DOT VAN EEN GEUR
‘MODERNE BRUTALITEIT, KLASSIEKE ELEGANTIE’
Jaar van lancering: 2012
Laatst bijgewerkt: 10/08/12
Neus: Annie Buzantian
Flaconontwerp: Sayuri Shoji ism Marc Jacobs
Waarom koop je een geur? Als het goed is ‘puur’ om de inhoud. En dat doen nog steeds niet echt heel veel mensen. Bij de meeste moet eerst het oog verleid worden voor de neus meegaat. Dat weet de parfumindustrie dondersgoed. Sterker, het heeft er – bijna – een hoofdact van gemaakt. De presentatie – soms ook wel droom genoemd – overschaduwt de inhoud. Neem de bombastische campagnes van Diors J’adore (1999) van vorig jaar. Zo iets moois, dan moet de geur wel lekker zijn. Maar niet voor iedereen: zie de hoeveelheid geuren die op marktplaats worden aangeboden. Vaak in de verkoop gedaan nadat – ondanks prachtige campagne, ondanks mooie flacon – de geur zelf niet wist te bekoren. Waarom schrijf ik dit? Naar aanleiding van Dot natuurlijk.
Wel héél véél flacon! Lachen. Zwevend tussen kitsch en kunst. En als je goed kijkt: modernistisch niche. Het is volgens mij een heel vette knipoog naar al die über-serieuze nichehuizen met vaak doodsaaie, gaap-gaap standaardflacons. Wat dat betreft heeft Jacobs de smaak goed te pakken. Hij begon ‘voorzichtig’ met Daisy (2007), gooide de remmen los met Lola (2009) en Bang (2011) als resultaat. Met Dot lijkt het of hij de controle heeft verloren. Ik wist het trouwens niet – terwijl ik hem toch goed in de gaten hou -, maar de polka-dot is Jacobs ‘persoonlijke kenmerk, een favoriet thema waar hij vanaf zijn eerste collectie telkens naar terugkeert’.
Verder meldt het persbericht dat Dot is niet alleen een meisjesnaam is: ‘De polka-dot is rond qua vorm, een – hier komt het te pas en ongepaste gebruikte luxe-omschrijving weer – iconisch symbool van charme en elegantie. Een modieus, ongebruikelijk motief dat energiek en vol leven is’. Terzijde: zo ongebruikelijk is het niet in modekringen. Dot vangt het charmante, vrolijke karakter met een tijdloze verfijning’. Dat laatste is gezien de ‘popart’-presentatie niet waar en moet nog maar blijken de komende jaren. Tenslotte: ‘Dot is een kleurrijke Marc Jacobs-creatie afgerond tussen moderniteit en elegantie’. Helemaal akkoord. En ik ben benieuwd naar de variaties die op de flacon gaan verschijnen.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Nu maar hopen dat de inhoud even opvallend is. En, eerlijk gezegd: niet echt het geval. Dot loopt helemaal in lijn met de rode fruit-geuren met een bloemig hart en licht sensuele nasleep. Maar zoals we van Jacobs gewend zijn bevat ook deze geur wel een modern, ongebruikelijk ingrediënt, alleen weet ik niet of die nu precies kan onderscheiden. En wel: pitaya (foto) ook wel bekend als dragonfruit. Is een verzamelnaam van verschillende cactussoorten. Het sappige vruchtvlees heeft een zoete, waterige smaak die doet denken aan kiwi. Dit wordt in de opening gecombineerd met rode bes. Met als gevolg een zoet limonade-effect.
In het hart wordt honingfris kamperfoelie, gekoppeld aan bloemig-fris oranjebloesem en stralend jasmijn die samen een romig-exotisch randje krijgen door kokosnootwater. Het is de opmaat voor de gedoseerde sensuele afronding van vanilla, musk en drijfhout.
RUIK & VERGELIJK
Amerika kent nog een ontwerper die de polkadot lange tijd als haar handelsmerk beschouwde. Zag je heel duidelijk terug in haar eerste geur:
Carolina Herrera Carolina Herrera (1988)
GEURENGOEROE 