EEN ‘UITVERKOREN’ HERFSTBOS IN DE JAREN TACHTIG

Jaar van lancering: 1982

Laatst bijgewerkt: 01/12/12

Neus: Sesbastian Gomez

Flaconontwerp: Andre Ricard

‘You will be sure of the effect’, zegt de mannelijke voice over in een tv-commercial uit de jaren tachtig. Alles klopt. De setting (modernistisch, museum), de vrouw (jaren tachtig zakelijke femme fatale à Yves Saint Laurent), de man (jaren tachtig macho-veroveraar verpakt in driedelig). Alleen iets pragmatischer en meer real life dan de goddelijke gebottelde geuren van Chanel (Antaeus) en Yves Saint Laurent (Kouros) die ongeveer tegelijkertijd verschenen. Maar wel chic. Begrijpbare chic. Moet ook wel als je een geur Quorom noemt: ‘een minimum aan leden van een vergadering of vereniging om besluiten (rechts)geldig te maken’. Komt uit het oud Engels, ‘via’ het latijn: ‘quorum vos unum esse volumus’. Ofwel, ‘waarvan wij wensen dat je er een bent’. Uitverkoren dus. Eigenlijk een goede naam om die (inmiddels verloren) klassieke wereld van geuren op te roepen, waarin de man nog puur man was, vrouw nog puur vrouw.

Zover ik me kan herinneren was de geur een enorm succes. Met name in het Verenigd Koninkrijk. Had natuurlijk met de prijs te maken én de inhoud. ‘Geurtechnisch’ is Quorom een voortzetting van de krachtige varengeuren en klassieke chypres die ‘via’ de jaren vijftig, in de jaren zeventig in de wereld van coutureparfums voor de man een soort van standaard werd en nu – opvallend – nog steeds te koop zijn, maar een soort ‘tweede keus’-etiket hebben. Terugruikende: so eighties. Dus erg duidelijk.

En in het kader van ‘wel crisis, toch een geur’ is het een klassieke en veilige keuze. In ieder geval word je tijdens het dragen ervan niet raar nagekeken. Misschien eerder in verwondering omdat Quorom iets ouds en vertrouwds heeft. Noemen we tegenwoordig vintage.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Blijft een interessante geur door dat het varenconcept op het scherpst van de snede wordt gepresenteerd: eerst scherp, dan fris, dan heel even bloemig, dan kruidig, dan bosachtig, dan animaal. Samen resulterend in een stoer-klassieke mannengeur. Dus niet verfijnd in de zin van subtiel, mysterieus en ongrijpbaar. Eerder pats, boem, hupsakee, alsjeblieft. Dit is het, dit blijft het. En opvallend: lavendel, de betrouwbare begeleider van varengeuren, doet niet mee.

Eerst een behoorlijke scherpe opening die doet denken aan sauna: bergamot, citroen en grapefruit die een bittere ondertoon krijgen door alsem. Curieus de toevoeging van komijn… die geeft het een beetje een stroeve stemming. Het gevolg van deze twee dissonanten: de bloemen (jasmijn en cyclaam) in het hart krijgen geen kans hun zoete en bloemige charme te verspreiden. Wordt versterkt door dennenhars (ook verantwoordelijk voor die scherpe, beetje terpentijnachtige nuance) zonder dat het de overhand krijgt: ze houden elkaar mooi in evenwicht voor het bosgevoel in de basis zich opdringt.

Die begint eigenlijk in het hart door kruidige anjer (deze stoere, mannelijke roos), patchoeli (ruik je minder) en cederhout (ruik je des te meer) die heel mooi worden opgenomen door een krachtige mix van leer, tabak en mos. En hierover waait een overdosis wierook. Maar goed gedoseerd waardoor het geen verstikkend effect heeft op het eindresultaat. Meer slierten van mist die uit het door de aarde verwarmde gebladerte opstijgen. Mooi, stoer, mannelijk. Maar zoals gezegd: jaren tachtig-geurgenot.

RUIK & VERGELIJK

Nog een paar van die oudjes die zweven tussen een varen en een chypre… en dat zweven komt vooral omdat ze in de loop der jaren nogal eens zijn veranderd van samenstelling zodat je op een gegeven moment niet meer weet of ze nu zijn begonnen als een varen of een chypre en vervolgens een andere richting zijn ingegaan.

Silvestre Pino Silvestre (1955)

Fabergé Brut Classic (1964)

Puig Aqua Brava (1968)

Sir Irisch Moos (1969)