HOLLYWOODGLAMOUR GEKOPPELD AAN PARIJSE PARFUMVERFIJNING
Jaar van lancering: 2011
Laatst aangepast: 03/11/11
Neus: Isabelle Doyen, Camille Goutal
Actrices met lange handschoenen en karmijnrode lippen – denk Rita Hayworth, Lauren Bacall, Katharine Hepburn, Ava Gardner, Barbara Stanwyck. Hollywood in de jaren veertig. En het beeld van haar moeder die zich klaarmaakte voor een avondje uit.
Ze vormen de inspiratiebron voor Mon Parfum Chérie par Camille. De geur is tegelijkertijd een hommage van Camille aan haar moeder (die in 1999 overleed), oprichter van het – gelijknamige – parfumhuis Annick Goutal dat nu zijn dertigjarig jubileum viert. De geur zelf schijnt gebaseerd te zijn op een concrète ooit in bezit van schrijfster Colette dat in handen van Annick terechtkwam en door haar zorgvuldig werd bewaard in een bureau.
Deze ‘tijdloze houtgeur’ van Colette zou ik ook wel eens willen ruiken, grote kans dat ik dan terechtkom in een wereld die nu vintage heet; Parijse chic die niet meer bestaat. Denk: Robert Piguet, Schiaparelli in haar nadagen en de eerste collecties van Dior. Denk: de toen net ontdekte schrijfster Françoise – Bonjour Tristesse – Sagan die met haar sportauto deze chique wereld onveilig maakt, kapitalen vergokt in het casino en af en toe gehuld in couture dronken op straat met vrienden haar nacht eindigt…
Trouwens deze wereld daagt ook op met Mon Parfum Chérie par Camille. Want de geur is erg retro, erg sentimenteel, maar dan niet in de ‘kinderlijke’ zin van het woord. Geen moderne fratsen. Wel vakwerk. Heel klassiek. Wel merkwaardig is dat aan dit soort geuren (neo-chypres) een vooroordeel kleeft. Worden nogal eens afgedaan als stoffig en muf. Maar dat is nu juist de charme volgens mij.
En om dit vooroordeel voor te zijn, wordt deze nieuwe tak aan de parfumboom door veel merken vaak te zoet gemaakt in de basis door een overdosis vanille. Gelukkig is dat niet het geval bij Mon Parfum Chérie par Camille… voor mij een prachtparfum die volgens Camille Goutal ‘verlangens naar een hoogtepunt voeren’ en beelden oproepen ‘van een paar naaldhakken, een duizelingwekkend decolleté’.
Leuk detail: de zwartwit foto uit 1984 van Annick Goutal die wordt gebruikt om het jubileum te vieren, toont veel overkomsten met de Hollywoodactrices uit de jaren veertig: Annick Goutal als gevaarlijke vrouw uit een film noir, getiteld Ce Soir ou Jamais, die mannen in haar val sleept… Nog iets wat een verloren wereld oproepen betreft: ook Dior toont in de nieuwe campagne van J’Adore (opgenomen in de Spiegelzaal van Versailles – het summum van ‘eeuwige’ Franse chic) het verdwenen Hollywood. Charlize Theron ziet zich omringd met Marlene Dietrich, Marilyn Monroe en Grace Kelly. En Tom Ford duikt met zijn Violette Blonde ook weer onder in deze forever lost glamourwereld. Toeval of niet?
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Wat ik zo mooi vind aan Mon Parfum Chérie par Camille: het ‘droge’ hout van iris, patchoeli en cederhout dat je eerst waarneemt; een vluchtige totaalimpressie van de geur. Daarna verschijnt een prachtige ‘anijsachtige’ pruimnoot (rijp, vol, sensueel) waarvan de sappige zoetheid wordt benadrukt door suikerzoet viooltje (foto) en vanille-fijn heliotroop.
Volgens Camille met ‘fluweeleffecten, zo zacht als lingerie’. Interessant zijn ook de niet bij naam genoemde kruiden – ik meen een vleugje kaneel en nootmuskaat te bespeuren – die het raffinement van de geur verhogen. Dit alles komt vervolgens weer samen in de basis met het effect van ‘tijdloze houtgeur’ ooit in het bezit van Colette. Mon Parfum Chérie par Camille: een mooier eerbetoon kan Annick zich niet wensen.
RUIK & VERGELIJK
Oude chypres ontleenden hun charme voornamelijk aan het feit tussen de link in de opening met bergamot en het eikenmos in de basis waar tussen bloemen zo uitbundig bloeien. Alleen, eikenmos moet vanwege kans op huidirritatie tot een minimum beperkt worden.
Hiervoor in de plaats: neo-chypres. Weg eikenmos. Hiervoor in de plaats meestal patchoeli in de basis omringd door vanille en sensuele harsen. Er zijn huizen die met ‘alternatieve’ ingrediënten echter veel dichter in de buurt komen van de oude chypre. Waarvan getuigen:
Chanel – Les Exclusifs – Rue Cambon (2007)
Bottega Veneta Bottega Veneta (2011)
Serge Lutens Vitriol D’Oeuillet (2011)