‘VANILLEWATER’
Jaar van lancering: 2007
Laatst aangepast: 18/08/12
Neus: onbekend
Flaconontwerp: Martin Szekely
Ik heb me voorgenomen om in dit jubileumjaar van Roger & Gallet – anno 1862, dus reken maar uit – al hun geuren te bespreken die ik ben vergeten of over het hoofd heb gezien. En hoewel de presentatie in de loop der jaren steeds meer is uitgekleed en de inhoud steeds minder ‘eigen’ is geworden, blijf ik een zwak voor het merk houden. De reden: de manier waarop het snel en goedkoop (prijstechnisch dan) geurtrends oppikt. En opvallend: de kwaliteit is en blijft goed. Verwacht van Vanille geen zoete, gourmand ‘banketbakkersvreugde’ en ook geen ultra-zinderend oosters gebotteld verlangen in een flacon. Dat komt omdat het een eau douce is. Vanille zweeft aangenaam tussen eau de cologne-frisheid en de warme zoetheid zo kenmerkend voor deze gefermenteerde peul van de vanille-orchidee. Het prettige: voor een eau blijft de geur opvallend lang hangen.
Het is bekend van vanille dat het een rustgevend effect heeft op het gemoed (en geweten). Komt natuurlijk door de prettige associaties – de baby- en kindertijd; denk Zwitsal, denk appeltaart – die mensen over het algemeen met vanille hebben. Spray Vanille op je kussen voor het slapen gaan en een goede nachtrust lijkt verzekerd. Eerlijkheid gebied mij te zeggen, dat ik dat binnen het Roger & Gallet-assortiment meer heb met Amande Persane (2010) wat dat betreft. Maar dat is, zoals dat heet, heel persoonlijk. Voor vanille-fans op zoek naar een lichte vanillevariatie voor tijdens de zomer, ik zou zeggen: koop Vanille. Voor de winter adviseer ik een echt volle vanillegeur.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Ook bekend: om een pure vanille-geur samen te stellen, heb je meer nodig dan alleen maar vanille. En dat ruik je heel goed in Vanille. Het leuke: de (helaas onbekende) neus pakt twee ingrediënten voor het hart van de geur die in combinatie met vanille verrassend uitwerken. Ten eerste: het lelietje-van-dalen. Staat garant voor de knisperende groene noot (het eau-effect). Ten tweede: tiaré. Deze exotische overzoete bloem laat de vanille als het ware nog meer bloeien.
Maar eerst, het is per slotte van rekening een eau, een zoet -fruitige eau de cologne-explosie van bergamot, mandarijn en grapefruit. Dan het hart: bovengenoemde fris-sensuele combinatie wordt gelieerd aan volzonnig oranjebloesem. Het effect hiervan: de in basis opgevoerde vanille (foto) – verankerd in sandelhout en patchoeli – blijft bloemig en zonnig, wordt niet plakkerig, wordt niet ‘banketbakker’.
RUIK & VERGELIJK
En ondertussen kunnen echte intense vanille-addicts niet wachten op:
Reminiscence Vanille (2012)
En een nieuw nichehuis, heeft vanille een cologne-interpretatie gegeven:
Atelier Cologne Vanille Insensée (2010)


Hallo Erik,
een groot fan van je blog zijnde, wil ik je iets vragen wat niet over Roger& Galet gaat, maar over Madnes van Chopard.Ik kan niet vinden of je dat al eens beschreven hebt. Via fragrantica kwam ik er achter dat de neus Christine Nagel is, die een indrukwekkende rij geuren op haar naam heeft staan. Ik kocht vandaag een miniatuur en ik vind het heel bijzonder. ben benieuwd of je het al eens geroken hebt. Fragrantica laat links een rijtje zien van geuren die in dezelfde range zitten en daar stond ook Palazzo van Fendi bij. Jammergenoeg niet meer verkrijgbaar maar o zo lekker (vind ik althans)
Groeten, Mary
Dag Mary,
Leuk weer eens van je te horen. Als je een geur zoekt in mijn blog, naam van merk en het merk voluitgeschreven in het zoekboekje tikken. Grote kans dat je er direct terechtkomt.
Ik vind die vergelijkingen van Fragrantica zelden goed, vaak meer op naam dan op inhoud. Palazzo di Fendi is bijvoorbeeld een oranjebloesemgeur.
Groeten,
Erik
Oeps de link vergeten,
https://geurengoeroe.wordpress.com/2009/10/13/een-parfum-da-1/
Groeten,
Erik