TOMORROW, TOMORROW, I LOVE HIM…
Jaar van lancering: 2007
Laatst aangepast: 07/06/13
Neus: onbekend
My god, afgaande op de toptien van Ici Paris XL en Douglas, blijkt de gemiddelde man toch erg saai, veilig en voorspelbaar in zijn geurgebruik. Op nummer een bij beide: One Million (2008) van Paco Rabanne. Dan bij Ici op twee: Chanels Allure Homme Sport uit 2004 (op tien bij Douglas). Op drie: Le Male uit 1995 (op twee bij Douglas) van Jean Paul Gaultier. Nummer vier: Blue de Chanel (zelfde plek bij Douglas) gelanceerd in 2010. Vijf: Giorgio Armani’s Acqua di Giò (zeven bij de concurrent) uit 1996. Zes: Hugo Boss Bottled (1998). Die is dan weer nummer drie bij Douglas.
Trots presenteren we op nummer zeven: Homme van Dior (op acht bij de concurrent) uit 2005. En op nummer acht: uit 2006, Yves Saint Laurents L’Homme (niet present bij Douglas). Nummer negen uit 2010: Dolce & Gabanna’s The One Gentleman (idem). En, dames en heren op de tiende plaats staat… Cool Water van Davidoff (1987).
En die staat iets hoger bij Douglas: nummertje zes. En daar staan ook twee andere verleiders. Op de vijfde plaats Viktor & Rolfs Spicebomb (2012) en op nummer negen – tot mijn grote verrassing: Tomo van Annayaké, want daar exclusief verkrijgbaar. Stamt uit 2007.
Annayaké (ik weet niet waar de naam voor staat) is dat ‘andere’ cosmeticahuis uit Japan, alleen minder bekend dan Shiseido. Kort door de bocht, zo lees ik op de site: 80 jaar geavanceerd onderzoek gebruikmakend van 2000 jaar traditie. Naast elf vrouwengeuren, is er voor hem naast Tomo ook: Pour Lui (2000), Undõ (2005) en Miyabe Man (2009). Toch interessant dat deze voor velen onbekende naam, een zekere populariteit bij de ‘Douglasman in de straat’ geniet. Volgens www.internetslang.com betekent tomo morgen. Weer wat geleerd.
Volgens de site van Douglas is het ‘een mysterieuze en kruidige mannengeur die zijn sensualiteit benadrukt. Perfect voor zwoele avonden en nachten. Het parfum maakt indruk met zijn oriëntaalse, houtachtige geur’. Dat kun je natuurlijk voor zoveel andere mannengeuren beweren. Maar ook dat het een typische Japanse geur gemaakt (voor de westerse consument) is? Ja, dus. Komt qua gevoel een beetje in de buurt van Kenzo. Alleen met dit verschil dat…
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
… Tomo een ongewone, enorme nadruk op kruiden heeft. Ruik je direct in de opening die begint als een fougère: dus zoete lavendel omringd door een citruswolk waarin rozemarijn zit die zeer etherisch en puur overkomt. Linkt mooi met de kruiden in het hart: korianderzaad en salie. En behoorlijk sterk. Koriander is ‘kruidig-stoffig’. Salie (foto): bitter, droog en groen. En dan zorgt tabak voor een mooie stoer tegengewicht.
De zoet-rokerige noot hiervan wordt in de basis (eveneens behoorlijk) zoet-sensueel gemaakt met citsus labdanum, tonkaboon, ‘zwarte’ musk en benzoïne. En hierdoor wijkt de geur wel af van de andere geuren uit de toptien. Donkerder, dieper, sensueler. Maar blijkbaar toch iets te voor de Europese man? In 2012 verscheen namelijk Tomo Fresh. Helemaal nieuw: Love Him (2013)
RUIK & VERGELIJK
Voor mij zweeft Tomo tussen:
Kenzo Power (2008)
Kenzo Homme Boisée (2010)

