1973: EEN NIEUW SOORT FRISHEID VOOR DE MAN
Jaar van lancering: 1973
Laast aangepast: 08/08/09
Neus: Jean Martel
Model: onder meer Louis Dowler
Let op: sinds de lancering zijn er meer dan vijftig miljoen flacons van verkocht – we hebben het dan over de 100 ml-versie. Maar ook de prestigieuze eenliterflacon doet het niet slecht: deze versie siert inmiddels meer dan 250.000 badkamers! We hebben het hier dus over een klassieker in de ware zin van het woord. De reden voor dit succes? Waarschijnlijk het feit dat het de eerste mannengeur is van een prestigieus Parijs couturehuis dat in uitstraling niet mikt op de exclusieve en elitaire belevingswereld van de man met goede smaak, raffinement, elegantie en andere clichés van rijkdom, maar meer op het pure verkwikkende gevoel dat een kwaliteitsgeur kan oproepen. En de modellen die de geur aanprezen waren ook eerder van de straat dan van de tennisbaan. Toen nog als summum van chic gezien, want polo was vrijwel onbekend, ook in de betere kringen.
Daarbij hielp de reputatie van deze in Spanje geboren couturier natuurlijk ook. De man die op zoveel gebied al had aangetoond zeer origineel, vreemd en soms ronduit maf te zijn, moest ook wel een originele herengeur ontwikkelen. En dat klopt: Paco Rabanne’s Pour Homme is de eerste zogenaamde aromatische varengeur die heel veel navolgers heeft gekregen.
Door de constante enorme stroom van nieuwe geuren – inclusief die van Paco Rabanne – is de geur een beetje naar de onderste planken in de parfumerie verschoven. Maar, mark my words, Pour Homme zal over een tijdje als new vintage weer de interesse weten op te wekken.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
De geur is rijk en vol in al zijn eenvoud en toch behoudt het een transparante toets. Pour Homme opent (nu althans, dat was tijdens de lancering wel anders) heel vertrouwd: bloemig-fris bergamot, zonnig-fris lavendel, zonnig-groen tijm, groen-zoet rozemarijnbloesem en en bittergroen salie (foto). Het hart is bloemig en gekruid door geraniumblad (met zijn mooie roosnoot) en pittig kruidnagel.
De basis heeft door zijn in honing gedrenkte rokerig tabaksblad en bossig eikenmos een stoere, mannelijk maar balsemachtige finish. Laatste wordt nog eens versterkt door cistus labdanum en mirre.
RUIK & VERGELIJK
Hieronder nog enkele, inmiddels klassieke geuren gebaseerd op het aromatische varenconcept.
Azzaro Pour Homme (1978)
Guy Laroche Drakkar Noir (1982)
Yves Saint Laurent Jazz (1988)
Heerlijk parfum, ik gebruik het graag terwijl ik een vrouw ben, voor mij ruikt het niet mannelijk maar heel verfrissend.
Dag Greta,
Bedankt voor je mail. Je bent niet de enige vrouw die een mannengeur gebruikt. Eau Sauvage van Dior is ook erg geliefd bij veel van je ‘soortgenoten’.
Vriendelijke groet,
Geurengoeroe