ODE OP PARIJS
ODE OP DE ROOS
ODE OP DE ROMANTIEK
Jaar van lancering: 1983
Laatst bijgewerkt: 22/05/09
Neus: Sophia Grossman
Model: Lucie de La falaise, Daniela Urzi, Julie de Gouy, Anna Eirikh
Het is 1983. Yves Saint Laurent presenteert zijn coutureshow voor de lente. Na een overweldigende spektakel is het tijd voor de showstopper: de bruid. Op de melodie van het door Josephine Baker gezongen J’ai deux amours, mon pays et Paris, verschijnt ze in een japon van wervelend satijn en tulle. Maar wat draagt ze mee in haar handen… geen bruidsboeket maar een megaflacon van Yves’ nieuwste parfum: Paris.
Het publiek kijkt in eerste instantie een beetje vreemd op van de naam. Is dat wel helemaal des Yves? Is dat niet iets te gewoon? Saint Laurent vindt zelf van niet. Het is zijn ode op de stad die hem succes heeft gebracht en die hem nog dagelijks inspireert: J’ai deux amours. Mon pays et Paris.
Nu een grappig detail: de toenmalige burgermeester van Parijs – Jacques Chirac – was helemaal niet blij met de naam. Saint Laurent kreeg volgens hem gratis publiciteit voor Paris waardoor toeristen als herinnering aan hun verblijf aan de lichtstad een flacon zouden kopen. Of dit de reden van het succes – dat trouwens nog steeds voortduurt – is, valt natuurlijk niet te bewijzen. Het zal met de geur zelf ook te maken hebben.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
In Paris, zo wil het verhaal, zijn rozen verwerkt afkomstig uit de parken van Marrakech, een van Saint Laurents favoriete steden (waar hij ook een villa heeft). Ben je een rozenparfumfan, en je opent Paris, dan zeg je vanzelf: ‘mmmmmmmm, lekker’.
Maar voor je deze rozen ruikt, word je getrakteerd op een guirlande van bergamot, geranium en meidoornbloesem. Het rozenboeket in het hart is versierd met viooltje, mimosa en lelietje-van-dalen. De basis heeft door ceder- en sandelhout, heliotroop en amber een zeer elegante afronding. Dit is trouwens een van de eerste rozengeuren waarin meer het idee van een roos wordt benadrukt, dan het letterlijk gebruik er van.
Voor de eerste Paris-variaties, scroll helemaal naar beneden
RUIK & VERGELIJK
Parijs als dé stad van elegantie en verliefdheid heeft veel ontwerpers, parfumeurs en zelfs zangeressen geïnspireerd. Soms is het slechts één adres, soms één straat, maar meestal de hele lichtstad die met een parfum wordt vereerd.
Ontdek een klein beetje Parijs in:
Hermès 24, Faubourg (1995)
Guerlain Champs-Elysées (1996)
Ontdek heel Parijs in:
Bourjois Soir de Paris (1929)
Nina Ricci Love in Paris (2004)
Ontdek Parijs op een goedkope manier in:
Celine Dion Spring in Paris (2007)
Celine Dion Paris Nights (2007)
VARIATIES OP EEN LICHTSTADROOS
In 2002 verschijnt de eerste variatie. Paris Eau de Printemps verbeeldt de lichtstad tijdens een voorjaarsbui. Rozen zijn nog steeds aanwezig, maar ruiken minder intens doordat de lelie-, viooltje en mimosa-noten zijn verzwakt en de frisheid (in samenwerking met oranjebloesem) van het het lelietje-van-dalen is versterkt. Ook de intense basis is door de toevoeging van vetiver verzwakt.
In 2004 heet de variatie Roses des Bois en geeft Paris een fris-fruitiger toon door de toevoeging van zwarte bes en braam. Roses des Bois is als een wandeling door een bos met mos bedekte bodem waar de wilde roos uitbundig bloeit.
Paris is in 2005 betoverd en betoverend. Saint Laurent noemt deze zomerse-frisse versie Eau de Printemps Roses Enchantées. Hierin bloeien rozen die garant staan voor één en al betovering. De delicate ‘tuinroos’ ondersteund door oranjebloesem en viooltje. Daarna verspreidt de ‘abrikoosroos’ haar fruitige geur. Tenslotte is er de fris-sensuele ‘seringroos’ die met het lelietje-van-dalen zorgt voor een onschuldige, maar bedwelmende rozengeur geplukt tijdens de ochtend onder de streling van de tedere lentezon.
Nieuwe Paris-variaties worden apart op deze blog beschreven.
GEURENGOEROE 