EEN LELIE DIE GEEN GESTOLEN EN VLUCHTIGE, MAAR EEN VOLLE KUS GEEFT
Jaar van lancering: 2011
Laatst aangepast: 04/11/11
Neus: Mathilde Laurent
Model: Toni Garnn
Fotografie/videoclip: Craig McDean
Ben een beetje in de war. De reden: omdat volgens mij veel recente parfums in de ‘huideigen’-categorie vallen, meen ik ze overal te bespeuren. Het gevolg: ik lees namen van sommige parfums verkeerd. Baiser Volé (gestolen kus) lees ik dus als Baiser Voilé (gesluierde kus). En dat terwijl de geur niet bepaald bescheiden en intiem is – de kenmerken van ‘huideigen’ parfums. Baiser Voil… – gaan we weer – Baiser Volé is een van de volste geuren in de ketenparfumerie dit najaar.
Mooie naam. Althans, ik ben er gevoelig voor. Even poëtisch als het dit jaar eveneens door Cartier gelanceerde De Lune – die mij inhoudelijk minder overtuigde. Als de komende Cartierparfums even ‘romantisch’ zijn, vormen ze samen een mooi, dromerig gedicht. De Lune, Baiser Volé…
Ik las op een Frans parfumblog dat wanneer Mathilde Laurent mensen vroeg naar hun favoriete bloem, de meesten lelie zeiden. En ook dat ze geen zin had om de ‘duizend-en-eenste’ floriental en een nieuwe bloemencompostie toe te voegen aan het assortiment. Daarom werd Baiser Volé een leliegeur waarin zowel het blad, de bloem als de stamper tot leven komt. De stam staat dus volgens mij voor frisse groenheid, de bloem voor de bloemengeur en de stamper voor de poederige en sensuele noot.
De flacon is gebaseerd op een sigarettenaansteker uit het Cartierarchief. Vind die nogal kloek uitgevallen. Niet echt feminien en fragiel. Het model heeft een erg ‘vintage’ en jaren twintig uitstraling, en weerspiegelt goed de inhoud, want Baiser Volé is een ouderwets, very ladylike perfume weliswaar op een ‘neo-manier’ samengesteld.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Interessante geur met een niche-aura die heel even een groenfrisse rilling geeft, zwevend tussen bitter en fris verhelderd met citrus. Snel laat de lelie dan van zich ruiken: vol en koppig zonder het hoofdpijn-effect dat witte lelies vaak in het echt kunnen hebben.
En dat komt door de overdosis aan zachte noten in de basis: een talk- en viooltjesachtige nuance in combinatie met witte musk en vanille – die verpakken de lelie in fluweel. Let op: hierdoor verandert de Baiser Volé niet in een ‘huideigen’ parfum, daarvoor blijft de lelie te sterk ruiken.
Cartier wil hiermee, zoals elk voormalig klassiek en ‘ouderwets’ parfumleverancier ook de jonge consument verleiden. Ik vraag me af of dit lukt en het doel moet zijn, want Baiser Volé is hiervoor te vol en te old fashioned. Hoewel de witte musk niet alleen een zacht maar ook een clean, dus modern effect heeft. Iets waar de jonge consument maar geen genoeg van krijgt volgens trendwatchers in de parfumerie.
Apart: ik moet heel erg denken aan ylang-ylang-noot (zoals je die ruikt in Ylang & Vanille – 1999 – uit de Aqua Allegoria-reeks van Guerlain en Vanille Galante – 2007 – uit de Hermessence-reeks) terwijl deze bloem der bloemen niet opgevoerd wordt in de ingrediëntenlijst. Is misschien de combinatie van lelie, musk en vanille.
RUIK & VERGELIJK
Een gestolen kus, een vluchtige kus, een zachte kus. Combineer het met parfum en mensen beginnen te dromen.
Molinard Le Baiser du Faune (1928)
Lalique Le Baiser (1999)
Lalique Tendre Kiss (2002)
Cartier Le Baiser du Dragon (2003)
GEURENGOEROE 