‘EEN POLITIEK INCORRECT PARFUM’
EN NOG ECO OOK
Jaar van lancering: 2011
Laatst bijgewerkt: 05/05/12
Neus: Fabrice Olivieri
Concept & realisatie: Jérôme Bonnet, Patrice Cardenoso
De moed zinkt me soms in de schoenen als ik me bedenk hoeveel nieuwe nichehuizen ik nog moet bespreken. En het vervelende: ze doen steeds minder wat ze volgens mij zouden moeten doen, namelijk: het leveren van parfums die zich echt, maar dan ook echt onderscheiden. Maar dat gebeurt bijna niet (meer).
Wat wel: elkaar in de gaten houden en copycats leveren. Na tientallen oud-geuren de afgelopen jaren, konden in 2010 Giorgio Armani (met Armani Privé Oud Royal), Thierry Mugler (met Miroir des Voluptés) jaren, vorig jaar Creed (met Royal Oud), Mona di Orio (met Oud) en Van Cleef & Arpels (met Precious Oud) en dit jaar Maison Francis Kurkdjian (met Oud) en Different Company (met Oud Shamash en Oud for Love) de verleiding van deze velvet gold mine in de parfumerie niet weerstaan. Ben er vast een paar vergeten.
Om als spiksplinternieuw niche parfumhuis nu direct een van je eerste geuren Oud te noemen… dan kun je volgens mij nu niet echt op een gunstig onthaal rekenen ook al is die eco. Wat te doen? Je gaat met oud spelen in de basis en omkleedt het met andere intense aroma’s en natuurlijk een soort van een hoe en waarom.
Undergreen (opgericht door Jérôme Bonnet en Patrice Cardenoso) wil een brug slaan tussen de kostbare, klassieke parfumerie (door die te respecteren zoals dat altijd gebruikelijk is in parfumpr-talk om de klassieke parfumfan niet af te schrikken) en de wens voor honderd procent natuurlijk groen genot (om de moderne smaakconsument naar je toe te trekken) met een elegante toets en moderne stijl. Het staat ook wel interessant om te zeggen dat je ‘the distance between our cities and imaginary paradises’ wil coveren, dat je geëffende paden verlaat om ‘the ultimate generation of perfumes’ te bereiken. Pfff. Toe maar!
Het resultaat van deze overpeinzingen: Black – hoe origineel – met als tegenhanger – juist! – White. Verder geen uitleg. Hoeft ook niet. Strakke flacon, met peerverstuiver en/of zware dop en klaar. En het werkt blijkbaar, gezien de enthousiaste ontvangst die mij wel enigszins verbaast, want…
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
… hoewel ik weet wel dat het steeds moeilijker wordt om een originele geur samen te stellen, blijkt Black toch niet meer en minder dan een aangename rokerige houtgeur. Maar om dit nou echt niche te noemen? Is het de prijs? Daar denkt Undergreen natuurlijk anders over, want die vindt de neus ‘een visionair, ongehoorzaam, die politiek incorrecte parfums creëert. Hmm, donker dat wel. De geur is als een intense, dreigende wolk vol van kruidige en zoete smaakmakers die in één keer losbarst. Na verloop van tijd kun je de verschillende druppels – opening, hart, basis – herkennen. Zoals gember, kaneel en peper in de opening.
In het hart: tonkaboon, koffie en zoethout (hart). Berkenteer, wierook, guaicac en… natuurlijk oud (foto)in de basis. Wat vooral de neus prikkelt is de peper die door tonkaboon (normaal gereserveerd voor de basis) en zoethout en zachtzalvende, sensuele ondertoon krijgt. Deze zoetheid zorgt ervoor dat de mannelijke nasleep – het is een androgyne geur – een zachte en warme ‘rokerige’ draai krijgt.
En wat het groene en eco van de geuren betreft: de ingrediënten werden geleverd door Chimie Naturelle die op basis van ‘high tech biotechnologie milieuvriendelijk moleculen isoleert van essentiële oliën’.
RUIK & VERGELIJK
Heb hem een tijdje geleden geroken, maar is me niet echt bij gebleven. Binnenkort nog een keer.
Undergreen White (2011)
