‘EEN VAN DE EERSTE FRISSE WATERS VOOR DE VROUW’
Jaar van lancering: 1970
Laatst aangepast: 23/05/11
Neus: Nicholas Mamounas
Model: Jessica Stam (recent)
Artistic direction: Bruno Aveillan
Eau de Rochas: een klassieker die je geroken moet hebben. Niet makkelijk in Nederland, bijna niet verkrijgbaar. Dan maar het internet op, of op bezoek bij de zuiderburen. Daar geldt Rochas sort of nog als een prestigieus huis in de ketenparfumerie.
Geldt als een van de eerste moderne eaux – zowel inhoudelijk als in presentatie: de geur werd niet als supervrouwelijk en ultiem symbool van luxe werd neergezet, maar gewoon als een alledaagse en verkwikkende geurtussendoortje. Dat zag je nog niet bij de eerste versie (Eau de Roche), wel toen de naam definitief werd veranderd in Eau de Rochas: een vrouw omringd door wild opstuwende zeegolven.
Toch: laat je niet door de naam misleiden. Eau de Rochas is niet zo fris zoals we nu van eaux gewend zijn. Want in de geur herken je duidelijk de klassiek-moderne cologne in gang gezet door Diors Eau Fraîche (1953). Dat wil zeggen: een lichte chypre waarin je patchoeli en eikenmos in de basis duidelijk herkent, waardoor de geur nu wellicht een beetje mannelijk overkomt. Fris in het begin, ‘huidwarm’ op het eind.
Vind je dat inderdaad, Rochas – dat de laatste jaren behoorlijk zwabbert op geurengebied – komt hierin tegemoet met het in 2010 verschenen Eau de Rochas Light waarmee tegelijkertijd het veertigjarig jubileum wordt gevierd. Een ‘cadeautje’ – gemaakt door Jean-Michel Duriez – helemaal in lijn met nu: de ‘zwaarte’ van de basis is verdwenen. Hiervoor in de plaats witte bloemen drijvend op een koele stroom van bergamot. In de onderstroom ruik je iris, liatris, musk en een snufje eikenmos.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Energieke citrusopening met bergamot en mandarijn die anders fris wordt door verbena en limoen – het (nu nog steeds) moderne accent. Het hart: bloemig en toch donker en gekruid. Komt doordat roos en jasmijn zijn omringd door anjer en koriander.
Maar dat gaat snel voorbij en dat is maar goed ook, want in de basis van Eau de Rochas gebeurt het wonder: deze frisse bloemigheid wordt donker en warm door heel aards, beetje ‘modderig’ patchoeli en eikenmos (vermengd met amber en musk). En toch met een zekere lichte en luchtige toets. Komt doordat – zoals in een klassieke chypre – de bergamot steeds contact blijft zoeken met de basis.
RUIK & VERGELIJK
Zelden gebruikt in geuren: liatris (of lampenpoetser). Met een beetje fantasie zie je er een plumeau in. Bloeit met stijve aren vol (lila)roze bloemen. ‘In het buitenland’ hebben ze leukere namen voor haar bedacht: gay feather, blazing star en button snakeroot. De een verafschuwt haar vanwege de stijve, opgaande bloeiwijze. De ander raakt enthousiast en dan met name door de geur die licht ruikt naar tabak. Ruik je ook in :
Robert Cavalli Man (2003)
Trussardi Jeans Woman (2003)
Trouwens de volgende geur doet ook heel sterk aan Eau de Rochas denken:
Abaci Abaci (2011)
GEURENGOEROE 