HET EFFECT: JE WORDT DIE MYSTERIEUZE,
ONBEREIKBARE VROUW DIE
ONDER LOMMERRIJKE BOMEN WANDELT
Jaar van lancering: 2010
Laatst aangepast: 19/01/2010
Neus: Olivier Polge
Model: Charlotte Gainsbourg
Artistic direction: Nicolas Ghesquière
Fotografie: Steven Meisel
Net zoals alle couturehuizen is ook Balenciaga sedert het begin van het nieuwe millennium in ban van verjonging. Sterker, het huis had zijn deuren gesloten. Maar werd – voor de overname door de Gucci-groep – heropend. Geen haute couture meer, wel luxeconfectie. Ontwerper, Nicolas Ghesquière, die nu al zo’n tien jaar de artistieke leiding heeft bij Balenciaga (en zeer geliefd bij de modejournalisten door zijn extreme kijk op de vrouw) zegt over Balenciaga Paris: ‘Vanaf het begin wilde ik al een geur creëren. Een tijdloze en chique geur het huis Balenciaga waardig. Maar ook een geur met een verhaal dat nog nooit verteld is. Ik wilde dat Balenciaga Paris een duidelijk stempel achterlaat en de herinnering aan de geur blijvend is. En ik wilde dat Balenciaga Paris een parfum is met een mysterieus tintje. Ik zou graag willen dat vrouwen die de geur ontdekken het gevoel hebben dat ze in hun hart de geur altijd al gekend hebben’.
Verder lezen we: ‘Balenciaga is uniek. Van Cristobal Balenciaga tot Nicolas Ghesquière, de sfeer is serieus en architectonisch. Het huis beweegt zich tussen experiment en de strenge moraal van de ultieme snit. Bij Balenciaga heerst de ontwerper die zich strikt aan de stijlregels houdt, maar leeft ook de artiest die het rijk der dromen omarmt… In deze wereld werd Balenciaga Paris een geboren’. Over de flacon: ‘Puur zonder gravure of decoratie. De lichte amberkleur van de juice, gevangen in een glazen kruik, lijkt op nectar gedistilleerd uit de bodem van een bos. De geur is duidelijk herkenbaar achter de facetten en hoeken van de heel bijzondere flacon – mondgeblazen glas met zowel hoeken als rondingen, zacht uitziend met scherpe kanten en humor: de ivoorkleurige dop verrijst nieuwsgierig boven de zwarte cape die de flacon omhult, omhoog’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Het nadeel van geuren tegenwoordig: ze moeten direct begrepen en verkocht worden in de winkel. Als verkoper de klant wegsturen met de opmerking: ‘Ga eens lekker wandelen met de geur, neem hem in je op. En bevalt-ie, komt u dan terug’, komt bijna niet meer voor. Het gevolg: geuren worden qua compositie steeds makkelijker: je krijgt wat je ruikt.
Balenciaga Paris ontkomt daar net aan! De geur is eigenzinniger dan de gemiddelde aanvoer van de couturehuizen. Komt doordat het overheersende viooltje-akkoord wordt voorzien van een prettige peperdosis. Het effect volgens Ghesquière: ‘geen romantische bloemengeur maar een mix van traditionele en eigentijdse elementen’.
Dat laatste moet dan slaan op de afronding van deze bloemige neo-chypre: cederhout en patchoeli die samen met ‘bemoste houtsoorten en bladeren ademen tijdens de geheime uren van de nacht’. Leuk om te ruiken: het is een echte Olivier Polge. Dat willen zeggen: met een mininum aan ingrediënten een maximum aan effect. En wat gebeurt er met je als je Balenciaga Paris draagt: ‘Je wordt vanzelf die mysterieuze, onbereikbare vrouw die onder lommerrijke bomen wandelt’.
RUIK & VERGELIJK
Was een paar jaar geleden op de Antillen. Daar ontdekte ik in een oude, beetje versleten apotheek in Willemstad nog nooit uitgepakte parfums van Balenciaga. Dus nog met de echte dierlijke ingrediënten in de basis. Wow, dat rook je! Ze zijn net zoals de oprichter: statig en architectonisch van opbouw. Dat wil zeggen: duidelijk en niet bescheiden. Ben benieuwd wat de nieuwe licentiehouder – Coty – met deze klassiekers gaat doen. Zou leuk zijn als ze – opnieuw – werden uitgebracht in een vintagelijn. En voor de mannen dan Ho Hang niet vergeten.
Balenciaga Le Dix (1946)
Balenciaga Quadrille (1955)
Balenciaga Ho Hang (1971)
Nog wat: kan er niets aan doen, maar als ik aan Balenciaga Paris ruik, moet ik steeds maar denken aan Geoffrey Beene’s Grey Flannel denken. En dat komt niet alleen doordat de flacon is omgeven met een zakje van stof.
