WIE PRIKKELT DAAR MIJN NEUSVLEUGELS… GOD?
Jaar van lancering: 2007
Laatst aangepast: 09/02/11
Neus: Simon Constantine
Sommige hardcore perfumista’s en perfumisto’s kijken verbaasd op als je zegt dat Lush geuren maakt. Verbaasder als je de zin afmaakt met ‘die zijn nog goed – erg goed’. Voor wie het niet weet: Lush (anno 1994) heette bij oprichting (1988) in Groot Brittanië Cosmetics to go, en werd bekend en geliefd om zijn letterlijk verse en eco-vriendelijke gestylde cosmetica die net zoals vers voedsel een beperkte houdsbaarheidsdatum heeft en dus bij voorkeur bewaard moet worden in de koelkast.
Lush staat daarnaast, net zoals The bodyshop, bekend om zijn niet-vrijblijvende maatschappelijke betrokkenheid en milieubewust activisme. Lush ontwikkelt dus ook geuren. To name a few: Flower Market, Ginger, Go Green, Icon, Karma. Alleen werden die nogal onduidelijk gepresenteerd. Daarnaast verschenen geuren waarvoor in 2003 een nieuw bedrijf werd opgericht – B Never Too Busy To Be Beautiful. Deze tien – waaronder Dirty, Ladyboy, Dear John en Breath of God – werden gemaakt onder toeziend oog van Lush-oprichter Mark Constantine en in 2010 onder een nieuwe naam en onder de paraplu van Lush gepresenteerd: Gorilla Perfume. En dat geldt ook voor sommige geuren van het inmiddels opgeheven B Never Too Busy To Be Beautiful.
Bent u er nog? Mooi, want Gorilla Perfume lanceert inmiddels spiksplinternieuwe geuren waaronder: Lust, Imogen Rose, Orange Blossom en The Smell of Weather Turning. Wat ik aan veel van de (oude en nieuwe) Lushgeuren leuk vindt zijn de onorthodoxe en tongue-in-cheek-namen.
Bij Superworld Unknown ben ik direct benieuwd naar de geur – nog niet geroken, moet weirdo zijn. Bij The Smell of Weather Turning wordt de connaisseur in me nieuwsgierig. De naam nodigt uit tot vrije associaties en je hoopt dat de geur ongekende sensaties zal oproepen die de essentie en het bijna onverklaarbare wonder van parfum in zich dragen, zoals Guerlain dat zo meesterlijk toonde met Quand Vient la Pluie (2007).
Breath of God mag er qua naam ook wezen. Is geïnspireerd nadat de neus Simon Constantine (op de foto onderaan met oude Breath of God-flacon) was teruggekeerd van een reis naar Tibet. Deze ervaring bracht hem er toe een geur te maken die de behoefte naar een eenvoudiger way of living symboliseert. De ‘grap’: Breath of God werd ontwikkeld nadat Constantine twee geuren had ontwikkeld Inhale for Women (op basis van citroen, meloen en neroli) en Exhale For Men (op basis van wierook, sandel- en cederhout, amber en patchoeli) die het samen ook heel goed konden vinden.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Dat de exercitie geslaagd is blijkt uit de beoordeling van het zelfbenoemde kritische parfumpanel Luca Turin en Tania Sanchez. Ze schrijven in Perfumes The A to Z Guide: ‘Wearing it, I feel a sense of wonder that so late in the perfume game there still can be such profound invention’.
Als je Breath of God ‘inademt’ dan heb je inderdaad het gevoel dat parallel zich twee geuren aan je presenteren. Je ruikt zowel een lichte als een donkere kant. Een bos in de zon, een bos in de schaduw.
Helder-groenige noten (die lijken op maté ondergedompeld in water; vaak een combi van jasmijn en vetiver) cirkelen om een donker en duistere sfeer. Dan weer komen neroli, meloen, grapefruit en jasmijn naar boven, dan weer ruik je de rokerige noten van vetiver (foto), jeneverbes (neem je bij vlagen heel goed waar), peper en warme noten van amber en hout. Af en toe gaan ze in elkaar op.
Ook komt de roos met in haar sleep ylang-ylang af en toe om de hoek kijken en die heeft, zo lijkt het wel, een eco-certificaat: schoon, helder en puur. Ze ruikt namelijk de roos die Aveda in zijn puur natuur-geuren gebruikt. Breath of God moet je heel veel ‘in- en uitademen’ om de diversiteit te ontdekken. Wat je wel direct ruikt: de kwaliteit van de diverse noten.
RUIK & VERGELIJK
Blasfemie in de parfumerie? Laat godsdienstfanatici het niet horen. Voor je het weet… Niet veel parfumhuizen durven een directe link met ‘onze vader die in de hemel zijt’ aan te gaan. Ze spelen er mee. Nog enkele geuren die het hoger opzoeken:
Annick Goutal Eau du Ciel (1985)
Etro Messe de Minuit (2000)
Baby Phat Goddess (2005)