ALS JE ZOEKT NAAR EEN KLASSIEKE ROOS-JASMIJNCOMBINATIE
IN EEN CHIQUE SETTING VAN EEN VOORBIJE WERELD
VAN KOETSEN EN PAARDEN
Jaar van lancering: 1961
Laatst bijgewerkt: 17/06/08
Neus: Guy Robert
Model: diverse onbekenden
Het Franse luxe-label Hermès is weer helemaal terug van geweest. Even een nuancering: het huis is natuurlijk door de beroemde shawls en dito parfums nooit weggeweest. Maar sinds de aanstelling van Martin Margiela (1997) waait er een frissere wind door het huis. En sinds 2004 is die wind nog frisser doordat Jean Paul Gaultier de teugels in handen heeft. Samen met de huizen Patou en Chanel behoort Hermès tot de oude garde van de Franse luxe-industrie die het parfummetier nog zeer serieus neemt; ze besteden het niet uit aan grote producenten als Firmenich en IFF. Ze hebben eigen neus. Sinds 2004 is dat Jean-Claude Ellena.
Een goed voorbeeld van deze serieuze kijk is Calèche. Niet het idee, de filosofie of een topmodel die de geur promoot staan centraal (zoals tegenwoordig het geval is) maar de geur. Toch is de naam erg leuk, maar voor niet-Fransen of niet-francofielen een beetje vreemd.
Vertaal je Calèche dan krijg je ‘koets’. Niet echt poëtisch in het Nederlands, maar ‘in het Frans’ zie je direct de voorbije, romantische wereld van Honoré de Balzac en Guy de Maupassant opdoemen: koetsen met zwierige mannen en Franse haantjes samen met fraai geklede femmes en demi-modaines à la Dame aux Camélias vanuit Parijs op weg naar het Bois de Boulogne. Eigenlijk komt het woord uit het Tsjechisch en betekent beweging, en werd in Frankrijk een bespannen rijtuig met twee zitplaatsen en een paard ervoor die bestuurd wordt door zijn eigenaar. Het roept de begindagen van Hermès op toen het huis nog gespecialiseerd was in tuigage.
In de jaren negentig wordt het Calèche hipper gepresenteerd. In 1994: een onbekend, maar naakt model met slechts een zijden Hermès-shawl om haar borsten. De begeleidende slogan: chic à la folie. Een jaar later gevolgd door een ander wederom onbekend maar naakt model met een zijden Hermès-shawl om haar borsten. Haar slogan: L’audace de choisir sa route. Vrijvertaald: de moed om je eigen weg te kiezen.
En over Gaultier gesproken: hij heeft een lichte variatie Eau de Soie (1992) opnieuw gevisualiseerd. Eerste indruk: meer Gaultier, minder Hermès. En over Calèche gesproken: in 2003 wordt een lichtere versie gelanceerd. Naam: Eau Délicate.In 2004 gevolgd door Calèche Fleurs de Méditerranée. Een zomerse variant alleen te koop in de Hermès-booutiques.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Guy Robert over de geur: ‘Dit parfum is heel aangenaam in bed… Het is tenslotte de huid van de vrouw die het parfum maakt tot wat het is, en het zijn niet de parfums die de liefde bedrijven, maar…’ Calèche is een typisch voorbeeld van een klassiek Frans parfum: ‘groots’ in opbouw, subtiel in evenwicht. De geur wordt omschreven als extreem vrouwelijk. Zie je aan de ingrediënten. Na een opening van citrus, ruik je in het hart heel veel roos (damascena en centifolia), heel veel jasmijn en heel veel gardenia die in de basis door iris, sandelhout en vetiver tot een sensueel boeket wordt samengevlochten.
Het laatste, zo blijkt, is volgens Guy Robert een van de geheimen van Calèche: het mannelijke vetiver is zonder beknibbeling geënt op de geur van volle roos. En deze inbreng geeft de geur zijn besliste smaak. Het zorgt voor evenwicht van de samenstelling en maakt Calèche aldus Hermès ‘modern met lef’. Maar de meest opvallende bijdrage wordt toch geleverd door aldehyden: die leggen een chique sluier over het geheel.
RUIK & VERGELIJK
Nog drie Hermès-klassiekers
Hermès Eau d’Hermès (1951)
Hermès Amazone (1974)
Hermès 24, Faubourg (1996)
GEURENGOEROE 
CALECHE, zal altijd in mijn collectie zijn. Het is een geur die zo mooi gemaakt is en heel bijzonder. Caleche heeft wel wat weg van Chanel nr 5 maar ik vindt Caleche minder zwaar. Deze geur heb ik vaak op naar mijn werk en krijg ook vaak reacties van mannen. Dit is een geur voor vrouwen die weten wat ze willen en krachtig zijn.
Dag Ingrid,
Ben ik weer ;-). Wat leuk dat je die link met Chanel herkent. Komt volgens mij door de aldehyden die de bloemen in het hart iets onbestemds en poederigs geven. Heb net de missing link-geur van begin jaren zestig ontdekt: Diorling van Dior uit 1964. Hierin komt de vrouwelijkheid van Caleche en bijvoorbeeld Madame van Rochas samen met een mannelijke-stoer noot. Beschrijf ik ook binnenkort.
Geurige groet,
Erik
Daar ben ik ook weer. Diorling is ook een hele mooie geur. Wat deze geur zo bijzonder maakt is het leer accoord. Ik heb het nu over Diorling van Les creations de monsieur van Dior. Mijn lievelinggeuren van deze collectie zijn Eau fraise en Diorissimo.
Groet,
Ingrid
Goedemorgen Ingrid,
Ik rook Diorling van de week voor het eerst- toevallig. Ben helemaal van slag. Prachtig. En de kritieken die je op de vele internationale parfumblogs kunt lezen, die vind ik juist positief. Het leerakkoord komt heel langzaam op gang, maar verpakt de huid ‘op het einde’ helemaal. Ga hem heel snel beschrijven. Dior stuurde me ook Diorama. Een prachtige bloemengeur – zelden zo’n zachte bloemengeur geroken – maar kan volgens mij bijna niet het originele recept zijn – het is een voorbode van Diorella, een van mijn favoirieten. Eau Fraîche, daar heb ik inmiddels al 2 flacons van leeggespoten. Wat een prachtige eenvoud en heerlijke manier om de dag mee te beginnen, zoals nu.
Geurige groet,
Erik