GEURENGOEROE

‘WIJNTJE?’ ‘NOU NOG EENTJE DAN!’

Jaar van lancering: 2003

Laatst aangepast: 19/07/11

Neus: onbekend

Twintig jaar geleden konden nog maar weinig mensen de ene wijn van de andere onderscheiden. Je had rode. Je had witte. Je had rosé – ‘is rood en wit gemengd, toch?’ Talrijke proefsessies verder, kost het steeds minder amateurvinologen moeite een wijn treffend te omschrijven; weten inmiddels ‘blind’ uit welk land en regio die komt, zelfs wat voor een soort druif werd geplukt.

Is een kwestie van heel vaak proeven en ruiken. Ik hoop al jaren dat met evenveel enthousiasme mensen ook parfums (gaan) analyseren. Maar, helaas, het lijkt wel of mensen zich hiervoor schamen. Een geurtje is gewoon een geurtje, toch?

Nee dus. Jammer. Want als je leert een parfum onder woorden te brengen, dan kom je er op een gegeven moment achter wat voor een soort geur je het beste ‘ligt’. Dan weet je, net zoals bij een favoriete wijnsoort, waarom je de ene ‘fles’ beter of gelaagder vindt dan de andere. Een leuke zoektocht, een leuke hobby.

Wordt iets makkelijker, want je kunt sinds kort van wijn en parfum ‘in één keer’ genieten. Er zijn namelijk geuren waarin letterlijk wijn is verwerkt, of die de wereld van de wijnkelder als inspiratiebron nemen. Zoals de drie geuren van Ginestet (anno 1897), een ‘fameux’ wijnchateau in de Bordeauxstreek. Het lanceerde in 2003 drie ‘wijngeuren’: Botrytis (geïnspireerd op sauternes), Sauvignonne (geïnspireerd op droge witte wijn) en Le Boisé.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Bij de laatste staat rode wijn centraal. Wat ik had verwacht, gebeurt niet: een vol, rijk en ‘rood’ aroma. Denk om te beginnen: zwarte bes en framboos die vervolgens – smaakmakers die vaak worden gebruikt om wijnen te omschrijven – verdrinken in hout. Wat ik wél ruik: het hout van de vaten – ‘le boisé’ – waarin de wijn wordt gerijpt. Want Le Boisé is een eigenlijk een heldere houtgeur die eerder doet denken aan witte wijn.

Met andere woorden: heel veel ceder- en sandelhout omringd met noten van vanille en niet duidelijk te determineren kruiden. Wel leuk aan Le Boisé: ‘op het eind’ wordt de geur een beetje rokerig dat doet denken aan ‘oud hout’. Ik vermoed dat wierook hiervoor verantwoordelijk voor is. Aangenaam dit hout verwarmd door de zon. De ingrediënten zijn ‘superbe’, maar helaas geen ‘rood wijn’-gevoel.

RUIK & VERGELIJK

Nog een geur waarin wijn een ‘hoofdrol speelt’:

Acqua Colonia Royal Riesling (2009)

Leuk: door de sterke nadruk op het verwerken op een zachte manier van hout doet Le Boisé ook denken aan:

Serge Lutens Féminité du Bois (1992)