EEN GEWAAGD OLFACTORISCH ANTWOORD
VAN GUERLAIN OP ‘ALS DE ZOMER KOMT’
Jaar van lancering: 2007
Laatst aangepast: 11/06/12
Neus: Thierry Wasser
Flaconontwerp: Serge Mansau
We zeggen het maar meteen: deze nicher-dan-niche-geur is een van de mooiste dit jaar. Waarom? Heel eenvoudig: omdat je duidelijk ziet en ruikt dat inspiratie voorop stond. Daarnaast is het prettig te weten dat Guerlain alles weer doet om zijn predikaat – parel in de Franse kroon van de parfumerie – waar te blijven maken. Zag het midden jaren negentig niet naar uit. Toen sneeuwde door onduidelijk beleid het exclusieve karakter onder door commerciële niemandalletjes en parfums van de opkomende nichemerken. De laatsten deden wat Guerlain volgens velen naliet: creativiteit prevaleren boven marketing.
Guerlain heeft zich gerevancheerd. Niet alleen door een spectaculaire renovatie van het vlaggenschip aan de Champs-Elysées maar ook door zijn geschiedenis weer als uitgangspunt te nemen.
Het resulteerde in de herlancering van verloren klassiekers, het leveren van een opmaatservice, het geheim ontraadselen van een steringrediënt in de L’Art et La Matière-reeks en het om de zoveel tijd presenteren van parfums zonder enige aanleiding. Of het moet pure inspiratie zijn. Een goed voorbeeld is Quand vient la Pluie. Bij het horen van deze naam, gaan echte Guerlainfans op het puntje van hun stoel zitten. Want hiermee wordt gerefereerd aan een klassiek parfum: Quand vient l’Été uit 1910 (in 1998 opnieuw in roulatie gebracht).
Guerlain zelf omschrijft deze compositie bescheiden als een ‘door de natuur geïnspireerd kunstwerk uitgevoerd door getalenteerde parfumeurs. Je kunt ervan genieten als van een gedicht of als van de vloeiende noten van een sonate. Je kunt het eveneens bewonderen als een schilderij en je kunt het liefkozen zoals je dat ook met de contouren van een beeldhouwwerk doet’. Vooruit, mag deze keer deze zelfverheerlijking!
En over een beeldhouwwerk in het klein gesproken: werd onderworpen door Serge Mansau. Een dikke glazen ‘tegel’ doorvlochten met aderen van bladeren waarop een regendruppel valt. En in deze navulbare druppel zit het extract dat zoveel poëzie oproept. Alleen hadden voor mij de Swarovski-kristallen in de druppel van de parfumversie niet gehoeven. Maakt het bijna bling-bling, en dat is jammer voor een geur die zo subtiel zijn intenties fluistert.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Het is direct na de eerste spray dat je met een beetje fantasie regendruppels ruikt die zachtjes vallen in een door de zon zwoel gemaakte tuin… een vreemd soort koelheid word je gewaar die langzaam overloopt in zoete en luchtige streling met wat ongepolijste randjes…
De aankondiging van de regenbui tijdens een snikhete dag in de zomer: eerste druppels van sidderend-strelend bergamot en sinaasappel.
Hieraan toegevoegd rozemarijn (foto), dat voor een extra tintelfrisse en ongepolijste sensatie zorgt, maar dan in de zin van vochtig. Dan valt de regen uit de donkere en dreigende wolken. Alleen de druppels voelen verrassend zacht, zoetig en bloemig aan door heliotroop, viooltje en jasmijn die zich alle drie mooi linken met rozemarijn.
En na regen komt inderdaad zonneschijn die de vochtige aarde weer opwarmt. De tuin komt weer tot leven en verspreidt een donkere en sensueel geurspoor van patchoeli, oranjebloesem (een zeer intense variatie), bonbon (denk vanille met amandel- cacao-accenten) en witte musk (in het parfumextract vervangen door intense warme en sensuele ambernoot).
RUIK & VERGELIJK
Niet makkelijk. Twee opties. De eerste: recente parfums die ook opvallen door hun uitzonderlijk verfijnde en exclusieve boeket. De tweede: andere door Thierry Wasser (foto onder) – sinds juni 2008 hoofdneus van Guerlain – gemaakte geuren die wellicht iets makkelijker tot de verbeelding spreken.
Eveneens uitzonderlijk:
Mona di Orio Orio (2007)
Chanel – Les Exclusifs – N°18 (2007)
Thierry Wasser maakte ook:
Dior Addict (2002)
Grès Caline (2005)
Kylie Minogue Darling (2006)