HULDE AAN EEN JEUGDLIEFDE
EEN REVOLUTIE IN DE PARFUMWERELD
Jaar van lancering: 1889
Laatst bijgewerkt: 11/02/20
Neus: Aimé Guerlain
Van de 197 Parijse parfumhuizen die in 1860 officieel geregistreerd stonden, zijn de meeste inmiddels in mist van de geschiedenis verdwenen (en inmiddels vele er weer uit gekomen zoals Oriza L. Legrand, Lubin, Volnay, Atkinsons, Grossmith). Een van de weinige die nog steeds een belangrijke speler op de markt is, en wordt gezien als ‘het juweel in de kroon van de Franse parfumerie’, is Guerlain. Het werd in 1828 door Pierre François Pascal (1798-1864) aan de Rue de Rivoli nr 42 geopend en verhuisde elf jaar later naar rue de la Paix nr 11.
Tot 1889 specialiseerde het huis zich in klassieke eau de colognes en parfums dat het leverde aan alle Europese vorstenhoven – waaronder de beroemde Eau de Cologne Impériale uit 1853 voor de Franse keizerin Eugénie. In 1865 neemt zoon Aimé de zaak over. Diverse nieuwe parfums zien het licht, maar het is met Jicky in 1889 waarmee hij echt geschiedenis schrijft.
Wat was de verbazing groot. Rook in de verste verte niet zoals de vrouwen uit de betere kringen gewend waren. In plaats van ‘bloemetjes’, lieflijk en onschuldig, ‘ademde’ Jicky oosters, donker en toch fris. Dat was even wennen, maar al snel konden vrouwen en mannen uit de Parijse beau monde – Jicky wordt gezien als hét uniseksparfum avant la lettre – niet meer zonder. Heel byzonder aan Jicky: hiermee veranderde Guerlain het parfumspectrum onherroepelijk. Vanaf 1889 kunnen parfums ook vol, zwaar, rijk, oosters en bedwelmend ruiken. De naam van het parfum is overigens een herinnering aan een meisje dat hij Aimé op 27jarige leeftijd tijdens zijn studie in Engeland had ontmoet.
WAT JICKY IK EIGENLIJK?
Jicky wordt beschouwd als het eerste moderne parfum door de toepassing van synthetische ingrediënten als vanillin en coumarine (met de geur van hooi verkregen). En: voor het eerst schitteren bloemen door afwezigheid. Toen ongewoon en gewaagd. Nu nog steeds. Het recept: combineer frisse en levendige noten (bergamot en lavendel) en vermeng dit met de zachtheid van vanillin.
Het mooie: de lavendel is hier ‘bevrijd’ van zijn schone, zonnige geur. Komt volgens mij door opoponax, het hars met kruidig-warme glans. Voor het zwoel-zachte effect zorgt tonkaboon. Wat krijg je: een vol zinnelijke aromatische geur met een exotisch randje. Een donkere wolk boven een herfstbos die overtrekt, maar toch met een sprankelende toets. Naar het schijnt, zat lang geleden ook echt civet en musk in de geur. Had ik graag geroken.
En wist je dat Jicky aan de basis van het eerste oosterse parfum heeft gestaan: Shalimar (1925) – ook van Guerlain. Jacques Guerlain schijnt aan de jus van Jicky een ruime hoeveelheid vanille te hebben toegevoegd… en verfijnde het vervolgens met enkele bloemen en… klaar was de het beroemdste parfum van Guerlain. Nieuw inzicht: Emeraude (1921) van Coty – ik mocht het origineel ruiken in de Osmothèque van Versailles – is in feite een vooraankondiging van Shalimar.
Mooie beschrijving!
Ik herinner me Jicky met civet (wrsch. niet meer met muskus) uit de jaren 60 nog heel goed. Toen was het een beetje viezig, zeer karaktervol. Ondanks alles ben ik toch blij dat er geen civet meer in de meeste parfums zit.