EEN BOODSCHAP UIT HET LAND VAN DE RIJZENDE ZON
Jaar van lancering: 2004
Laatst aangepast: 18/12/09
Neus: onbekend
Artistic direction: Shozo Shimada
Japan mag dan op gebied van mode, design en culinair wereldwijd grote invloed hebben, wat parfums betreft is er eerder sprake van het tegenovergestelde. Goed, het land van de rijzende heeft Shiseido en Kenzo. En hoewel de geuren Relaxing Fragrance (1999) en Zen for Men (2009) typisch Japans zijn, is de eerste toch bekender als cosmeticahuis. En Kenzo kun je niet echt meer echt Japans noemen. Met zijn ziel en habitat al meer dan dertig jaar in Parijs, heeft hij in de loop de jaren geuren gecreëerd die eerder Europees dan Japans zijn te noemen (en laten we Comme des Garçons niet vergeten).
Daarom is het altijd interessant geuren te ontdekken met een duidelijke Japanse signatuur, zoals die van Menard. De naam klinkt Frans, maar het betreft toch een honderd procent Japans merk sinds 1959 actief. Met name op de Aziatische markt waar het geldt als een van de meeste gerenommeerde cosmeticahuizen. Nu wil het merk voet aan wal krijgen in Europa. En dat lukt aardig: de flagshipstore bevindt zich inmiddels aan een van duurste straten van Parijs, rue de la Paix.
Naast verzorging in de overtreffende trap – het huis levert als een van de weinige merken crèmes op maat, en dat binnen twee weken – heeft het ook twee exquise geuren ontwikkeld: L’Eau de Ryokuei (2003) en L’Eau de Kasaneka. De laatste geur is vormgegeven door de beroemde Japanse kunstenaar Shozo Shimada en benadrukt de Japanse cultuur met zijn bijzondere ‘dubbele gevoeligheid’.
Aan de ene kant de Japanse traditie, aan de andere kant de interesse voor de westerse cultuur. Laat je deze twee werelden fuseren, dan ontstaat er volgens Shimada een ‘tijdloze eenheid van grensoverschrijdende cultuur en gevoelens’. Deze dubbele gevoeligheid zie je duidelijk terug in de flacon: duidelijk Japans maar toch ook met een duidelijke westerse referentie.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Hoe je het ook wendt of keert, de inhoud van L’Eau de Kasaneka blijft afgezien van de verwerking van een Japanse roossoort – hamanasu – en kruiden op en top westers. Deze roos (zie foto) opent zijn tedere blaadjes op een bedje van basilicum, gember, nootmuskaat, kardemon waar vervolgens een briesje overheen waait van bergamot en sinaasappel. Het hart van L’Eau de Kasaneka is als een wandeling door een ‘bloementempel’: anjer, ylang-ylang, roos, jasmijn en heliotroop. De afronding is als vloeipapier vol ambrette, ‘macro cyclish musk’, sandelhout, vetiver en vanille.
RUIK & VERGELIJK
Nog meer geuren waarin Japanse stijlelementen zich mengen met westerse esthetiek.
Guerlain Mitsouko (1917)
Serge Lutens (voorheen Shiseido) Féminité du Bois (1992)
Gwen Stefani Harajuku Lovers (2008)
Guerlain – Un Parfum, Une Ville – Paris Tokyo (2009)
Tom Ford – Private Blend – Japon Noir (2009)
GEURENGOEROE 