaargetijde waarin je volop zou moeten genieten van bijvoorbeeld het – bijna uitgebloeide – lelietje-van-dalen en de nu volop geurende pioenroos, sering en meidoorn. De regen blijft maar pleuren, je gemoed is vol treuren over dit wegblijven van de zon. Toch maar vanavond de open haard weer in vuur en vlam zetten? Kun je doen, maar een prettig alternatief: Amber Oud.
Ik heb het niet vaak – ben geen echte By Kilian-addict – maar als ik deze geur ruik dan denk ik prettiger wijs aan vlammen, sissende houtblokken, maar vooral aan comfortabele warmte.
Eerlijk gezegd: ik ben inmiddels al een tijd lang een beetje behoorlijk moe van al die ambergeuren in het niche-circuit. Met kleine verschillen, ademen ze allemaal dezelfde boodschap: warm, tegen het sensuele aan, een gevoel van comfort dat – hoe chic – aanvoelt als een grand foulard van kasjmier nabij een vlammende open haard met cognac en lover binnen handbereik.
En zoals ik vaker heb vermeld, is voor mij een pure ambergeur meer ‘ambiance’, meer geurkaars (dus open haard) in plaats van een echt parfum voor de huid: aangenaam om te ruiken, maar om te dragen… tot mijn verbazing vormt Amber Oud een uitzondering. De geur ‘glijdt’ op de huid; ik heb de neiging de geur constant te ‘controleren’, om mij te verdiepen in de verrassing.
Komt door, zoals Kilian het zegt, het zijn ‘doel was de traditionele ambergeur te deconstrueren en te reconstrueren door de animale eigenschappen van oud toe te voegen en het te verrijken met een overdosis vanille (uit Madagaskar) en benzoïne (uit Laos)’. Voor mij wordt de geur niet animaal, maar…
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
… geeft me wel een enorm prettig gevoel. Niet alleen om te ruiken, maar ook om te prêt-à-porteren. De opening – na een frisse fluistering – lijkt wel een amber-bombardement. Tjonge! Bijna verstikkend. Alsof alle harsen zich gestold hebben tot een massief haardblok. Maar dan gaat de amber op reis, ontmoet metgezellen die de geur speelser, pittiger maken, maar ook ‘bevrijden’.
Ik ruik een overrijpe zwoele pruim, ik ruik een rijke cognac-nuance, ik ruik ‘iets van’ bittergroen (alsem of jeneverbes?). Ik weet: allemaal eigen aan amber. Want vergeet niet dat amber geen duidelijk omschreven geurpartituur kent; het is een op zichzelf gelaagde formule (meestal op basis van harsen) waar iedere neus zijn eigen interpretatie aan geeft. Daarnaast ruik ik ook een bloemige noot (jasmijn) die transformeert tot anjer en mooi harmonieert met het ‘bittergroene’.
Heel gracieus wordt dit gemengd met een oud-noot die nooit de kans krijgt zijn ware kracht te manifesteren door – inderdaad – de overdosis vanille en benzoïne. Beide nemen uiteindelijk de overhand. En wetende dat vanille (foto) en benzoïne vaak onderdeel zijn van een ‘amberpartituur’, kun je stellen Amber Oud, meer amber dan oud is.
Maar, dat dan weer wel: de oud-nuance manifesteert (in deze geur versterkt door jeneverbes-essence) zich kruidiger, houtachtiger (het cederhout ruik je goed) en gelaagder dan de talrijke niche-ambergeuren op indringende houtbasis.
RUIK & VERGELIJK
Amber en oud wordt in de nichesector onder meer ook verkend door:
Montale Amber & Spices (2000)
Montale Aoud & Ambre (20??)
Giorgio Armani – Armani Privé La Collection de Mille et une Nuit – Ambre Orient (2011)
GEURENGOEROE 