EEN VRIJE WERELD ZONDER GRENZEN OF BEPERKINGEN
Jaar van lancering: 1988
Laatst bijgewerkt: 16/07/08
Neus: Jean-Louis Seuziac
Model: diverse onbekenden
Een naam zegt meestal iets over de inhoud van een geur. Althans dat hoop je. Noem de geur Eau Sauvage (wat Dior in 1966 deed) en iedereen kan zich er een voorstelling van maken. Noem je geur Jules (wat Dior in 1980 deed), dan wordt het iets lastiger. Je moet dan weten dat Jules in Frankrijk een liefkoosnaam is voor echtgenoot. Vertederend zeg je af en toe als gelukkige echtgenote: ‘Oh, mon Jules’.
Met de derde geur die Dior voor de man ging het couturehuis op zoek naar een naam die niet alleen internationaal overal werd begrepen maar waarmee ook een poëtisch en onbestemd gevoel werd opgeroepen. Fahrenheit dus. Hiermee wordt gerefereerd aan de ontdekkersgeest die in veel mannen schuilt en tegelijkertijd aan de behoefte van mannen beantwoordt om dromen te verwezenlijken. Zoals het bouwen van een boot in een woestijn zoals op enkele visuals van deze geur te zien is.
Dior verwoordt dit verlangen op de volgende manier: ‘Ik droomde van een vrije wereld zonder grenzen of beperkingen, van een universum binnen handbereik waar de geest eindeloos rondzwerft gevoed door gisteren en vol van morgen. Ik heb deze vrije wereld opgebouwd. Met mijn dromen en verzuchtingen, mijn herinneringen en mijn vervoering. Ik ben duizend jaar, ik ben tien jaar. Ik deel deze vrije wereld zonder grenzen of beperkingen, met de trekvogels en alle rondtrekkende mensen die nog in hun dromen geloven. Ik schenk deze vrije wereld zonder grenzen of beperkingen aan de huismussen en de nomaden, aan al wie begrepen heeft hoe krachtig het denkbeeldige is’.
Tjonge, tjonge wat een gedachten! Niet dat elke Fahrenheit-fan op deze manier de geur ervaart. Feit is wel dat de geur al jaren als één van de moderne klassiekers in de parfumerie geldt – ook geliefd (zowel passief als actief) bij veel vrouwen.
In 2005 verbeeldde cultregisseur David Lynch (zie hieronder) met een parfumvideoclip de Fahrenheit-ontdekkingsgeest opnieuw. En wel door een lift, ergens tussen hemel en aarde, tussen droom en realiteit, richting ‘elders’. Aldaar aangekomen openen de deuren zich en… je wordt een roodgekleurde hemel gewaar doordrongen van hoop, verlangen en geluk.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Logisch dat een geur met een dergelijke naam en boodschap geen klassieke machogeur kan zijn. Het vraagt als het ware om lichte, heldere, zachte maar vooral originele noten.
Fahrenheit valt op door het voor een mannengeur hoge concentratie aan bloemen: meidoorn, kamperfoelie en viooltje. Maar het zijn geen echt typische vrouwelijke bloemen. Meidoorn is zonnig en zacht, maar ook een beetje stug en ruw. Kamperfoelie is fris, groen met een honingachtige ondertoon. En het viooltje geeft deze twee een tederzoete en serene ondertoon. In de basis wordt de geur mannelijk(er) zoals je wilt. En wel door een harmonie tussen divers hout (waaronder sandel- en cederhout) die een zalvend en een lichte leernoot krijgen door harsen van de mastiek- en storaxboom.
RUIK & VERGELIJK
Na Dior zijn er meer labels gekomen die met een ‘geografische geur’ voor de ontdekkersmentaliteit in de man probeerde aan te wakkeren. Nooit echter zo succesvol als Fahrenheit.
L’Artisan Parfumeur Eau du Navagateur (1982)
Rochas Globe (1990)
Guy Laroche Horizon (1994)
Jesus del Pozo Quasar (1994)
