TOEN HAVANA NOG HAVANA WAS
Jaar van lancering: 1994
Laatst aangepast: 27/07/10
Neus: onbekend
Model: idem
Vorig jaar gelanceerd in Amerika, nu verkrijgbaar in Europa: The Gentleman’s Collection: acht geuren die de essentie van Aramis belichamen. Leonard – zoon van Estée – Lauder begeleidt dit octet met ‘een samenvatting van onze emblematische klassiekers. Ik hou van de gedachte om kennis te maken met oude formules. The Gentleman’s Collection is als een geurengarderobe: een geur voor elke dag, voor elk humeur. Onze trouwe klanten zien het gamma nu in een ander licht, voor onze nieuwe klanten is het gewoon een nieuwe ontdekkingstocht’. De collectie past in de huidige vintagetrend. Alleen bij sommige geuren vraag ik me af of die al recht hebben op deze behandeling. Aramis 900 (1974), Devin (1977), JHL (1981), Tuscany Per Uomo (1984) en New West for Him (1988)… prima. Maar Life (uit 2003 en reeds beschreven) en Always (2006); die zijn voor mij toch te recent om er voor in aanmerking te komen.
Dat geldt niet voor Havana. Ik heb me altijd verbaasd over deze naam, gezien de moeilijke en gespannen relatie die Amerika altijd met dit eiland heeft gehad – remember de Varkensbaai-invasie in 1961? Maar toen deze geur werd gelanceerd in 1994, werd of course een andere kant van Havana belicht. Zeg maar voor de politieke revolutie, in gang gezet door Fidel Castro, toen de hoofdstad van Cuba nog gold als een soort exotische versie van Parijs. Had je een prettig gestemde bankrekening en je wou je bakens eens verzetten, dan boekte je (als Amerikaan) een trip naar dit pre-Castro-paradijs. Je kwam terecht in een wereld vol ‘oude chic’. Prachtige hotels gelegen aan prachtige baaien waar je je ’s avonds als man te goed deed aan het bekendste exportproduct van dit eiland: sigaren.
En dat ruik je ook in de geur (de sfeer van de oude campagnefoto is goed getroffen). Die ook in de nieuwe formule een zeker rokerigheid over zich heeft. Ook opvallend aan deze nieuwe formule: net zoals de oorspronkelijke versie blijft de geur van Havana heel lang aanwezig en daardoor merk je heel mooi het ‘verloop’ van de geur.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Het is eigenlijk verwarrend wat heruitgaven van bekende geuren betreft. De reden: het enorme verschil in de opgegeven ingrediënten. Dit moet je ruiken volgens de originele formule. De eerste ontmoeting met Havana: alsem, karwei, mandarijn, sinaasappel en basilicum. Havana’s hart: een sublimatie van anjer, dennenhars, kaneel en tabak (het ‘key element’ van de geur volgens mij). De afronding; sandelhout, patchoeli, eikenmos en vetiver.
Nu de nieuwe versie. De opening: koriander, anijs en jeneverbes die zich sierlijk mengen met mandarijn. Het hart van Havana is nu laurier en peper. De afronding: patchoeli, cederhout, tonkaboon en vanille. Overbodig te zeggen dat zulke verschillen in feite twee verschillende geuren tot resultaat moet hebben.
Maar nu weer het rare: terwijl ik ruik aan de nieuwe versie; herken ik de geur Havana zoals ik me die herinner. Lekker donker, lekker zoet-kruidig, lekker aards met toch een aangename luchtigheid. En niet te vergeten de rokerige tabaksnoot. Vraag: is het mogelijk om met totaal verschillende ingrediënten dezelfde geur te creëren (zou toch knap zijn), of…
RUIK & VERGELIJK
De vintage-trend blijkt de perfecte gelegenheid voor parfumhuizen om hun ‘vergeten’ klassiekers opnieuw te presenteren. Jammer alleen, dat meestal wordt gekozen voor een ‘uniforme’ flacon in plaats van de geuren hun originele presentatie te gunnen. Zou het vintage-gevoel hebben versterkt. Zij die Aramis voorgingen:
Guerlain Les Parisiennes (2005)
Givenchy Les Mythiques (2007)
Dior Les Créations de Monsieur Dior (2009)
GEURENGOEROE 