ZOET MAAR ZEKER NIET ONSCHULDIG
BLOEMIG EN HOUTACHTIG
FRIS EN ZONNIG
Jaar van lancering: 2010
Laatst bijgewerkt: 12/05/10
Neus: Aliénor Massenet
Net zoals met Lavande en Capucine is Néroli een ‘geur die aanwezig, maar tegelijkertijd ook discreet is en nooit inbreuk maakt op iemands persoonlijke ruimte’. Ook heeft Néroli volgens Chloé, net zoals de andere twee geuren uit de Eau de Fleurs-collectie, ‘een colognesignatuur met het raamwerk van een parfum. Overal aanwezig én met een voelbare sensualiteit’.
Neroli is de essence die via destillatie wordt verkregen uit de witte bloesems van de bittere sinaasappel (citrus aurantium spp. amara). Het is een zeer geliefd ingrediënt in de parfumindustrie. Vroeger vooral in eau de colognes. Sinds 200o gepromoveerd tot hoofdsmaakmaker in parfums. Krachtig wat bloemenspoor betreft, maar toch delicaat met een zekere zoet- en frisheid. Volgens Chloé brengt de geur van neroli ons terug naar de kindertijd.
En dat was tevens ook de moeilijkheid aldus Aliénor Massenet: ‘We moesten voorkomen dat het niet als een verzorgingsproduct voor baby’s ging ruiken’, en daarom…
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
besloot ze ‘tot ieders verrassing’ de geur te openen met mandarijn, sinaasappel en rozemarijn – laatste volgens Chloé een ‘typisch mannelijke geurnoot’. Nadat deze citrus-frisse kruidigheid is opgetrokken ruik je vanzelfsprekend in het hart het zonnige en zoetige neroli (foto) waarvan het bloemige effect wordt versterkt door pioenroos. Salie – ‘fris, kruidig, bloemig met een tabaknuance’ – geeft Néroli zijn moderne toets.
De afronding is ‘als een naakte huid’ opgeroepen met een ‘overdosis’ amber, tonkaboon, witte musk en cederhout. En dat is nou opvallend: deze Néroli heeft ook net zoals Lavande en Capucine iets ambigu. Niet typisch vrouwelijk, niet typisch mannelijk. Zweeft er mooi tussen in.
RUIK & VERGELIJK
Neroli was het koosnaampje van Anna Maria de la Trémouïlle (exacte data niet te vinden), vrouw van Flavio Orsini (idem), hertog van Bracciano en vorst van Nerola (in de buurt van Rome). Deze prinses vertoefde in de 17de eeuw veel aan het hof van een ver familielid van haar, Lodewijk XIII van Frankrijk.
Zij introduceerde er in 1670, zo wil het verhaal, sinaasappelbloesemwater dat haar werd opgestuurd uit Calabrië. Zij besprenkelde (zie portret hieronder) zichzelf, haar kleren en handschoenen (maskeerde op aangename wijze de looigeur van het leer) met deze essence waardoor na verloop van tijd ‘iedereen’ deze geur neroli (van Nerola dus) ging noemen.
En dat deze geur het goed doet als solifleur-parfum – oranjebloesem boven! – blijkt ook uit:
Annick Goutal Néroli (2003)
L’Occitane Néroli (2003)
Tom Ford – Private Blend – Neroli Portofino (2007)
Dyptique L’Eau Neroli (2008)
GEURENGOEROE 