WANDELING DOOR GROENE VELDEN OVER GROENE PADEN
Jaar van lancering: 2007
Laatst bijgewerkt: 23/03/13
Neus: Patrick Bodifée, Viviane Romani
Ik had nog nooit van ‘de lieve man’ gehoord. Ook niet dat hij geuren onder zijn naam verkoopt. Maar ik werd er op gewezen door een trouwe bezoekster van geurengoeroe. Wat blijkt: Manuel Canovas is een bedrijf gespecialiseerd in zeer exclusief textiel en dito beddengoed. Maar het levert inmiddels ook kleding, zwemcollecties en allerhande accessoires, waaronder ook home fragrances.
Sinds 2007 heeft hij zijn geurenactiviteiten uitgebreid. Vijf stuks in totaal die een verslag zijn van zijn reizen. Pink Riviera roept de decadente luxe op van Saint Tropez. Anse Turquoise is een olfactorische ode van Manuel Canovas op St Barths. En dan is er nog L’ile Bleue… ofwel Capri in een flacon. Route Mandarine verkent de wereld van de Oriënt.
En Ballade Verte… heeft geen inspiratiebron in het bijzonder, maar is als een wandeling door groene oorden. En het is een bijzondere wandeling. Beter gezegd: een die teruggaat in de tijd. Want de geur is, net zoals de door mij onlangs beschreven Sacrebleu van Parfums de Nicolaï (1993), gemaakt met de klassieke Franse parfumtraditie in gedachten. Het is een geur waarvan je hoopt dat ware parfumliefhebbers hem inmiddels ontdekt hebben. Met andere woorden: ‘Zegt het voort!’
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Wat direct opvalt is de originele combinatie van het bittergroene en aardse galbanum (foto) met het zoete viooltje omringd door extra groene noten – onder meer het weinig in de parfumerie gebruikte gurjunbalsem. Even in het begin opgelicht door gember. Het vormt het hoofdthema van Ballade Verte sierlijk ondersteund door een heel klassiek hart – roos en ylang-ylang. De afronding bevestigd deze sierlijkheid: sandel- en cederhout, oud, vanille en witte musk.
RUIK & VERGELIJK
Galbanum is een hars afkomstig van de ferula galbaniflua: een groot, overblijvend kruid oorspronkelijk uit het Midden-Oosten en voor de parfumindustrie nu gecultiveerd in Iran en Turkije. Het geeft aan geuren een ongekend en intens groen-kruidige sensatie, die als het ware aarde met lucht combineert. Beetje ‘uit de mode’ geraakt, en dat heeft voornamelijk met de kostprijs te maken. Zegt men. Maar door een nieuwe (goedkopere) extractiemethode bezig met een comeback. Waarvan de laatste drie geuren hieronder getuigen:
Klassiekers met een onderscheidende galbanumgeur:
Guerlain Vol de Nuit (1933)
Balmain Vent Vert (1945)
Carven Ma Griffe (1945)
Chanel Nº 19 (1970)
‘Nieuw’ galbanum:
Issey Miyake A Scent (2009)
Annick Goutal Ninfeo mio (2010)
Maison Martin Margiela (untitled) (2010)
GEURENGOEROE 