ZO RUIKT COLETTE
NIET DE HIPPE WINKEL IN PARIJS
MAAR DE SCHRIJFSTER
Jaar van lancering: 2010
Laatst aangepast: 25/03/11
Neus: onbekend
Wéér zo’n huis waarvan ik al lange tijd het bestaan wist, maar nog geen tijd had om me er in te verdiepen: Tocca. Gedaan, en wat blijkt: achter de naam gaat een Italiaans trendy modelabel schuil dat sinds 1997 ook geuren lanceert. Het heeft wat het laatste betreft de smaak zo goed te pakken, dat het nu meer als een ‘parfumhuis’ dan als een modemerk wordt gezien. Pas wel op, als je in aanraking (in het Italiaans ‘tocca’) met deze geuren komt én van Italië houdt, dan ‘moet je oppassen er niet verslaafd te raken’, want Tocca brengt ‘la dolce vita van de Italiaanse high society bij jou thuis’. Presentatie is behoorlijk vintage. En behoorlijk feminien, waarvan de namen getuigen: Cleopatra (2007), Brigitte (2008), Giuletta en Bianca (2009). En Colette. Is een ode op de Franse schrijfster die ook al andere parfumhuizen heeft geïnspireerd.
Histoires de Parfums en Mona di Orio. Daarom ga ik nu niet de fascinerende persoonlijkheid beschrijven van Sidonie-Gabrielle Colette (1873 -1954). Heb ik al gedaan. Zie ruik & vergelijk. Wat me wel opvalt in al deze olfactorische ‘eaubades’: heb het gevoel dat nog geen enkele neus de ware essentie van Colette in geuren heeft gevat. Ze was een pure vrouw die zowel de ‘eenvoudige geuren’ van het platteland apprecieerde – ze at uien rauw – maar ook ‘plat’ kon gaan voor overdreven ‘coutureparfums’ – denk tuberoos. Tocca benadrukt met Colette haar meer eenvoudige, ‘pastorale’ kant. Alsof Colette door haar tuin en boomgaard loopt, genietend van een door de zon beschenen ‘la douce France’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Want ‘douce’ is Colette. Ik ruik een ‘overall’ zoete en amandelachtige (foto) sensatie die fris van start gaat met bergamot, mandarijn, citroen, roze peper en jeneverbes. Laatste twee ontgaan me, niet de bloemen. Je ziet Colette als het ware door haar tuin lopen, ruikend aan zonnig jasmijn, het zoetig ‘aards’ viooltje en het even zoet, maar meer ‘hemelse’ en etherische cyclaam. Toch vreemd: deze bloemen zijn niet eenvoudig stuk voor stuk te detecteren aangezien je heel snel naar de sensuele basis wordt getrokken.
Een ‘dolce’ unisono van sandel- en cederhout, wierook, musk, amber en vanille. Samen verantwoordelijk voor het ‘amandel’-gevoel dat heel zacht is, één wordt met de huid, aangenaam als een warme en comfortabele ‘fluistering’; Colette.
RUIK & VERGELIJK
Histoires de Parfum 1873 (2001)
Mona di Orio Carnation (2005)
GEURENGOEROE 