TRANSFORMERENDE TOVERDRANK
VAN MENS NAAR MISS EN MISTER PIGGY EN WEER ‘TERUG’
Jaar van lancering: 2004
Laatst aangepast: 14/06/10
Neus: Pierre Guillaume (foto onder)
Te koop bij: www.perfumelounge.nl
Zonder verhaal, zonder inspiratie geen goed parfum. Zou dat zo zijn? Opvallend is wel dat de meeste geuren uit de parfumtoptien de clichépaden van de liefde bewandelen of een ideaal type – waar ‘we’ zogenaamd naar moeten opkijken – voor het voetlicht brengen. Met gelijkgestemde geuren tot gevolg.
De nichesector legt vanzelfsprekend de lat hoger. Meer verheven gedachten, meer duiken in de geschiedenis. Meer snob, meer ‘ken uw klassiekers’. Als het goed is ruik je dat in het eindresultaat. Wil niet zeggen dat al deze geuren letterlijk uitzonderlijk zijn: ook hier veel olfactorische raakvlakken met concullega’s en clichés.
Pierre Guillaume is voor 05 L’Eau de Circé – in feite zijn vierde geur omdat 01 niet bestaat – de Griekse mythologie ingedoken. Gefascineerd als hij is door Circe, dochter van Helios en Perseis. Ze was een tovenares die leefde op het eiland Aeaea. Daar meerde volgens Homerus na veel reizen Odysseus aan. En toen: deze held beklimt een heuvel en ziet rook. Waar is het vuur? Een van zijn maten, Eurylochos, gaat op onderzoek. Hij komt bij Circe’s woning waar veel wilde dieren rondscharrelen die… tam blijken te zijn.
Gastvrij als ze is, nodigt ze de mannen die Eurylochos had meegenomen uit. De laatste vertrouwt het niet. Slim, want Circe tovert ze om tot varkens. Verward keert Eurylochos terug naar Odysseus. Hij hoort het aan en gaat alleen naar Circe. Handig: op weg ontmoet hij Hermès – niet het luxelabel – die hem een kruid geeft waardoor Odysseus immuun wordt voor Circe’s magie. Snelle ontknoping: dat frustreert haar hevig en uiteindelijk dwingt Odysseus haar zijn kompanen weer te veranderen in mensen.
Deze geste heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat Circe amoureuze gevoelens voor Odysseus begint te ontwikkelen, resulterend in een, twee, drie zwangerschappen? Daar zijn ‘historici’ het nog niet over eens. Zeker zijn we wel van ‘lovebaby’ Hesiodus, die op latere leeftijd koning van de Etrusken werd.
Noem je een geur L’Eau de Circé, dan is dat een toverdrank met niet mis te ver stane uitwerking. Niet dat je transformeert tot varken, koe of ezel… toch doet de geur iets: het verandert je zinnen. Je wordt er een beetje dromerig van. De reden: de manier waarop Pierre Guillaume bloemen laat bloeien. Eau de Circé loopt vooruit op Sensuous van Estée Lauder (2008): bloemen geënt op hout. Het verschil: Eau de Circé ademt natuurlijker en komt met minder ingrediënten tot een meer geraffineerd eindresultaat.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Want opvalt aan Eau de Circé: de verfijning. Heel even in de opening een hint van mandarijn omringd door wit perzik-blad. Laatste heb ik nog nooit geroken, maar als je dat fijnwrijft krijg je waarschijnlijk een groene nuance.
Snel ruik je een rijk bloemenboeket van damascener-roos, jasmijn, osmanthus (foto), orchidee en ylang-ylang die allemaal de eerste prijs lijken te hebben ontvangen in de categorie ‘Beste in zijn Soort’.
Wat harmonieert dat allemaal toch. Komt met name door de toevoeging van osmanthus en ylang-ylang aan de klassieke roosjasmijn-combi. Hierdoor krijgt het hart van Eau de Circé zijn oriëntaalse charme – zonder te verstikken. Ondanks dat deze bloemenweelde heel mooi en elegant verdrinkt in patchoeli, hout en amber – dat heel mooi zoet wordt gemaakt. Niet door vanille, niet door cistus labdanum, maar door honing.
RUIK & VERGELIJK
Overkomt me steeds vaker. Je ruikt een geur en denkt: ‘doet me denken aan…’. Had ik ook met Eau de Circé. Je maakt een wandeling langs memory lane, en daar kun je verdwalen en in de war raken gezien de constante stroom aan nieuwkomers. Maar ik had geluk, ik was de geur nog onlangs tegengekomen. Minder bloemen, minder honingzoet, meer patchoeli.
Serge Lutens Chypre Rouge (2006)
GEURENGOEROE 