DE MAN BEWUST VAN ZIJN REUKZIN
Jaar van lancering: 2008
Laatst bijgewerkt: 29/06/12
Neus: Thierry Wasser (Sylvaine Delacourte)
Model: Renne Castrucci
Art director: Jean-Paul Goude
Flaconontwerp: Pininfarina
Waarin onderscheidt zich de Guerlainman van zijn seksegenoten? Heel simpel: zijn reukzin. Het dierlijke zintuig bij uitstek (dat om die reden ook vaak wordt onderschat en miskend). Heb je als man eenmaal Guerlain ontdekt, dan wil je, kun je volgens Sylvaine Delacourte niet meer terug naar geuren van modemerken (misschien wel verder naar sommige nichegeuren van Guerlain en andere parfumhuizen).
Want ruiken is voor de Homme Guerlain net zo natuurlijk als ademhalen en een bron van informatie en verborgen signalen. Maar ook van geneugten waarvan hij schaamteloos kan genieten. Dit oersinstinct heeft Jean-Paul Goude op een humoristische manier geïnterpreteerd door de man terug te brengen naar de basis van zijn bestaan.
En wel in de jungle. Omringd door zebra’s, luipaarden, olifanten, antilopes en andere met uitsterven bedreigde fauna en flora lest de man zijn dorst. Want laten wel wezen aldus Goude en Guerlain: de moderne man onderscheidt zich genetisch heel weinig van de Bono-aap in het tropische regenwoud van Afrika. Hij blijft iets dierlijks in zich hebben.
Het ‘Tarzanmodel’ mag er volgens Guerlain wel wezen: goed gebouwd, verleidelijk en met verbijsterend groene ogen (voor de gelegenheid extra verbijsterend gemaakt) en – Guerlain kan het ook niet laten – met een ‘onweerstaanbare glimlach die alle vrouwen graag de rol zouden laten spelen van Jane in de commercial’.
De flacon werd gemaakt door ontwerpstudio Pininfarina, een magische naam voor liefhebbers van Italiaanse raceauto’s. De hoekige flacon is een bevestiging van mannelijkheid, functioneel als een werktuig: het kuiltje in de spraydop waar de mannelijke vinger precies in past. En toch: het zou ook een Hugo Boss-flacon kunnen zijn…
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Sylvaine Delacourte was een keer op Cuba in Harry’s Bar. Ze dronk daar een mojito, een cocktail gemaakt van rum, limoen en munt. Het vormde het uitgangspunt van de geur die zich in drie horizontale fases ontvouwt.
Eerste fase: overrompelend groen. Een vleugje limoen (‘scherpe en luchtige bitterheid’), munt (‘kruidig en pittig’), rabarber (‘zeer opwekkend’) en een flinke scheut tot essence gedistilleerde Jamaicaanse rum. Tweede fase. Verfijnd door bergamot (‘bloemig en verkwikkend’), groene thee (‘stug, mannelijk, bitter’), geranium (‘absoluut viriel, rozig, plantaardig’). Derde fase: ‘elegante stevigheid’ van cederhout en de ‘wilde vibratie’ van vers uit de grond getrokken vetiver. En door de compositie heen blijf je de aanhoudende frisheid van het mojito-akkoord waarnemen.
Eindindruk: mooi en zacht, maar voor mijn gevoel te veilig en te gewoon voor Guerlain. Dat Thierry Wasser met Guerlain in zijn hoofd ook iets zeer bijzonder kan maken, bewees hij vorig jaar met Quand vient la Pluie. Laten we hopen dat hij dat pad – ook voor de ‘gewone’ Guerlainman – verder verkent!
En ondertussen verscheen in 2009 een extreme versie van dit junglewater, in 2010 een nog prettiger gestemde eau-versie en in 2012 eigenlijk de mooiste en het meest Guerlain met Homme L’Eau Boisée.
RUIK & VERGELIJK
Thierry Wasser is in 2008 aangesteld als hoofdneus bij Guerlain. Geen verkeerde keuze, want onderstaande essences maakte hij ook al voor het huis.
Guerlain – L’Art et la Matière – Iris Ganache (2005)
Guerlain Quand vient la Pluie (2007)
