MET DE MODERNE VENUS NAAR HET TOPPUNT VAN LUXE
Jaar van lancering: 2006
Laatst bijgewerkt: 13/09/12
Neus: Maurice Roucel
Model: Hilary Swank
Flaconontwerp: Serge Mansau
Met Insolence toont Guerlain aan waar het altijd goed in is: het nemen van risico gecombineerd met een non-conformistische visie. Let wel: Guerlain zegt het, ik sluit me aan. Ga maar na: de keuze van Hilary Swank als ambassadrice. De met twee Oscars onderscheiden actrice is niet zoals je dat noemt een klassieke schoonheid à la Nicole Kidman (die het tot voor kort deed voor Chanel N°5) of Gwyneth Paltrow (die het doet voor Estée Lauder en Hugo Boss).
Ook prikkelend: de videoclip die Insolence begeleidt; pittig en gewaagd. Met name als je weet dat met deze geur Guerlain zich weer op de Amerikaanse markt wil zetten – die zal schrikken. Dat is wat anders dan het moderne sprookje dat regisseur Baz Luhrman met Chanel N°5 presenteert of het geniet van de kleine dingen-verhaal van Pleasures. Hilary ‘swankt’ uit een draaikolk als de moderne incarnatie van Venus. Dan de muziekkeuze: geen verstilde compositie maar een heavy beat Hysteria van de rockgroep Muse. Ook niet mis: de ‘make over’ van Hilary: met heel veel goud gelokt haar (je zou bijna denken dat ze een shampoo promoot omdat ze het waard is) kijkt ze je brutaal, zeg maar insolent aan.
Dan de flacon: geen klassieke inspiratiebron, maar ultra-modern gestyled: drie, van groot naar klein aflopende bollen. Met een beetje fantasie kun je er een draaitol, een zwierige rok of geopende bloem in herkennen. Dit alles ‘afgerond’ met de naam die alle intenties van dit parfum duidelijk maakt: Insolence, wat onbeschaamdheid betekent. Ofwel, een olfactorische ervaring zonder remmen.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Insolence heeft geen traditionele geurpiramide en creëert zo een open structuur. Je wordt onmiddellijk ‘meegesleurd’ – als een draaikolk – naar het hart waarin één bloem prominent bloeit: het viooltje. En wel een nieuw viooltje: stralend, uitbundig en triomfantelijk – totaal anders als we van dit tere bloempje gewend zijn. Ze wordt vergezeld door een rode vruchtencocktail met nadruk op framboos. Deze voor het eerst door Guerlain gebruikte vruchten verhogen de levendigheid. Een vleugje oranjebloesem en roos geven zinnelijkheid en intensiteit. Een compositie van tonkaboon, harssoorten en de edel-sensuele iris brengt diepgang en voert Insolence, zoals Guerlain het zo mooi zegt, naar het toppunt van luxe. Kun je sinds 2008 ook in een eau de parfum-versie ondergaan.
Opmerking: wanneer heb je met een goed parfum vandoen? Ik denk wanneer je hem niet direct snapt. En ik begreep Insolence niet direct. Zo niet-Guerlain. Maar zo langzaam en na heel veel ruiken, begrijp ik het vreemde aan de geur: de ‘koele’ benadering van het viooltje. De geur wordt door de iris niet fluwelig. En dat komt volgens mij door het rode fruit, die geven Insolence als het ware een koele vernislaag. Anders bloemig. Anders koel!
RUIK & VERGELIJK
Het tedere en lieftallige viooltje is voor Guerlain een geliefd ingrediënt – op z’n Frans: un ingredient fétiche. Verspreidt dit bloemeke in Insolence haar geur op een moderne manier, in twee Guerlainklassiekers ruik je haar ‘op z’n klassiek’.
Guerlain Après L’Ondée (1905)
Guerlain L’heure Bleue (1912)
